بغیر حساب عمل کردن خدا، یعنی خروج از حساب و کتاب معمول عالم
1397/02/11
بغیر حساب عمل کردن خدا، یعنی خروج از حساب و کتاب معمول عالم
سه‌شنبه 14 شعبان 1439 ، سفر مشهد
خداوند گاهی بغیر حساب رفتار می‌کند یعنی خارج از آن حساب و کتاب معمول جاری در عالم
بله خداوند یک صفت داره با عنوان بِغَيْرِ حِسَابٍ یعنی یه نوع رفتار داره بِغَيْرِ حِسَابٍ یعنی در حساب کتاب نیست عمده ی امورات خداوند روال رفتارهای خداوند به حساب هست حتی چرخش روزگار به حساب هست خداوند در جایی می فرماید قریب به این معنا که مثلا ماه رو قرار دادیم ستارگان رو قرار دادیم قمر رو قرار دادیم برای اینکه شما عدد سنین رو بدونید و حساب رو بدونید، امورات به حساب هست اونقدر که یه دوره ای از قیامت با عنوان یوم الحساب هست، موضوعات و امورات بر اساس حساب اونجا بررسی میشند خدایی که سریع الحساب هست یک جایی هم بِغَيْرِ حِسَابٍ هست رفتار او بِغَيْرِ حِسَابٍ هست یعنی آن حساب کتابی که شما می شناسی یا در روال متعارف عالم وجود داره و شناخته شده هست آن گونه نیست بر اساس اون روال جلو نمیره،
در آیه 212 سوره بقره خداوند به مومنین خاصی وعده رزق به غیر از حساب را میدهد رزقی که لزوما فقط منحصر به قیامت نیست و در دنیا جاری میشود، یعنی بر اساسی رزقی که خارج از حساب و کتاب دنیایی است آنها عزت می‌یابند
در آیاتی خداوند بحث بِغَيْرِ حِسَابٍ بودن خودش رو مطرح کرده در چند آیه این بحث مطرح هست در آیه ی 212 سوره ی بقره مطرح هست که زُيِّنَ لِلَّذِينَ كَفَرُواْ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَيَسْخَرُونَ مِنَ الَّذِينَ آمَنُواْ وَالَّذِينَ اتَّقَواْ فَوْقَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَاللّهُ يَرْزُقُ مَن يَشَاء بِغَيْرِ حِسَابٍ حیات دنیا برای کسانی که کفر ورزیدن زینت داده شده و اونها از زینت حیات دنیا بهره مند هستند به شکلی که َالَّذِينَ آمَنُواْ رو یا بخشی از َالَّذِينَ آمَنُواْ رو بخشی از مومنین رو به سخره می گیرند یعنی همون ها رو به استهزاء می گیرند به استهزاء گرفتنی که اونها رو تحقیر می کنه و به اونها تسلط پیدا می کنند می خواند اونها رو زیر سلطه ی خودشون در بیارند به حالت تحقیر گونه، این رفتار به شکلی هست که بخشی از مومنین به این رفتار تن میدند وَالَّذِينَ اتَّقَواْ کسانی که این ماجرا رو این رفتار رو از سمت الَّذِينَ كَفَرُواْ نمی پذیرند باورشون این هست که این حیات دنیایی که اونها دارند برای اونها زینت داده شده و اونها درگیر خطوات الشیطان هستند شیطان برای اونها این حیات دنیا رو زینت داده و مسخّر جایگاه اونها در حیات دنیا نمیشند اینها کیا هستند؟ الَّذِينَ اتَّقَواْ کسانی که تقوا پیشه می کنند فَوْقَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ برتر از اونها هستند بالاتر از اونها هستند در یوم قیامت در اینجا می فرماید که وَاللّهُ يَرْزُقُ مَن يَشَاء بِغَيْرِ حِسَابٍ خدا به هر کسی که بخواد بِغَيْرِ حِسَابٍ رزق میده خداوند نظام رزق دادن به این افراد رو از دایره ی حساب و کتاب معمول خارج میکنه، کی چه زمانی هم می تونه این بحث در يَوْمَ الْقِيَامَةِ باشه هم قبل از يَوْمَ الْقِيَامَةِ ، خداوند نظام رزق دادن به این افراد رو از حساب و کتاب خارج میکنه یعنی اینطور نیست که چون اونها کافرین از دنیا بهره مند هستند و می توانند تسلط پیدا بکنند تسلطی تحقیر آمیز نسبت به مومنین پس حتما الَّذِينَ اتَّقَواْ رو زیر پا بگذارند شاید در دنیا روال اینگونه هست که هر کی از دنیا بیشتر بهره مند هست پس تسلطش می تونه بیشتر باشه یه حساب کتاب ساده هست دیگه هر کی در دنیا قدرتش بیشتر هست می تونه تسلط پیدا کنه در اینجا می فرماید که الَّذِينَ اتَّقَواْ فَوْقَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ در يَوْمَ الْقِيَامَةِ بالا هستند و در ضمن اللّهُ يَرْزُقُ مَن يَشَاء بِغَيْرِ حِسَابٍ خداوند خارج از روال به اینها رزق میده و اینها رو بهره مند خواهد کرد خارج از حساب و کتاب، با حساب کتاب معمول این دشمن کافر قدرت مند تر هست و باید به شکل تحقیر آمیزی تسلط پیدا کنه خداوند می فرماید که الَّذِينَ اتَّقَواْ اونهایی که پا به این تن به این حیات دنیای اونها نمیدند خودشون رو حفظ می کنند خدا با اونها بِغَيْرِ حِسَابٍ رفتار می کنه و به اونها رزقی بِغَيْرِ حِسَابٍ خواهد داد، اینطور نیست که بر اساس حساب و کتاب دنیا و روال دنیا چون اونها قدرت شون بیشتر هست پس باید به شکل تحقیر آمیزی تسلط پیدا بکنند قانون طبیعت این گونه هست طبیعت یعنی یه روال عادی یه حساب کتاب قانون طبیعت در این محدوده ی حیات دنیا این گونه هست که هر کی قدرتش بیشتر هست می تونه تسلط پیدا کنه قدرت دنیاییش بیشتر هست، خداوند می فرماید که به الَّذِينَ اتَّقَواْ ، اللّهُ يَرْزُقُ مَن يَشَاء بِغَيْرِ حِسَابٍ خارج از این روال به اونها رزق میدیم الَّذِينَ اتَّقَواْ بر اساس فرمول بِغَيْرِ حِسَابٍ یعنی فرمولی که در حساب کتاب دنیا در حساب کتاب حیات دنیا شناخته شده نیست عزّت پیدا می کنند، در آیه 206 مطرح هست که وقتی به اونها گفته میشه که اتَّقِ اللّهَ تقوا پیشه کن أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالإِثْمِ تقوا پیشه نمی کنه میره تا به وسیله ی اثم به وسیله ی گناه به وسیله ی مسیر غلط عزّت پیدا کنه فَحَسْبُهُ جَهَنَّمُ پس برای او جهنم خواهد بود یعنی چی؟ یعنی حساب او جهنم هست یعنی اون فرد در حساب کتاب قرار میگیره فَحَسْبُهُ جَهَنَّمُ بغیر حساب نیست با حساب هست وَمِنَ النَّاسِ مَن يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ وَاللّهُ رَؤُوفٌ بِالْعِبَادِ و از مردم یه کسانی هستند که خودشون رو وجودشون رو در عرصه ی معامله قرار میدند برای بدست آوردن رضای خداوند یعنی از وجود خودشون میگذرند اینها با اونهایی که دنبال عزّت هستند از راه خطا فرق دارند يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ ادْخُلُواْ فِي السِّلْمِ كَآفَّةً وارد سلم بشید به شکل كَآفَّةً اونقدری وارد بشید که نتونید در بیاید اونقدری وارد بشید که خیلی باشه وَلاَ تَتَّبِعُواْ خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ از خطوه های شیطان پیروی نکنید از مسیرهای که شیطان پیش پای شما میگذاره از مسیرهایی که بر اساس القائات در ذهن شما درست میکنه و پیش پای شما راه قرار میده از اونها پیروی نکنید چرا که شیطان دشمن آشکار شماست، اگر بعد از اینکه بینات بر شما اومد منحرف شدید و سقوط کردید و از راه به در شدید بدونید که خداوند عزیز و حکیم هست از عزّت خدا چیزی کم نمیشه، اونها کی هستند؟ کسانی که عزّت رو از راه غلط از راه اثم از راه گناه دنبال می کنند شیطان میاد گول شون میزنه میرند در راه غلطی ولی بدونند که خدا عزیز و حکیم هست از عزّت خدا چیزی کم نمیشه، کی در چه زمانی می خواند به این باور برسند که با خدا همراه باشند؟ آیا منتظر این هستند که هَلْ يَنظُرُونَ إِلاَّ أَن يَأْتِيَهُمُ اللّهُ فِي ظُلَلٍ مِّنَ الْغَمَامِ وَالْمَلآئِكَةُ وَقُضِيَ الأَمْرُ وَإِلَى اللّهِ تُرْجَعُ الأمُورُ آیا منتظر این هستند که الله و ملائکه در سایه ای از ابر پایین بیاند بیاند به سمت اونها؟ و امر قضا بشه؟ آیا می خواند تا این زمان در راه غلط باشند در باورهای غلط باشند عزّت رو از مسیر غلطی دنبال کنند؟ خداوند برای اونها بینات زیاد قرار داده از قبل برای اونها بینات زیادی قرار داده دیگه منتظر چی هستند؟ منتظرند خود خدا بیاد پایین؟! منتظر هستند که امر قضا بشه و خلیفه ی خدا به همراه ملائکه پایین بیاند و به سمت اونها بیاند؟ اون موقع دیگه براشون فایده ای نداره، کسی که بد قلق باشه اون موقع هم بد قلق هست باور ندارید؟ بپرسید در آیه ی بعد مطرح هست که بپرسید سَلْ بَنِي إِسْرَائِيلَ بپرس در مورد بنی اسرائیل كَمْ آتَيْنَاهُم مِّنْ آيَةٍ بَيِّنَةٍ چقدر آیه ی بیّنه به اونها داده شد وَمَن يُبَدِّلْ نِعْمَةَ اللّهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءتْهُ و کسانی که تبدیل کردند نعمت خدا رو بعد از اینکه نعمت یا آیه بر اونها نازل شد، چقدر بر بنی اسرائیل آیه نازل شد آیه فرستاده شد به اونها آیه داده شد و اونها بعد از اون دوباره نعمت های خدا رو بدل کردند، بدل کردند یعنی در مسیر خودش به کار نگرفتند باز به راه نیامدند بعد از اینکه آیه بر آنها اومد باز هم به راه نیامدند فَإِنَّ اللّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ در ادامه مطرح هست که زُيِّنَ لِلَّذِينَ كَفَرُواْ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَيَسْخَرُونَ مِنَ الَّذِينَ آمَنُواْ وَالَّذِينَ اتَّقَواْ فَوْقَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَاللّهُ يَرْزُقُ مَن يَشَاء بِغَيْرِ حِسَابٍ حیات دنیا برای اَلَّذِينَ كَفَرُواْ برای کافران زینت داده شده و اونها به دنبال این هستند که بر مومنین تسلطی تحقیر گونه پیدا کنند این موضوع در حالی هست که اونها در تلاش این هستند کافران این تلاش رو دارند ولی بدونید این موضوع در حالی هست که َالَّذِينَ اتَّقَواْ فَوْقَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ بالاتر از اونها هستند در یوم قیامت و خداوند به یوم قیامت نگاه می کنه به بالاتر بودن اونها نگاه میکنه با اونها چگونه رفتار میکنه؟ فضای حکم بالای سر اونها چه خواهد بود؟ وَاللّهُ يَرْزُقُ مَن يَشَاء بِغَيْرِ حِسَابٍ خداوند بِغَيْرِ حِسَابٍ با اونها رفتار میکنه با حساب کتاب دنیا حیات دنیا کار اونها پیش نمیره و بلکه خداوند برای اونها خارج از روال حساب کتاب حیات دنیا روالی قرار خواهد داد اینجاست که دشمنان این َالَّذِينَ اتَّقَواْ هر چی حساب می کنند درست از آب در نمیاد بر باد میره اونها حساب می کنند بعد اتفاقی که می افته بر مبنای حساب و کتاب اونها نبوده خدا با َالَّذِينَ اتَّقَواْ اینگونه رفتار خواهد کرد.
در آیه 27 سوره آل عمران خداوند بعد از بیان قرار دادن ملک و عزت و ذلت و حیات و ممات و موضوعات دیگر می‌فرماید که من بغیر حساب رزق می دهم در اینجا یک شیعه به خود اجازه میدهد که درخواست کند که «اللهم الجعل محیای محیا محمد و آل محمد و مماتی ممات محمد و آل محمد» یعنی ممات و حیات من را در صف حیات و ممات اهل بیت ع قرار بده و این خارج از حساب و کتاب معمول است
در آیه ی دیگری از آیاتی که در اون بحث بِغَيْرِ حِسَابٍ بودن رفتارهای خداوندی مطرح هست آیه ی 27 سوره ی آل عمران هست در آیه ی 27 سوره ی آل عمران مطرح هست که تُولِجُ اللَّيْلَ فِي الْنَّهَارِ وَتُولِجُ النَّهَارَ فِي اللَّيْلِ وَتُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَتُخْرِجُ الَمَيَّتَ مِنَ الْحَيِّ وَتَرْزُقُ مَن تَشَاء بِغَيْرِ حِسَابٍ این آیه رو با آیه ی قبل باید معنا کرد خداوند در اینجا می فرماید که از آیه ی قبل که قُلِ اللَّهُمَّ مَالِكَ الْمُلْكِ تُؤْتِي الْمُلْكَ مَن تَشَاء وَتَنزِعُ الْمُلْكَ مِمَّن تَشَاء وَتُعِزُّ مَن تَشَاء وَتُذِلُّ مَن تَشَاء بِيَدِكَ الْخَيْرُ إِنَّكَ عَلَىَ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ این آیه رو بخوایم معنا کنیم چگونه هست؟ در اینجا چهار تا موضوع دو به دو نظیر هم در تقابل با هم گذاشته شده مطرح شده مطرح هست که بگو خدایا تو کسی هستی که مالک ملک هستی ملک میدی به کسی که بخوای و میگیری از کسی که بخوای عزّت میدی به کسی که بخوای و ذلّت میدی به کسی که بخوای در ادامه مطرح هست که بِيَدِكَ الْخَيْرُ خب این چهار موضوعی که مطرح شد که معلوم هست که... خداوند به کسی که بخواد ملک میدی به کسی که بخواد نمیده به کسی که بخواد عزّت میده به کسی که بخواد نمیده ادامه اش چیه؟ می فرماید بِيَدِكَ الْخَيْرُ یعنی تکلیف خودش رو می خواد معلوم کنه گوینده در این آیه می خواد اینجا تکلیف خودش رو معلوم کنه خیر دست توست و تو بر هر شیئی قادر هستی به قیافه ی من نگاه کن قیافه ی من به ملک میخوره! نه ولی تو به هر شیئی قادر هستی دست تو خیر هست تو دستت به خیر میره تو به هر شیئی قادر هستی به من اون ملک رو بده، به قیافه ی من نگاه کن قیافه ی من به عزّت میخوره! نه ولی دست تو به خیر میره و تو به هر شیئی قادر هستی یعنی با این جمله ی آخر در این آیه می خواد تکلیف اون فرد رو معلوم کنه بگه از اون چهار موضوع که دو به دو در تقابل با هم هستند کدومش رو به من بده، اون خوبش رو به من بده تکلیف خودش رو می خواد معلوم کنه، در آیه ی بعد مطرح هست که تُولِجُ اللَّيْلَ فِي الْنَّهَارِ وَتُولِجُ النَّهَارَ فِي اللَّيْلِ وَتُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَتُخْرِجُ الَمَيَّتَ مِنَ الْحَيِّ وَتَرْزُقُ مَن تَشَاء بِغَيْرِ حِسَابٍ اینجا هم چهار تا موضوع دو به دو در تقابل هم مطرح هست وقتی لیل رو در نهار می پوشونه وقتی نهار رو در لیل می پوشونه محو میکنه یعنی تو کسی هستی که لیل رو در نهار محو میکنی و نهار رو روز رو در لیل در شب محو میکنی می پوشونی و وَتُخْرِجُ الَمَيَّتَ مِنَ الْحَيِّ و حی رو از میّت بیرون میاری خارج میکنی وَتُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ و حی رو از میّت بیرون میاری خارج میکنی وَتُخْرِجُ الَمَيَّتَ مِنَ الْحَيِّ و از حی میّت بیرون میاری، یعنی مرده رو زنده میکنی زنده رو میمیرانی یا زنده ای رو از درون مردگان جدا میکنی مرده ها رو از درون زندگان جدا میکنی در واقع اینطور هست که تُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ یه فضایی وجود داره اونجا میّت هست یک کسانی هستند درون اون یه اشیائی درون این میّت ها هستند که در واقع میّت نیستند گیر میّت بودن افتادند در واقع اینها میّت نیستند اینها رو جدا میکنی به عنوان حی جدا شون میکنی میگی شما جاتون اونجا نیست جاتون در بین میّت ها نیست اونها رو جدا میکنی یه سری گروه هستند که حی هستند و در بین اینها یه کسانی هستند که در واقع میّت هستند می فرماید اینها رو هم از بین اینها جدا میکنی تُخْرِجُ الَمَيَّتَ مِنَ الْحَيِّ از این فضایی که حی هست میّت هاش رو جدا میکنی بیرون میکشی میبری در زمره ی میتّ ها قرار میدی اینها در واقع حی نبودند خب خدایا تو کسی هستی که این چهار رفتار رو انجام میدی در رفتار قرار دادن شب و روز در هم و جدا سازی حی و میّت زنده و مرده از هم، خب خدا که این رفتار رو انجام میده این جمله ی پایانی چی هست؟ اینجا می فرماید که وَتَرْزُقُ مَن تَشَاء بِغَيْرِ حِسَابٍ تو رزق میدی به کسی که بخوای بِغَيْرِ حِسَابٍ خارج از این روال، خارج از این حساب و کتاب، حی ها نباید در میّت ها باشند به همراه میّت ها باشند، میّت ها نباید به همراه حی ها باشند ولی تو کسی هستی که بِغَيْرِ حِسَابٍ هم اگه برای کسی بخوای رزق میدی، یعنی جدا سازی میکنی اینها رو در حی و میّت بودن هم در دوره ای که میّت هستند هم در دوره ای که حی هستند اینها رو جدا سازی میکنی تفکیک میکنی گروه گروه قرار میدی این حساب کتاب داره با حساب و کتاب این کار رو انجام میدی ولی خدایا تو یه کسی هستی که گاهی هم بِغَيْرِ حِسَابٍ کار انجام میدی وقتی بِغَيْرِ حِسَابٍ کار انجام میدی یعنی چی کار میکنی؟ یعنی شما اینجاست که فرصت پیدا میکنی بفرمایی که اللهم الجعل محیای محیا محمد و آل محمد و مماتی ممات محمد و آل محمد من رو اینجوری دسته بندی کن، شما؟ میگی من رو اون صفی که رسول الله و آل او به عنوان حی ها ایستادند من رو ببر اونجا قرار بده بگذار در اون صف از احیاء ، و آن گونه ای من رو درگیر موت کن چون همه باید موت رو بچشند کلُ نَفسٍ ذائقۀُ الموت آن گونه ای من رو درگیر موت کن که رسول الله و آل او رو درگیر موت کردی در زمره ی میّت ها قرار گرفتند اونجوری من رو ببر اونجا، چرا؟ چون تو تَرْزُقُ مَن تَشَاء بِغَيْرِ حِسَابٍ لزوما اینجوری نیست که با اون حساب کتاب کار رو پیش ببری یا اگر به حساب باشه
حیّ بودن شهدا نیز از باب بغیر حساب بودن خداست
یه فردی که در راه خدا کشته شده در واقع باید موت بشه خداوند می فرماید که وَلاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ حساب نکنید شما حساب می کنید این بِغَيْرِ حِسَابٍ هست وَلاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاء عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ شما حساب نکنید با حساب کتاب شما جور در نمیاد چرا؟ چون این ماجرا بِغَيْرِ حِسَابٍ هست حساب نکنید کسی که در راه خدا کشته شده او جزء اموات هست بلکه او حی هست و نزد رب خودش رزق میگیره وَلاَ تَحْسَبَنَّ حساب نکنید چرا؟ چون این با حساب کتاب نیست که این بِغَيْرِ حِسَابٍ هست بله این ماجرا از دایره ی حساب کتاب بیرون هست
با توجه به آیه 37 آل عمران، رزقی که برای مریم س می‌آمده نیز از باب بغیر حساب بودن خداوند بوده است
یک آیه ی دیگر در بحث بِغَيْرِ حِسَابٍ بودن رفتارهای خداوندی آیه ی مربوط به رزق آسمانی ای هست که برای مریم سلام الله علیها نازل میشده در آیه ی 37 سوره ی آل عمران وقتی که زکریا بر مریم وارد میشده در محراب، می دیده و متوجه میشده که نزد او رزقی هست و گفت قَالَ يَا مَرْيَمُ أَنَّى لَكِ هَذَا قَالَتْ هُوَ مِنْ عِندِ اللّهِ این رزق ها از جانب خدا هست خداوند اینجا می فرماید که إنَّ اللّهَ يَرْزُقُ مَن يَشَاء بِغَيْرِ حِسَابٍ فرمول این ماجرا که مریم سلام الله علیها در محراب از جانب خداوند برای ایشون رزق می آمده فرمول این ماجرا بحث بِغَيْرِ حِسَابٍ بودن خداست یعنی با حساب کتاب نیست
در آیه 40 غافر مطرح است که برخی از بهشتیان خارج از حساب و کتاب معمول بغیر حساب رزق میگیرند
پس با این بحث تا اینجا معلوم میشه که خداوند یک نظام رفتاری ای داره که اون عنوانش هست بِغَيْرِ حِسَابٍ ، خداوند بِغَيْرِ حِسَابٍ رزق میده بِغَيْرِ حِسَابٍ رفتار میکنه بِغَيْرِ حِسَابٍ بهره مند میکنه به شکلی که اون نتیجه ها اون محصول در دایره ی حساب کتاب معمول نمیگنجه و شما نمی تونی بر اساس حساب کتاب معمول اون رو بسنجی. در آیه ی دیگری مطرح هست که در آیه ی چهلم سوره ی غافر مَنْ عَمِلَ سَيِّئَةً فَلَا يُجْزَى إِلَّا مِثْلَهَا وَمَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِّن ذَكَرٍ أَوْ أُنثَى وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُوْلَئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ يُرْزَقُونَ فِيهَا بِغَيْرِ حِسَابٍ کسی که عمل سیئه ای انجام بده خداوند مثلش رو به او جزاء میده و کسی که عمل صالح انجام بده چه زن باشه چه مرد در حالی که مومن باشه خداوند او را اونها رو وارد در جنّت میکنه و يُرْزَقُونَ فِيهَا بِغَيْرِ حِسَابٍ حتی در اون جنّت هم بِغَيْرِ حِسَابٍ رزق میگیرند در جنّت هم رزق گرفتن یه حساب کتابی داره ولی می فرماید که اینها در جنّت بِغَيْرِ حِسَابٍ روزی داده میشند،
در آیه 38 سوره نور، مطرح است که برخی به خاطر «احسن ما عملوا»، وارد نظامی از جزا میشوند که تبعه‌اش ورود در نظام نور است، و این موضوع از باب بغیر حساب رزق دادن خداست
آیه ی دیگر که مطرح هست آیه ی سی و هشتم سوره ی نور هست خداوند می فرماید که لِيَجْزِيَهُمُ اللَّهُ أَحْسَنَ مَا عَمِلُوا وَيَزِيدَهُم مِّن فَضْلِهِ وَاللَّهُ يَرْزُقُ مَن يَشَاء بِغَيْرِ حِسَابٍ اون نظام گفته شده در قبل از این آیه بخاطر این هست که خداوند به اونها به أَحْسَنَ مَا عَمِلُوا شون به احسن اعمال شون جزاء بده و زیاد کنه از فضلش برای اونها وَاللَّهُ يَرْزُقُ مَن يَشَاء بِغَيْرِ حِسَابٍ این ماجرا بخاطر این هست که خداوند رزق میده بِغَيْرِ حِسَابٍ این با حساب کتاب نیست با حساب کتاب نمی خونه با محاسبه ی معمول جور در نمیاد خود اون آدمها نمی تونند این رفتار خداوندی رو محاسبه کنند چرا؟ چون خداوند بِغَيْرِ حِسَابٍ با اونها رفتار میکنه اینکه این گونه باید به اونها جزاء بده اینکه بر اساس این نظام باید به اونها جزاء داده بشه اینکه اونها باید در نظام نور قرار بگیرند و جزاء دریافت کنند این با حساب کتاب معمول نمی خونه بِغَيْرِ حِسَابٍ هست اینکه اونها در اون نظام جزاء وقتی وارد میشند چگونه با اونها رفتار میشه و چگونه با اونها تعامل صورت میگیره این ماجرا بِغَيْرِ حِسَابٍ هست یعنی در این نظام جزاء با اونها بِغَيْرِ حِسَابٍ برخورد میشه بر سر سفره ای وارد میشند که اون سفره رفتارهای بِغَيْرِ حِسَابٍ در اونجا جریان داره در حریمی وارد میشند که در اون حریم رفتار با اونها بهره مند شدن اونها بِغَيْرِ حِسَابٍ هست.
