بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحیِمِ

ارتباط شاطِئِ الْوادِ الْأَيْمَنِ، حضرت موسی ع و امام حسین ع

سرزمین مقدس طوی، حریم اهل بیت ع است و نورانی به وجود امام حسین ع

در ماجرای موسی ع یه مطلب جالب وجود داره، ارتباط ماجرای موسی ع با امام حسین ع هست. مبتکی به روایات، روایات یک کُدی به ما می دهند این ارتباط ایجاد میشه ولی اگه این ارتباط را بپذیریم که پذیرفته شده هست، در آیات میشه بحث‌های عمیقی کرد در ماجرای امام حسین علیه السلام. در واقع ارتباط با امام حسین علیه السلام و ارتباط با اهل بیت علیهم السلام. ارتباط با اون زمین مقدس، ارتباط با اون سرزمین مقدس. این سرزمین مقدس مختص امام حسین علیه السلام نیست، مختص اهل بیت علیهم السلام است و نورانی به وجود مبارک امام حسین علیه السلام هست.

ندا بر موسی ع از جانب « شاطِئِ الْوادِ الْأَيْمَنِ » در بقعه مبارکه

بله اینجا هم جای بحث داره که وقتی موسی ع به اون وادی مقدس طوی میرسه از جانب شاطیء وادی الایمن، به بقعه مبارکه مِن شجره، فَلَمَّا أَتاها، وقتی موسی اومد. ببینید در ماجرای میقات می فرماید وَ لَمَّا جَاءَ مُوسىَ‌[الاعراف7: 143] ، وقتی موسی اومد، كلَّمَهُ رَبُّه[الاعراف7: 143] ، رب موسی با موسی تکلم کرد. اینجا می فرماید فَلَمَّا أَتاها[القصص28: 30] ، وقتی موسی اومد به سمت این وادی، وقتی موسی آمد، نُودِي[القصص28: 30] ، ‌، نُودِي‌ ذیل همون تکلم هست ولی اون تکلم نیست اون تکلم یه چیز دیگه است. ارتفاع گرفته این تکلم خدا. به خاطر این خداوند اونجا رو می فرماید تکلم، اینجا رو می فرماید ندا. فَلَمَّا أَتاها[القصص28: 30] ، ، وقتی موسی اومد، نُودِي. ندا شد، یه ندایی اومد. از کجا؟ از شاطِئِ الْوادِ الْأَيْمَنِ فِي الْبُقْعَةِ الْمُبارَكَةِ مِنَ الشَّجَرَة[القصص28: 30] . یه ندا آمد از جانب یه جایی، یه کسی، اینجا ما شاطِئِ رو یه کسی معنا می کنیم. از جانب شطی کننده. شطی کننده وادی ایمن. کجاست این شطی کننده؟ فِي الْبُقْعَةِ الْمُبارَكَةِ[القصص28: 30] ، در اون بقعه مبارکه، از شجره. در اون بقعه مبارکه از اون شجره. ببینید وادی ایمنی که در محدوده اون بقعه مبارکه است. بقعه مبارکه ای که متصل به اون شجره است. بقعه مبارکه ای که متصل به آن شجره است. یه کسی در اون بقعه مبارکه شاطیء وادی ایمنی هست. اون موسی رو مورد ندا قرار داد یا موسی انی انا الله رب العالمین.

« شاطِئِ الْوادِ الْأَيْمَنِ » درون بقعه مبارکه، سبب رشد می شود

شاطیء اسم خداست. شطی کننده خداست. اتفاقی اگه میخواد بیافته اینجا باید بیافته. اگه قراره تو بزرگ بشی باید اینجا بزرگ بشی. اگه قراره اون استعداد درونی تو بیرون بیاد و عظیم بیرون بیاد، باید اینجا این اتفاق بیفته. از طریق شاطِئِ الْوادِ الْأَيْمَنِ[القصص28: 30] . او باید این اتفاق رو رقم بزنه. اون تجلی خدایی که، این اسم خدایی که، این فعل خدایی که درون بقعه مبارکه تجلی داره. خدایی که درون بقعه مبارکه است. شما این تجلی از خدا را بیرون از بقعه مبارکه پیدا نمی کنی. این تجلی خدا تنها درون بقعه مبارکه است. این عجیبه. امام حسین علیه السلام رفت در کربلا، امام حسین علیه السلام اونجا به شهادت رسید تا مومنین را به اونجا بکشونه، به سمت بقعه مبارکه، که بیایند اونجا. اون تجلی از خدا فقط اونجاست. اون دسترسی به خدا، این نوع از دسترسی به خداوند متعال فقط اونجاست. خدای درون بقعه مبارکه، خدایی است که شما بیرون پیداش نمیکنید. صفت خدایی که درون بقعه مبارکه شما پیدا می کنی، صفتی است که بیرون پیدا نمیکنید. شما را رشد میده شما مثل جوانه مثلاً گندمی که میتونه هیچ روشن نکنه، میتونه نابود بشه، از این دانه گندم جوانه ها بیرون میزنه و تکثیر میشه. این رو کی انجام میده؟ اینو شاطیء انجام میده.

دگر گونی های درونی حضرت موسی ع پس از وادی مقدس

بله اینطور هست خدای سرزمین امام حسین علیه السلام خدای دیگری است. شما در سرزمین امام حسین علیه السلام، صفاتی از خدا می بینید که جای دیگه نمی بینی. اگر میخوای بری با این خدا مواجه بشی باید بری در این سرزمین، یعنی اینجا. اینجا اتفاق عظیم میافته. اینجا مرحله دوم زندگی موسی علیه السلام آغاز میشه. اینجاست که موسی ع عبودیت از خدا آغاز می کنه که قبلا این عبودیت را نداشته. اینجاست که موسی مقامی از اقامه نماز را آغاز می کنه که قبلاً دسترسی به اون نداشته. کجا؟ در معرض شاطِئِ الْوادِ الْأَيْمَنِ[القصص28: 30] . در معرض این صفت از خدا. در معرض این فعل از خدای متعال. در معرض خدای حسین ع. هدیه به پیشگاه امام حسین علیه السلام صلوات بفرستید. اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم.