بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحیِمِ
توجه انسانها باید معطوف خود خداوند باشد، نه بهره مندی از نعمات دنیایی یا بهشتی
خدای متعال بهشت رو توصیف می کنه با عظمت، با توصیفات بسیار زیاد، با نهرها، با باغات، باغات بسیار، درختان بسیار، نعمات بسیار، ضمن اینکه درشون خاصیت هست یه وجه موضوع از این توصیف این هست آقای برادر، ای خواهر تو رو میبرم در این بهشت قرار میدم، میخوای چه کار کنی؟ من کجای داستان هستم؟ من خدا کجای داستان تو هستم؟ از یک جهت بهشتها امتحان مومنین است. امتحانها اونجا سخت تر هست. یعنی در دنیا در آیات متعدد در این زمینه داریم که ما وقتی به یکسری افراد نعمت نمیدیم ما رو یاد می کنند و دنبال ما هستند، من رو یاد میکنند من خدا را یاد می کنند دنبال من هستند. ولی وقتی بهشون نعمت میدم منو فراموش میکنند. همین که مشکلش رو حل می کنم منو فراموش میکنند. او معلوم میشه دنبال من نبود دنبال اون نعمت بود، دنبال آن خاصیت بود. منو رها کرده، من خدا را رها کرده. حالا من این آدم هایی که تو دنیا مومن بودند و به دنبال خدا بودند اونها رو دوباره می برم توی بهشت، بهشت های وسیعتر، بزرگتر، با نعمات بسیار زیاد، بسیار بهشون نعمت میدم، دنبال چی میری؟ دنبال شیر و عسل و میوه های اون درخت ها، دنبال چی میری؟ مومنین دنبال چی میرند؟ وَ آخِرُ دَعْواهُمْ أَنِ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ[یونس10: 10] . مومنین اینجا هستند. میگن خدایا همه بهشت رو دادی به ما من می خوام بیام بشینم سر سفره حمد تو. تو برام مهم هستی.
اینجا در دنیا همین رو تمرین کنیم. خدا رو تمرین کنیم. خداخواهی رو تمرین کنیم. این مهمه. خدا رو ببینیم، در کارهامون حساب کنیم. اینکه ما مخاطب خدای متعال هستیم، این رو ببینیم. یه نخی از طلا، بسیار با قیمت آویزان شده از جانب خدا به سمت ما، این نخ رو نبینیم خدا رو ببینیم. اگه این نخ رو دیدی، خدا رو ببین. در موضوعات دینی در پرداختن به موضوعات دین خدا رو ببینیم. آغاز پرداختن به دین به رفتارهای دینی به فرائض دینی به احکام دین، معرفت الله باشه. خدا رو ببینیم. این خدای بزرگ، این خدای الرحمن و الرحیم، این خدای ملک، این خدای قدوس، این خدای سلام، این خدای مؤمن، این خدای المهیمن، این خدا، این خدای العزیز، این خدای الجبار، این خدای المتکبر، این خدای علیم، این خدای حکیم، این خدای رئوف، این خدا که به من گفته برو این حکم دینی رو انجام بده، برو نماز بخوان، من اومدم و ایستادم نماز بخوانم. از وقتی که میایم سراغ نماز چنین خدایی با من هست، من در محضر او هستم تا انتهای این عمل و پس از اون. اگر یکی از شما پرسید که آقا نماز شما چه خاصیتی دارد؟ من اصلاً به خاصیت نماز فکر نمی کنم. خاصیت نماز مرحله بعد هست. اولین خاصیت نماز اینکه من در محضر چنین خدایی هستم. بله خدا رو ببینیم در زندگی ببینیم. خدا رو حساب کنیم. خدا برامون پر رنگ باشه. خدا برامون مهم باشه. خداخواه باشیم، خودخواه نباشیم. خداخواه باشیم.