بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحیِمِ
جلای قلوب به سبب ذکر اهل بیت ع
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ، الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِين و تَوکلتُ عَلی الله.
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم، بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ. قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ. اللَّهُ الصَّمَدُ. لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ. وَ لَمْ يَكُن لَّهُ كُفُوًا أَحَدُ[الاخلاص112: 4-1]
توفیق سالها گرد هم نشینی دوستان خوب به یاد اهل بیت ع
خدای متعال توفیق بده انسان، بارها و بارها و مدت ها و مدت های پیوسته و مدت های پیوسته ادامه دار، گرد دوستان خوب، یاد اهل بیت ع، یاد خوبان عالم بکنه. خدا توفیق بده بنشینیم دور هم، حرف بزنیم از امام حسین علیه السلام، یاد کنیم، یک کلمه بگیم حسین، قلب مون پر بکشه. کدام بهشت از این بهشت زیباتر که انسان توفیق داشته باشه گرد شیعیان و محبان اهل بیت علیهم السلام بنشینه، حلقه ای تشکیل بدهند و یاد کنند امامشون رو، مولاشون رو؟! یاد کنیم مولامون امام حسین علیه السلام رو، صیقل دهنده قلبها، جلا دهنده قلبها، از بزرگ ترین آیات خدا، مومنین این طور هستند، وقتی دور هم می نشینند، یه کسی از اون افراد یاد میکنه مولاشون امام حسین علیه السلام رو، قلبشون جلا پیدا میکنه. این ویژگی مومنین هست، در آیه قرآن مطرح است وقتی براشون آیات خدا تلاوت میشه قلبشون جلا پیدا میکنه. چه ذکری بالاتر از ذکر اهل بیت علیهم السلام، بزرگترین آیات خدا، آیات خدا نزدیک به ما، جلوه ی خدا نزدیک به ما. خدا خیلی دور از دسترس بود اگر اهل بیت علیهم السلام نبودند.
لطف خداوند در قرار دادن اهل بیت ع برای شیعیان
سالها انسان باید طی طریق کنه تا یک نقطهای برسه، به یک بابی برسه، اون باب رو بکوبه و سال ها تلاش کنه، باز بشه، یک قدم به توحید خدا نزدیک بشه. توحید خدا کنار ماست، باب توحید خدا نزدیک به ماست و اون اهل بیت علیهم السلام هستند. خدای متعال در قرآن، در مسیر توحید الی الله یک موضوعی را مطرح کرده با عنوان رفاقت، قبل از رفاقت یک مقاله ای هست با عنوان معیت. خب اهل بیت علیهم السلام در حقیقت جایگاهشان در اوج اون مقام رفاقت هست. یعنی انسان باید طی طریق کنه، سال ها سال ها، بتونه توفیق پیدا کنه، موفق بشه به یک نقطهای برسه، اینجا بتونه اون محضر رو درک کنه. یعنی در واقع باید اینجور می بود ولی خدای متعال چه کرده؟! عالی ترین اشیاء که باید اون بالاها می بودند، باید من شما سعی میکردیم، تلاش می کردیم، شاید، در زمانی، نزدیک به اون ساحات، ساحات مقدس باشیم، آنها را آورده پایین، دم دست، حتی در شرایط بد ما، حتی اون موقعی که ما خوب نیستیم، حتی اون موقعی که ما در راه خدا نیستیم. حسین علیه السلام، امام حسین صلوات الله علیه یکی از نزدیک ترین باب هاست. خدای متعال توفیق بده این تمسک را داشته باشیم و بیشتر از این داشته باشیم. ما رو در تمسک به امامان معصوم، اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام، رشد بده، این مسیر تمسک را پیش بریم.