اگر بخواهیم دستآوردهای سفر رو بررسی بکنیم یکی از مهمترین دستآوردهای سفرمون در این ایام خدمت امام رضا علیه السلام این هست؛
« با قرآن همراه شویم بخاطر نصرت اهل بیت علیهم السلام، با قرآن هم جهت شویم بخاطر نصرت اهل بیت علیهم السلام»
خب این یک مقوله ی بزرگ هست، موضوعات زیادی درونش مطرح هست، لاجَرَم بایستی در مقولاتی از زندگی مون که دنبال میکردیم اصلاحاتی صورت بگیره.
ببینید عرضم این هست که این دستآورد یک مفهوم انحصاری درونش هست؛
« با قرآن همراه شویم فقط بخاطر نصرت اهل بیت علیهم السلام»
بهره بردن از معارفی که مربوط به ارتفاعات قرآن می‌شود منت و توفیق خداست که باید با آن همراهی کرد
قبل از این سعی شد که بخشی از این مطلب رو در موردش صحبت بشه، من خودم گمان کردم که همون میزان صحبت فعلا کافی هست، مقوله ی بزرگ و سنگینی هست، توضیح این مقوله سخت هست، فهم و درک این مقوله هم سخت هست، تبیین این ماجرا به سهولت نیست و« همراهی با قرآن ناصر» کار دشواری هست، البته خداوند بر سر ما منت گذاشته که با این معارف آشنا هستیم، معارفی می شنویم که برامون بزرگ جلوه میکنه و اصلا به این نتیجه میرسیم که چقدر بزرگ هست و ما خیلی نمیتونیم درک کنیم و نمیتونیم خیلی بهش عمل کنیم، همین توفیق خداست( البته نه اون قسمت عدم درک بلکه طرح شدن این معارف توفیق خداست) اینکه آدم قرآن رو جایی ببینه، در ارتفاعی ببینه و ازش مطلب بشنوه براش خیلی بزرگ باشه، ولو اینکه به این نتیجه برسه که همه ی این ارتفاع رو هم متوجه نشد، همین که سر این کلاس هست توفیق خداست، منت خدا برما هست.
لذا خواهش این هست که به این مطلب توجه داشته باشیم و در حد امکان که شدنی هست بیاییم در میدان.
و بر این اساس ممکنه تغییراتی در برنامه هامون باشه، سعی کنیم که با اون تغییرات همراهی کنیم.
هدیه به پیشگاه اهل بیت علیهم السلام صلواتی بفرستیم أللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
