(بعد از شب قدری که معارف قاصدک حریم مادر مهربان س و امی شدن مطرح شد، احتمالا اربعین سال 90)
(بعد از نماز مغرب)
چرا اربعین امام حسین(صلوات الله علیه)در بین شیعیان اینقدر پررنگه؟
چرا اربعین امام حسین(صلوات الله علیه)در بین شیعیان اینقدر پررنگه؟چرا بعد از شهادت امام صادق(صلوات الله علیه) برای ایشون چهلم نمی گیریم ؟
آیا اربعین که امروز در اون هستیم یعنی چهلم درگذشت امام حسین(صلوات الله علیه)؟یعنی اینکه چهل روزه که امام حسین(صلوات الله علیه)شهید شدند.خب عرض میکنم فردا به شما میگن چهل و یک روزه که ایشون شهید شده،فرقش با امروز چیه؟دیروز هم سی و نه روز بود.چرا اربعین اینقدر پررنگه؟
امام حسن عسگری(صلوات الله علیه)در اون زمان میفرماید که علامات شیعه پنج چیزه، پنج موضوع رو می شمرن یکی از اونها زیارت اربعینه.میفرماید زیارت اربعین از علامات شیعه است.چرا؟چون چهل روزه امام حسین(صلوات الله علیه)شهید شدند؟سی روز که به زمان شهادت امام (علیه السلام)نزدیک تربود ،دردش بیشتر بود چرا اربعین؟
یه کمی از این منظر میخوایم ماجرای اربعین رو بررسی کنیم،با هم ها!یعنی اگر دوستان مشارکت بیشتر بکنند إن شا الله خدا محبت بیشتر بکنه.
«و واعدنا موسی ثلاثین لیله و اتممناها بعشر فتم میقات ربه اربعین لیله؛یعنی چهل روز شد:».
خدمتتون عرض کنم که ضمن اینکه بحث عدد چهل مهمه،اما خیلی دنبال ورود به این بحث نیستیم،موضوع ما اینه که چرا «اربعین حسینی»؟خب اگر چهل مهم باشه عرض کردم چرا چهلم شهادت امام صادق ع رو نمگیریم؟چرا بعد از بیست و یکم ماه رمضان چهل روز نمیشمریم بیاییم جلو، بگیم حالا چهلم امیر المومنین(صلوات الله علیه).چهل مهمه دیگه.چرا اونجا نمیگیم؟چرا میگیم اربعین حسینی مهمه؟اینقدر مهمه در بین تشیع،از علامات شیعه است به روایت امام حسن عسگری(صلوات الله علیه).
دقت میکنید؟مدنظرمون همین ماجراست،این ماجرا چرا اینقدر مهمه؟اصلا ماجرایی هست؟چیه؟حتما باید ماجرایی باشه که باشه اینقدر مهمه.
پس یک مطلب اینه که موضوع امام حسین(صلوات الله علیه)بیشتر تبیین شد.
دوستمون اول اشاره کردند که اگر مطلبی رو چهل روز مداومت داشته باشیم صفت میشه،نتیجه ای که گرفتن عکس این بود یعنی اگرچهل روز مفارقت داشته باشی،خب بده،دور باشید بده، بله این حالا مقدمه اش صحیحه،مؤخره اش هم صحیحه،ولی روایت اون طرف هم داریم،اگر چهل روز از یک فضایی دور باشید،شیعه نیستید،اگرچهل روز مثلا در گناه کبیره ای کسی آلوده بمونه او در معرض خطر جدی قرار میگیره.
الان برای عاقل که همه ی دوستان اینجور هستند،برای شیعه مهمه دیگه امام حسن عسگری(صلوات الله علیه)فرمودند از علامات شیعه زیارت اربعینه،خب زیارت چی؟«ا ربعین».اربعین چیه؟
چهلم امام.میگیم پس از علامات شیعه چهلم امیر المومنین(صلوات الله علیه)هم هست،چرا امام حسین فقط؟چهلم رحلت پیامبر ص.
دوستمون این مطلب رو میفرمایند که چهل روز بعد از عاشورا همراهی با امام حی هست.یعنی اونهایی که هستند،با امام حی همراهی میکنند تا معرفت بیشتری نسبت به ماجرای امام حسین پیدا کنند،چهل روز یک فرصتی برای معرفت بیشتر یا درک بیشتر.
مطلب دوستمون به این شکله که اربعین یک صحنه ای و یک فضایی برای استمرار دادن به حضور در کاروان و با امام حسین(صلوات الله علیه )بودن هست.
برمحمد و آل محمد صلواتی بفرستیم
خیلی ممنون از دوستانی که صحبت کردند،و ممنون از دوستانی که صحبت نکردند چون فرصت رو کم دیدند بخاطر این صحبت نکردند.خدا إن شا الله به همه ی دوستان جزای خیر بده،همه ی ما رو حسینی بکنه.
به اربعین از منظرهای مختلف می توان نگاه کرد؛ از منظر امام ع، از منظر یاران شهید شده، از منظر یاران شهید نشده، از منظر محبان جامانده، از منظر آیندگان و از منظر دشمنان.
من از کلام دوستان استفاده میکنم و خدمتتون مطلب عرض میکنم همین جمع بندی مطلب دوستان.به اربعین از چند منظر میشه نگاه کرد؛
منظری از دورن کاروان،از نگاه امام حسین(صلوات الله علیه).
منظری از دورن کاروان از نگاه یاران (شهید شده) امام حسین(صلوات الله علیه).
منظری از درون کاروان از نگاه یاران مانده،یاران شهید نشده ی امام حسین(صلوات الله علیه).
منظری از نگاه جاماندگان از کاروان ولی دوستداران امام حسین(صلوات الله علیه).
منظری از نگاه آیندگان.
ومنظری از نگاه دشمنان که قیمت نداره بهش نمیپردازیم.
خب یک صلواتی بفرستیم.
از منظر امام حسین ع، اربعین یعنی؛ برنامه های حسینی ع ادامه دارد
1)نگاه امام حسین(صلوات الله علیه)؛
نگاه امام حسین (صلوات الله علیه)خیلی بزرگه خیلی هم الان به این نگاه نمیپردازیم(اون نگاه اینه:)«ادامه ی برنامه های حسینی».با عاشورا برنامه های حسینی تموم نمیشه.امام حسین(صلوات الله علیه)هنوز برنامه هاشون رو ادامه میدن،این رو فقط در همین حد بعنوان فتح باب بدونیم الان به این موضوع نپردازیم، میخوایم به موضوعات دیگری بپردازیم.
پس ببینید وقتی شما میگید اربعین یک ماجرا،یک ماجرایی پررنگ برای شیعیان(میخوایم اینرو بررسی کنیم)،بلافاصله میآن از درون کاروان امام حسین(صلوات الله علیه) نگاه میکنی میگی؛ یعنی «ماجرای امام حسین(صلوات الله علیه)ادامه دارد؟بقوت هم ادامه دارد»چرا؟چون اربعین خیلی پررنگه،پس ماجرای امام حسین(صلوات الله علیه)ادامه داره.ببینید یعنی شما امروز چی برداشت کردید؟(مطالبی که عرض میکنم ماحصل صحبت های دوستان هست،یعنی صحبت دوستان رو شما در این بحث پیدا میکنید)مثلا شما امروز چی برداشت کردید ؟بقول دوستمون یک تذکر داده شد که آقا!برنامه های امام حسین هنوز ادامه داره.حالا و مطالب دیگری که الان بهش نمیپردازیم.
از منظر یاران شهید شده، اربعین یعنی؛ چهل روز فرصت رشد برای مداومت در کلاس آخر عاشوراء یعنی کلاس اباالفضل ع.
2)منظری از نگاه یاران شهید شده ی امام حسین(صلوات الله علیه)؛
چهل روز از چی گذشته؟امروز در سال شصت و یک هجری،چهل روز از چی گدشته؟از کلاس اباالفضل(علیه السلام).خیلی عجیبه.در اربعین حسینی،چهل روز از بعد از عاشورای شصت و یک هجری ،شما دیگه یاران شهید شده ی امام حسین(صلوات الله علیه)رو نمیشناسی.این یاران افرادی هستند که ساعتی در یک فضا میرفتند بسیار رشد میکردند،چهل روزه در یک کلاس هستند،چهل روز پیش وارد کلاس اباالفضل (علیه السلام)شدند.شب اربعین که میشه دیگه اونها رو شما نمیشناسی،بخاطر این اربعین خیلی بزرگه.
شما میفرمایید که«السلام علی الحسین،وعلی علی بن الحسین وعلی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین»روز عاشورا میفرمایید «.علی اصحاب الحسین»اربعین که میرسه میگی «وعلی اصحاب الحسین».اینها کی هستند؟نمیشناسمشون،اینها اون آدمهای عاشورا نیستند.اونها مثل خیلی از دیگران ضعف ندارند که چهل روز در فضا بمانند،که چهل سال در یک کلاس وارد بشن و از جاشون تکون نخورن.
یک ساعت در یک فضا میرفتند به اندازه ی سالها رشد میکردند.
امام حسین(صلوات الله علیه)اونها رو شب عاشورا وارد یک کلاس جدید کرد،کلاس اباالفضل(علیه السلام).هر کی از ابالفضل (علیه السلام)اثر بیشتر میگیره می مانه.
امام (علیه السلام)در پرده رفتند،کسی امام رو درک نمیکنه،از چه فضایی امام رو درک میکنند؟از چه مجرایی امام رو درک میکنند؟از مجرای ابالفضل(علیه السلام).هر کسی اثر گیریش از اباالفضل(علیه السلام)بیشتر،او سرافراز تر هست.
ببینید پس تازه در شب عاشورا امام حسین(صلوات الله علیه)کاروانیانی که روزها با او حرکت کردند رو وارد یک کلاس جدید میکنه«کلاس ابا الفضل ع».
خب در این فضا کاروانیان فردا شهید میشن،خب ولی کجا میرن؟«عند ربهم یرزقون»در نزد پروردگارشون،درنزد مربی شون،دارند رزق می برن،یعنی هنوز سر کلاسشون هستند.
خب میری در کنار یاران شهید شده ی امام حسین(صلوات الله علیه)،عصر عاشورا،شب شام غریبان،چی هستند؟«حی»هستند.«ولا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا»موت نشدند «بل احیاء»حی هستند.
میری در کنارشون میبینی یک دغدغه دارندمیگن ببین؛حداکثر چهل روز، ما باید در کلاس اباالفضل(علیه السلام)تا آخر کلاس بریم رشد کنیم.این چهل روز رو باید در این فضا مداومت کنیم، رشد کنیم،ما باید به اباالفضل(علیه السلام)نزیکتر بشیم.این هم یک منظر خلاصه خدمتتون عرض کردم،تفصیلش بمونه با خود دوستان یا اگر فرصتی بود بعدها.
3)یک منظر از نگاه یاران شهید نشده ی امام حسین(صلوات الله علیه)؛
کاروانیان مانده،کاروانیان در فضای دنیا مانده،نه به لحاظ صفات.یک صلواتی بفرستیم.
این رو میسپرم به دوستان،دوستان خودشون بررسی کنند،بیشترش رو هم میتونند در فضا ی کاروان اسرا پیدا کنند.یعنی در کاروان اسرا میتونید این فضا رو پیدا کنید که دغدغه چیه؟ و اگر خوب دقت کنید،ماجرای اربعین رو از نگاه اونها پیدا میکنیم.از منظر اونها.
4)منظر دوستداران خارج از کاروان؛
کسانی که نتونستند با کاروان امام حسین(صلوات الله علیه)همراه باشن،این رو هم در جابر پیدا کنید،یعنی این رو حتما دوستان برن بررسی کنند،یعنی الان میخوایم بحث رو تفکیک کنیم،گم نکیم، قاطی نشه برامون که بتونبم استفاده ببریم.
از این منظر یه چیزی برداریم از اون منظر هم چیز دیگری برداشت کنیم و بعد فکر کنیم همه ی این منظرها برای ماست،نه!بدونیم خب یک منظر منظر جابر هاست،اونهای که نتونستند با کاروان امام(علیه السلام)در اون زمان همراه بشن، جا موندن،از منظر اونها بریم بررسی کنیم ببینیم این ماجرا چیه؟و چه خاصیتی برای اونها داره؟
واما منظر دیگر در کلام دوستان بود، منظر تزکیه؛ که عمده ی مجموعه ی مطالب دوستان ذیل این عنوان بود؛منظر حی شدن در این چهل روز،منظر صفت کردن حسینیت.صلواتی بفرستیم.
منظر آیندگان ذیل منظر یاران شهید شده ی امام(علیه السلام)هست، یکی هستند در طول هم.هردو فضای بهره بردن از اباالفضل(علیه السلام)برای تزکیه بیشتر .با این تفاوت که اونها قربشون بیشتره،«عند ربهم یرزقون »هستند.
خب با این بحثها ببینیم ما چی هستیم؟من کی هستم؟من از یاران شهید شده هستم یا در همراهی با یاران شهید شده ی امام(علیه السلام)هستم؟یعنی آیا در شب عاشورا به بعد من با یاران امام (علیه السلام) حرکت کردم؟آیا من همراه علی اکبر(علیه السلام)هستم.من کجام؟کلاس من کجاست؟
این اربعین رو فرصتی بگیریم برای فکر کردن به این موضوع.چهل روز گذشت،از آثار پیش پامون،بفهمیم کجا هستیم؟چهل روز «فنسی اباالفضل(علیه السلام)»پس در کلاس ابالفضل(علیه السلام)نبودم،درسته؟یا شاید هم بودم،برخی از دوستان ممکنه اینجور باشن.
منظر آیندگان که بعنوان مطلب آخر خدمتتون کوتاه صحبت کردیم،ذیل منظر یاران شهید شده ی امام(علیه السلام)هست،یعنی اونها اوج این منظر هستند،این دومنظر دوتا نیستند یکی هستند در طول هم.هردو فضای بهره بردن از اباالفضل(علیه السلام)برای تزکیه بیشتر .
با این تفاوت که اونها قربشون بیشتره،«عند ربهم یرزقون »هستند.
ما یه مقدار با فاصله ی بیشتر ولی بدنبال تزکیه شدن د رکلاس اباالفضل(علیه السلام).
به نوعی ماجرای اربعین، آماده بودن برای ورود به ماجرای اهل بیت(علیهم السلام)هست، به این خاطر از علامات شیعه است.
اربعین در این منظر یعنی ای شیعه! امروز که اربعین شد بایستی بگی که من آماده ی ورود به ماجرای اهل بیت هستم.کی آماده ی ورود به این ماجراست؟ یعنی به نوعی در این نگاه ماجرای اربعین، آماده بودن برای ورود به ماجرای اهل بیت(علیهم السلام)هست، به این خاطر از علامات شیعه است.
از علامات چی؟شیعه.شیعه بودن ،نه از علامات محبین.
ما که به اربعین میرسیم این توقع هست ؛امام (علیه السلام)نگاه کنند بفرمایند که ایشون آماده ی ورود به«یعلمهم الکتاب و الحکمه»هست،آماده ی ورود به کتاب اهل بیت(علیهم السلام)هست،آماده ی ورود به ماجرای اهل بیت(علیهم السلام)هست.
