بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحیِمِ
گفتگویی با دوستان معارفی در مسیر رشد
دشواری مسیر رشد در عمل
در کلاس‌های تربیتی یکی از موضوعاتی که وجود داره اینه که مومن باید آینه مومن باشه. یعنی اون کسی که کلاس را اداره می کنه کلاس تربیتی را اداره می کنه باید آینه مومنینی باشه که همراه او هستند. این سخته هم برای اون فرد سخته کار میبره هم برای افراد مقابل، تا چه حد این آینه بودن اون طرف رو تحمل میکنند؟ تا چه حد قبول میکنند که خودشون، نفسشون به خودشون نشون داده بشه؟ خب اینها مسائل مهمی هست. عمده افراد تاب این حرکت رو ندارند. عمده افراد تا وقتی که بهشون میگی شما خوب هستی با تو خوب هستند، اون جایی که بهشون میگی آقا این ایراد رو داری، براشون سنگین میاد، نمی پذیرند. عمدتاً نمی‌پذیرند. دو سه بار اگه بپذیرند دیگه بارهای بعدی براشون خیلی سنگین میشه و آینه شکن میشند. در کلاس تربیتی این بی تربیتی های خودش رو هم داره و این مسائل رو داره. رشد سخته، رشد عملی سخته. معرفت یک بخش کار هست، رشد عملی بخش اصلی کار هست که سخته.
جلسات معارفی با دوستان، صرفاً کنکاش معرفی است نه توجه به سیر رشد عملی
ما در کلاسها و این جلسات معارفی که با هم داریم عمدتاً توجه اصلی مون به بحث و مباحثه و بیان معارف هستش. تقریباً میتونیم بگیم که هیچ نگاهی به سیر عملی و تربیتی نداریم. یعنی در مورد دوستان چنین فضایی نداریم. این جلسه ای که دور هم می نشینیم فقط یک سیر مباحثه و بحث در مورد معارف این موضوعات هست. با هم سیر تربیتی نداریم. فی الحال هم قائل نیستیم که داشته باشیم. سعی می کنیم به لطف خدا معارف رو باهم دیگه کنکاش کنیم دنبال کنیم کندوکاو کنیم در آیات قرآن در معارف رسیده از اهل بیت علیه السلام، معرفت صحیحی رو متوجه بشیم، نظام صحیح تری رو در معارف متوجه بشیم. هر کدوم از دوستان به فراخور تلاششون سیر عملی داشته باشند. ما فی الحال برنامه سیر عملی تربیتی به صورت جمعی با دوستان مون نداریم. دوباره عرض می‌کنیم نداریم. تنها با هم جلسات بحث و گفتگو و کنکاش در معارف قرآن را داریم.
گزینه های اشتراک گذاری
