در آستانه ی ماه مبارک رمضان هستیم ، یک دغدغه داشته باشیم و اون ورود به رمضان، وارد شدن به ماه مبارک رمضان، وارد شدنی با تمام شاکله ی وجود، وارد شدن قلب به ماه مبارک رمضان، وارد شدن روح. ورود صفات و اخلاق به ماه مبارک رمضان، و وارد شدن جسم و روان به رمضان. در ظاهر، جسممون در گذر زمان، در زمان ماه مبارک رمضان قرار میگیره، کسانی سرافراز هستند که شاکله ی وجودشون در رمضان قرار بگیره، قلب و روحشون در رمضان باشه. پس بیاییم از هم اکنون بشتابیم برای اینکه قلب و روحمون رو در رمضان قرار بدیم، قلب و روحمون الان کجاست؟ روحا بریم به سوی رمضان. بریم در حال و هوای ماه مبارک رمضان، قلبمون بشه مشتاق ماه مبارک رمضان.
چند روزی بیشتر تا رمضان باقی نیست، بعضی ها هستند که در کل سال، قلبشون در رمضان هست، ما بیاییم این چند روز، قلب و روحمون رو روانه کنیم به سوی ماه رمضان.
یک صلواتی بفرستیم
أللهم صل علی محمد و وآل محمد و عجل فرجهم
برای ورود به ماه رمضان، جزئی از جمع درون حبل الله باشیم؛ باب بزرگ ماه رمضان، به روی کاروان باز هست
چگونه بسوی رمضان بریم ؟ از چه مسیری بسوی شهر رمضان حرکت کنیم که وارد بشیم ، یعنی اطمینان خاطرمون برای وارد شدن بیشتر باشه ؟
خداوند در قرآن می فرماد که «...وَ أْتُوا الْبُيُوتَ مِنْ أَبْوابِها... (بقره 189)» ، به خانه ای می خواهید وارد بشید از درش وارد بشید . از سقفش نیایید ، از پشتش نیایید ، از دیواراش نیایید تو . از دربش بیایید ، هر خانه ای راهی داره ، از راهش وارد شید . خدا ! آیا راهی مطمئن تر ، بهتر برای ورود به رمضان هست ؟
خداوند به ما محبت کرده ، هدایت ها از قبل هست ، هدایت ها از قبل جاری هست ، تبیین ها برای ما پیش تر و زود تر انجام میشه . مدتی پیش عرض شد که دوستان، بیاییم در ماه شعبان وقتی که به انتهای ماه شعبان میرسیم جامون را در کاروان پیدا کنیم . ما کجای کاروان هستیم ؟
آیا من جزئی از کاروان هستم ؟ آیا من جزئی از جمع هستم ؟ «ید الله مع الجماعه» . جماعت کی هستند ؟ کسانی که یک حبل الله در بینشون هست ، همه درون حبل الله هستند . این یه نوع دیگش کجاست ؟ در همون آیه ی دو سوره ی جمعه ؛ امیین ، رسولی در بینشون ، از جنس هم . شما حالا این مفهوم را بذارید کنار اون آیه ی «وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَميعاً » یعنی یک جمعی ، یک جبل الله در بین شماست ، «وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ» یعنی هم جنس بشید با حبل الله ، برید درون حبل الله ، بشیم جزئی از حبل الله ، اون موقع شما یک جمع خدایی هستید . «وَ لا تَفَرَّقُوا» یک تکه ی جدا نباشی.
بله عرض شد که جامون را در کاروان پیدا کنیم ، موقعیتمون را در جمع پیدا کنیم ، دوستان ! جمع باشیم . قلب و روحم ، میلم ، صفاتم ، اخلاقم ، و در حد امکان جسمم، در جمع باشم و جزئی از جمع باشم . وقتی جدا بودیم خدایی نکرده، مفهوم نداشته باشیم . برای ما بی معنی باشه جدا بودن . برای ما بی معنی باشه مستقل بودن .
فلانی ! کی هستی ؟ کجا هستی ؟
فلانی ؟ فلانی کیه ؟ ما جزئی از جمع هستیم ، ما جزئی از جمع درون حبل الله هستیم ، به محبت خدا .
خب مطلب واضح شد ، می خواهیم وارد رمضان بشیم . من می خواهم وارد رمضان بشم ، صبر کن ، نمی تونی . دغدغمون این باشه ، من می خواهم جزئی از کاروان باشم . من می خواهم جزئی از جمع معتصم به حبل الله باشم . باب رمضان ، باب بزرگ رمضان بروی کاروان باز هست . اگه خدایی نکرده متفرق باشی سر به دیوار ماه رمضان میگذاری .
هر کی مشتاق ورود به رمضان هست مشتاق همنشینی با دوستانش باشه ، هر کی قلبش ، میلش بسوی رمضان هست قلب و میلش بسوی دوستانش باشه .
پس دوستان در این چند روز باقی مونده تا رمضان آن چیز که برای ورود به رمضان برای خودمون مهم باشه، پیدا کردن خودمون در جمع باشه ، در کاروان . نسبت خودمون را با دوستانمون مشخص کنیم . هر کی مشتاق رمضان هست، مشتاق دوستانش باشه ، هر کی مشتاق ورود به رمضان هست مشتاق همنشینی با دوستانش باشه ، هر کی قلبش ، میلش بسوی رمضان هست قلب و میلش بسوی دوستانش باشه .
بیاییم در جمعی باشیم ، در کاروانی باشیم که اگر خدا به اون کاروان اذن داد ، اگر صاحب لیله القدر به اون کاروان اذن داد، ما هم بریم وارد شیم .
بچه ها ! دوستانمون را سرا پا حسن ببینیم ، دوستانمون را سراسر خوبی ببینیم . اهل محبت و رحمت به دوستامون باشیم ، اهل اخلاق و صفا با دوستانمون باشیم ، رمضان صاحب داره ، لیله القدر صاحب داره ، ورود به رمضان اذن می خواهد ، البته ساده تر هست نسبت به لیله القدر .
ببینید در مورد لیله القدر «تَنَزَّلُ الْمَلائِكَةُ وَ الرُّوحُ فيها» در لیله القدر «بِإِذْنِ رَبِّهِمْ» اذن می خواهد ، «بِإِذْنِ رَبِّهِمْ» . «تَنَزَّلُ» یعنی حتی یک ذره نازل شدن ، قدم به قدم برای نازل شدن اذن می خواهد ، قدم به قدم برای ورود به لیله القدر اذن می خواهد ، یه اذن برای این که برو تا آخر نمی خواهد ، ذره ذره حرکت در لیله القدر اذن می خواهد .
بیاییم در جمعی باشیم ، در کاروانی باشیم که اگر خدا به اون کاروان اذن داد ، اگر صاحب لیله القدر به اون کاروان اذن داد، ما هم بریم وارد شیم .
معارف را از قلبمون، در وجودمون بیاریم
بچه ها ، هر چی صفای قلبمون با دوستانمون بیشتر ، مسیر ورود به رمضان سهل تر . انشاء الله به محبت خدا . این مطلب که خدمتتون عرض کردیم بخش قابل توجهی از ، یا عصاره ای از بخش بزرگی از معارفی هست که در سال گذشته با هم مرور کردیم ، دوستان! یک سال معارف برای ورود به رمضان ، یکسال معارف برای ورود به لیله القدر ، آستانه ی رمضان و ماه رمضان، در آستانه ی لیله القدر، فرصت عمل به معارف ، فرصت پرداختن به معارفی که در قلبمون قرار گرفته ، ولی در اعمالمون نیومده . در این چند روز تا رمضان و در رمضان بسوی لیله القدر فرصت را مغتنم بدونیم برای این که معارف را ، معارفی که در یکسال گذشته با هم مرور داشتیم از قلبمون ، معارفی که در قلبمون نشست و لذت بردیم ازش ، از قلبمون بیاریم در وجودمون ، بیاریم به عمل .
مثلا دوستان برخیشون از اون بحث سوره ی عادیات خب لذت بردن ، کیف کردن ؛ عرض میشد « بسم الله الرحمن الرحیم وَ الْعادِياتِ ضَبْحا» همه ی دوستان از این لذت بردند ، این یک معرفت بود ، چه کسانی نفس نفس زدند !! چه کسانی سالها دویدند !! چرا ؟ اومدیم جلو جلو جلو «فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعا» . اِ ؟ این نفس نفس زدن ها برای این که جمعی برند در درون حبل الله ؟ برای این که حلقه ای به دور رسول الله تشکیل بشه ؟ برای این که حلقه ای از امیین در کل دوران، به دور رسول اللهی که در کل دوران حاظر هست، تشکیل بشه و جمع بشه ؟
با ورود به جمع، شکر نعمتهای خدا را به جا بیاوریم
خب بیاییم این معارف را که در قلب برخی از دوستانمون تحول ایجاد کرد بیاریم در عمل ، بگیم خدایا من می خواهم در این رمضان در این چند روز باقی مانده تا رمضان و تا رمضان اهل عمل به این معارف بشم . بگیم خدا به ما محبت کرده ، ذکر نعمت های خدا میکنیم در سال گذشته ، شکر نعمتش چیه ؟ بهش بپردازیم ، چگونه ؟ با ورود به جمع .
خدا محبت کرده ، به کجا ؟ هممون ذکر نعمت میکردیم که دست خدا بر سر جمع هست ، پس دوستان جامون را پیدا کنیم . به این فکر کنید که آیا من جزئی از جمع هستم ؟ به این فکر کنید که من جزئی از کاروان هستم ؟ این برامون مهم باشه که من کجای این کاروان هستم ؟ من کسی هستم که در شب نشینی های کاروان رفت و آمد میکنم ؟
تا کی فقط یک ناظر باشم ؟ تا کی فقط کسی باشم که در حاشیه رفت و آمد میکنم ؟
غافل نباشیم
دوستان فرصت زیادی نداریم برای ورود به رمضان . برای سفره ی عظیم و مرتفع و عالی که خداوند پهن کرده . رفتار بسیاری از ما رفتار غفلت هست ، انگار نه انگار ، به خودمون تذکر بدیم که فلانی «...وَ لا تَكُنْ مِنَ الْغافِلينَ (اعراف205)» فلانی غافل نباش «...وَ لا تَكُنْ مِنَ الْغافِلينَ (اعراف205)» غافل نباش . «نِعْمَ الْمَوْلى وَ نِعْمَ النَّصيرُ (انفال40)» دست مولا بر سر کاروان هست ، دست مولا بر سر جمع هست ، فلانی غافل نباش !
فلانی ! دوستت را بر خودت مقدم بدون ، دوستانت را بر خودت مقدم بدون ، دوستان را بهتر از خودت بدون ، مشتاق دوستانت باش . چرا ؟ چون جزئی از جمع هستی . «ِ وَ الَّذينَ مَعَهُ» کسانی در که جوار رسول الله هستند «أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ» غیظشون ، اخمشون ، بد اخلاقیشون برای کسان دیگه ای هست «و رُحَماءُ بَيْنَهُم» بر اساس صفت رسول الله ، بر اساس رحمت با هم برخورد می کنند ، اصلا رابطشون این هست . این برای خدا خیلی مهم هست ،
ماه شعبان در حال تمام شدن هست ، چقدر در معیت رسول الله قرار گرفتیم ؟ چقدر تونستیم در ماه شعبان که گذشت هم نشینی کنیم با سید ما رسول الله (صلوات الله علیه) ؛ هر کدوممون یه توفیقی داشتیم . بیاییم در این چند روز حداقل در ظاهر رفتار کسانی را داشته باشیم که در معیت رسول الله هستند و در قلبمون اهل توبه باشیم . در ظاهر این رفتار را نشون بدیم به بهانه ی توبه ، بگیم یا رسول الله من بایستی در جوار شما می بودم ، من بایستی در معیت شما می بودم ، غفلت کردم ، کوتاهی کردم ، ولی ببین دوست دارم که اون جوری باشم ، دوست دارم که مثل کسانی رفتار کنم که در معیت شما هستند .
خب کلام را کوتاه کنیم ، «...وَ أْتُوا الْبُيُوتَ مِنْ أَبْوابِها...(بقره 189)» بیایید به سمت بیوت از ابوابش . بریم به سمت رمضان از راهش . در این راه اطمینان خاطر هست ، در این راه اطمینان قلب هست ، این مسیر درش تأیید هست ، این مسیر اگر کسی درش حرکت کنه جزو شاکرین نعمت میشه ، رفتارش میشه شکر نعمتهای خدا تا الان . خدایا من اگر چیزی دارم به واسطه ی حضورم در این کاروان هست ، به واسطه ی حضورم در این جمع هست . اکر محبتی از جانب تو بر من بوده، به خاطر این هست . من مشتاق این جمع و این دوستان هستم .
همین فضا را هم به خانوادمون ببریم ، در خانواده هم با همین اخلاق ، با همین نگاه رفتار کنیم .
دوستان این مطلب را بهش عنایت داشته باشیم ، در بین دوستانمون و در خانواده با اخلاق باشیم ، با محبت باشیم ، با رحمت باشیم . قلبمون مشتاق باشه . این موضوع را در وجودمون ، در صفاتمون ، در امیال قلبیمون بکشونیم. یه برسی ای بکنیم، ببینیم که اگر گیر و گوری هست ، اگر با حرکت در این مسیر مشکلی وجود داره، اون را اصلاح کنیم . غیر از این راهی نیست . کسی که کفران نعمت کنه، در راه رشد راهی نداره ، باید اهل شکر نعمت بود ، مهمترین نعمت خدا به ما چیه ؟ جمع خدایی . شکرش چیه ؟ مطالبی که عرض شد .
اصلا خدایی نکرده عرضم این نیست که دوستان این جوری نیستند یا مثلا منفی هست و این ها ، این ها را بابت تذکر عرض میکنیم ، این تذکر هم بخاطر این هست که این قدر این مسئله مهم و در ورود به رمضان و بهره بردن از سفره های عالیتر ، محبتها ی عالی تر مهم هست که آدم هم باید به خودش و هم باید به دوستانش تذکر بده .
فلانی همش با دوستانت که هستی یا نیستی نق میزنی ، ترک کن . فلانی میگی که من که با دوستانم کاری ندارم ، هر از گاهی خدا توفیق بده ، پیش بیاد و بریم بشینیم و یک معرفتی بشنویم و بریم ، این روش را ترک کن .
دوستان در ماه مبارک رمضان، سعی کنیم که بیشتر با قرآن مأنوس باشیم، مثلا جزئی از قرآن رو انتخاب کنیم، یک جزء از قرآن رو در طول ماه مبارک رمضان با یکی از تفاسیر، اون جزء از قرآن رو بخونیم و اون تفسیر رو هم کنارش بخونیم. حالا دوستانی که کار بیشتر میکنند که خیلی بهتر، یعنی به این بهانه بیاییم مأنوس بشیم با قرآن. بگیم در ماه مبارک رمضان من جزء فلان رو با یک تفسیر در کنارش کامل خوندم ( به خط عثمان طه احتمالا مثلا میشه روزی نُه یا ده خط از قرآن).
برنامه های کاری و اجتماعی مون رو هم جوری مرتب کنیم که ما رو غافل نکنه.
