بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحیِمِ

لزوم مراجعه و تعمّق در کتاب خداوند و رفتار براساس آن در دوران غیبت

اصحاب کهف اهل تعمّق در کتاب خدا بودند

اصحاب کهف مردان کتاب خدا بودند. اصحاب کهف کسانی بودند که سال ها در کتاب خدای متعال، در کتاب الله غور کردند، سال ‌ها توجه کردند. معرفت الله را از کتاب الله دنبال کردند. از دو ویژگی در کتاب الله، بسیار بهره بردند، یعنی یه جوررفتند که از این دو ویژگی بهره ببرند و خارج نشوند، لَمْ يَجْعَل لَّهُ عِوَجَا و قَيِّمًا. اصحاب کهف اهل کتاب خدا هستند، اهل تعمق در کتاب خدا هستند، قبل از حرکت به سمت کهف. در آیه اول سوره کهف می فرماید، الحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِى أَنزَلَ عَلىَ‌ عَبْدِهِ الْكِتَابَ وَ لَمْ يجْعَل لَّهُ عِوَجَا، قَيِّمًا ... [الکهف18: 2-1] .

کتاب رسولان بدون عِوَج و کتابی قائم است،و قرآن عالی ترین مصداق برای این موضوع

عالی ترین مصداق این نزول، کتاب قرآن است بر رسول الله ص. الحمدالله به خاطر نزول قرآن بر رسول الله ص. این آیه را میشه تعمیم داد به همه نزول های کتاب بر انبیاء و رسل علیهم السلام. الحمدالله به خاطر نزول کتاب بر عیسی ع، نزول کتاب بر موسی ع، خب این بحث وجود داره. همه کتابهای انبیاء، کتاب انبیاء بودند به خاطر انذار ... لِيُنذِرَ بَأْسًا شَدِيدًا مِّن لَّدُنْه [الکهف18: 2] ، و کتاب انبیاء بودند برای بشارت وَ يُبَشِّرَ الْمُؤْمِنِينَ الَّذِينَ يَعْمَلُونَ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْرًا حَسَنًا[الکهف18: 2] . نبی و رسول کسی است که کتابی خدای متعال بر او نازل کرده و مومنین چه کسانی هستند؟ کسانی هستند که با این نبی دارای این کتاب، همراه می شوند، با کتاب نبی همراه می شوند. مومنین متبع رسولان کسانی هستند که با کتاب رسول همراه می‌شوند و به درستی همراه می شوند، به شکلی همراه می شوند که بهره مند دقیق بشوند از کتاب، نه عوجی از کتاب دریافت کنند، و نه قعودی و نه بازگشتی و نه سقوطی. کتاب رسولان، کتاب دارای عوج نیست. کتاب رسولان، کتاب قائم است، کتاب قیم است.

وظایف پیروان انبیاء و رسول نسبت به کتاب رسول یا نبیِّ خود

همه پیروان انبیاء رسل ع در زمان خودشون و بعد از اون، نسبت به کتاب آن رسول وظیفه دارند، وظیفه پرداختن دقیق، تمسک دقیق، دریافت هدایت، اقامه کتاب، اقامه خودشون و اعمال خودشون بر اساس الکتاب، همه باید این رفتار را داشته باشند. همه باید این کار را بکنند. در آیه ۶۸ سوره مائده می فرماید قُلْ يَأَهْلَ الْكِتَابِ لَسْتُمْ عَلىَ‌ شىْءٍ، شما اصلاً بر هیچی نیستید، ببینید هیچی حساب نمی شید، بر مدار خدا نیستید، خودتون فکر میکنید دیندارید، دیندار نیستید، بر هیچ دینی نیستید، تا اینکه تُقِيمُواْ التَّوْرَئةَ وَ الْانجِيلَ وَ مَا أُنزِلَ إِلَيْكُم مِّن رَّبِّكُمْ [المائده5: 68] ، این یعنی رفتار در قبال کتاب رسول، تا اینکه این کار را بکنید. اصحاب کهف مومنان به خدا بودند برمدار کتاب خدا، یعنی فتیه بودند به معنای مومنان به خدا بر مدار کتاب خدا و اهل دریافت هدایت های بیشتر، اهل زیاد شدن هدایت بودند بر مدار کتاب خدا. این ویژگی اصحاب کهف را بیشتر بهش تأمل کنیم، بیشتر پررنگ کنیم در خودمون. اصحاب کهف قبل از حرکت به سوی کهف، قبل از فَأْوُواْ إِلىَ الْكَهْف[الکهف18: 16] ، مردان کتاب خدا بودند، ایمانشان بر مدار کتاب خدا بود. پله پله هدایت‌های بیشتر دریافت می‌کردند، بر مدار کتاب خدا. این که مومن به خدا هستند، باید بر یک مدار صحیح باشه، اون باید کتاب الله باشه. اینکه وَ زِدْنَاهُمْ هُدًى[الکهف18: 13] ، از کجا؟ چگونه هدایت این ها زیاد میشه؟ بر مدار کتاب الله، بر مدار کتاب خدا. اینها در دوران فترت بودند. بین دوران بعد از رسالت عیسی ع تا دوران رسول الله ص، این دوره، دوره فترت است. نبی نیست، کسی نیست بهشون مطلبی برسونه. از کجا هدایت اینها زیاد میشه؟ دسترسی مستقیم به ولی خدا و امام خدا ندارند، چگونه هدایت شان زیاد شده؟ چگونه انقدر محکم شدند بر ایمان به الله؟ چگونه پله پله هدایت شون زیاد میشه؟ نبی نیست رسولی نیست.

شباهت زمان اصحاب کهف و دوران غیبت از نظر فَترت

تقریبا همه امت‌ها و اقوام در عمده دوران زندگیشان دسترسی به دو موضوع داشتند، دسترسی مستقیم به دو موضوع، 1- انبیاء و رسل علیهم السلام و اوصیای آنها به صورت مستقیم و 2- دسترسی به کتاب. در چند مقطع زمانی مختصر پیش آمده که برخی از این دسترسی ها قطع شده، به خصوص دسترسی به اندیشه انبیاء و رسل علیهم السلام و اوصیاشون، قطع شده. دسترسی و توجه به کتاب الله پررنگ شده برای خوبان. از جمله آن دوران، دوران اصحاب کهف است، دوره فترت و از جمله آن دوران، دوران غیبت امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف است. بله اصحاب کهف به کتاب الله بسیار اتکا کردند، بسیار تعمق کردند، بسیار عمیق شدند تا اینکه مطابق برخی از روایات، تا اینکه در روایات اصحاب کهف به عنوان صراف، نه صراف پول و درهم، صراف کلام الله. بسیار در کلام الله عمیق شدند، کلام الله را می شکافتند. در روایت می فرماید، جمع اصحاب کهف را می فرماید « صیارف فی الکلام ». اینها صیرف بودند، مبالغه در صرف، در صرف کلام الله، در تعمیق در کلام، در شکافتن کلام، در تبدیل، تبدیل فهمی ها، ارتباطات کلام، عالمانِ صراف به کتاب الله بودند.