بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحیِمِ
قرآن و اهل بیت ع عالی ترین حادثه از محدوثات و جامع جمیع اسماء الله
فرهنگ تعامل با قرآن را ارتقا دهیم
قرآن حی با وجود اهل بیت ع یکی میشه. قرآن صامت، قرآن در قراطیس میتونه رهنمون به وجود اهل بیت ع باشه ولی لزوماً یکی نیست. قرآن در آن جایگاه که حی میشه در آن بُعد که حی هست، اینها اتحاد دارند اونجا اتحاد داره با وجود اهل بیت ع. اینجا دیگه دوئیت وجود نداره. اونجاست که اهل بیت علیهم السلام کلام الله هستند. اونجاست که کلام الله اهل بیت علیهم السلام است. در وجه حی بودن، وقتی حی شدند. نه زمانی که قرآن میت هست شما به شکل میت با او برخورد می کنی. باید خدای متعال راه باز کنه، به شکلی با قرآن تعامل کنیم که قرآن برای ما حی بشه، یعنی حی باشه. ما با وجه حی قرآن با قرآن تعامل کنیم. با قرآن زنده تعامل کنیم. نشستیم مقابل حی، مقابل وجودی که صادره از خدای متعال هست، مظهر الحی خداست، مظهر اسم الحی خداست، اینطور تعامل کنیم. خدای متعال باید راه این تعامل را بین ما و قرآن باز کنه. وارد یه بحث یک سوره ای از قران میشیم، خدای متعال سوره حی قرآن رو بر ما حاکم کنه، مربی ما بشه، مرشد ما بشه، معلم ما بشه، مهدی ما بشه. ما در تعامل با قرآن، یه شکل از تعامل این طور هست که بریم سراغ قرآن و معارف بفهمیم، سعی کنیم معارف بسیار بهتری بفهمیم، معارف عالی تری بفهمیم، معارف عالی تر رو بفهمیم در خورجین معارفی مون قرار بدیم و سر فرصت ها ازش استفاده کنیم، یا سعی کنیم به بهترین هاش عمل کنیم و پایبند باشیم. ما در این حالت، برداشتی از قرآن داشته ایم و دستاوردها و محصولاتی از قران برداشته ایم و به آنها پایبند شدیم و عمل کردیم. خیلی خوبه. یه حالت دیگه این هست که ذیل قرآن قرار بگیریم. قرآن بالا سر ما قرار بگیره و پیوسته بر ما بباره. قرآن حی بالا سر ما قرار بگیره. قرآن به مثابه یک سفره ای نیست که در اونجا انواع غذایی باشه ما بریم برداریم، قرآن به مثابه یک وجود عالی، بسیار عالی از صادره های خداوند متعال هست، عالی ترین وجود از صادره های خداوند متعال هست، اونجایی که با اهل بیت علیهم السلام اتحاد داره. عالی ترین حادثه از محدوثات خداوند متعال هست که جامع جمیع اسماء خداست، مظهر جمیع اسماء خداست، باب جمیع اسماء خداست، حاکم هست، امام هست. ما باید اینگونه با قرآن تعامل کنیم. اینگونه قرآن را ببینیم. تا تو چه ببینی؟
فرهنگ تعامل با اهل بیت ع را ارتقا دهیم
همین نگاه را ببینید شما می تونید نسبت به اهل بیت علیهم السلام هم نگاه‌های مختلفی داشته باشید. یه موقع میگید امام کیست؟ اهل بیت علیهم السلام کی هستند؟ کسانی هستند که من میرم اگه سوالی داشتم ازشون می پرسیم. هر سوالی هم ازشون بپرسیم جواب میدهند. شما به اهل بیت علیه السلام ممکنه اینجوری نگاه کنید. اهل بیت علیهم السلام کسانی هستند که هر کمکی ازشون بخوای ما رو ما کمک می کنند. اهل بیت علیهم السلام سفره رحمت خدا هستند بر خلقت، یه سفره پهنی هستند هر کی بره اونجا میتونه یه چیزی برداره و بره. ما میتونیم از اهل بیت علیهم السلام اینقدر محبتها و نعمات برداشت کنیم و در خورجین زندگیمون پر بکنیم که سال‌های سال ازش متنعم باشیم و استفاده بکنیم. خب یه سطح نگاه به اهل بیت علیهم السلام هست، سطح خیلی خوبی هم هست. ولی آیا این عالی ترین نوع نگاه به اهل بیت علیهم السلام هست؟ آیا این عالی ترین نوع نگاه به امامت اهل بیت علیهم السلام هست؟ به ولایت اهل بیت علیهم السلام هست؟ نه، اینطور نیست. در طول تاریخ می‌بینیم بسیاری از محبان اهل بیت علیهم السلام شیعیان اهل بیت علیهم السلام نوع نگاهشون و برخوردشون با اهل بیت علیهم السلام این طور بوده. اومدند یه چیزی گرفتند رفتند. چیزهای خوبی هم گرفتند. خیلی هم استفاده کردند، رشد هم کردند. جایگاه شون هم در آسمانها خوب شده، جایگاه مناسبی شده. بعد از فوت شون هم در بهشت رفتند. آیا ما اومدیم از اهل بیت علیهم السلام یه چیزی برداشت کنیم یه توشه ای بگیریم که به بهشت بریم؟ که جایگاه خوبی در آسمان ها پیدا کنیم؟ به یکی از بهشت های خوب بریم. نگاه ما به اهل بیت علیهم السلام چی هست؟ نسبت ما با اهل بیت علیهم السلام چی هست؟ این مطلب هم در مورد اهل بیت علیهم السلام صادق است هم در مورد قرآن. ما عموماً نسبت به اهل بیت علیهم السلام و نسبت به قرآن، فرهنگمون بگیر و برو هست. تازه خوبامون اینجوری هستیم. موقعی که میخوایم رفتار خوب انجام بدیم اینجوری هستیم. بگیر و برو هست. بگیر و خودت باش، اینجوری هستیم. بگیر و خودت رشد کن. از امام بگیر رشد کن، خودت رشد کن. از قرآن برداشت کن، معارف بگیر، خودت رشد کن. بر اساس معارف برگرفته از قرآن رشد کن. این جایگاه خوبی هست. اینها افراد خوبی هستند. ولی آیا معرفت ما به اهل بیت علیهم السلام و قرآن باید به همین جا باشه؟ در همین حد باشه؟ شما ممکن مطرح کنید که یه جمله خوب هست، ما باید همه چیزمون را از امام بگیریم. بله بسیار عالی. بسیاری از خوبان این جا هستند و بسیاری از محبان و انسانها اصلاً اینجا نیستند. با اینجا خیلی فاصله دارند. این که شما همه چیزت رو از امام بگیری معرفت تام و کامل نسبت به امام نیست. معرفت کامل نسبت به امام این است که همه چیزت را به امام بدی. منظورمون از همه چیز مال و جان و اینها نیست ها. اینها بخشهای جزئی هست. عموما ما وقتی جان میدیم در دنیا، به امام، برای امام، لِله، معامله می کنیم، میگیم اینجا جون مون رو میدیم اونجا بهشت بگیریم. همه چیزت رو به امام بدی. یعنی چی؟ همه چیز دنیا؟ بله. آخرت؟ بله. بهشت ها؟ بله. بعد از بهشت ها که نمیدونیم چی هست؟ بله. یعنی چی؟ یعنی من اصلا نباشم؟ بله. به یه معنایی بله. این یک سطح دیگر از تعامل با امام هست. اونجا بحث زیاد هست ما باید این بحث رو مفصل‌تر داشته باشیم و جمع کنیم در تعامل با امام و قرآن، در تعامل با اهل بیت علیهم السلام و قرآن، این بحث رو جمع کنیم. گاهی ما میریم سراغ قرآن مطلب بگیریم عالی ترین مطالب رو بهترین مطالب رو، گاهی میریم سراغ قرآن میگیم منو بگیر. این دو تا است. اون موقعی که میری از یک سفره یه چیزی رو بگیری اون سفره میت هست. رفتی یه غذایی برداری. یه موقعی میری سراغ یک وجودی میگی منو بگیر. بله انشالله خدای متعال توفیق بده که بتونیم با وجه حی قرآن مواجه بشیم، آشنا بشیم، قرآن از از وجه حیش با ما متعامل کنه به برکت صلوات بر محمد و آل محمد. اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم.
گزینه های اشتراک گذاری
