اینکه مطرح هست« جنّۀ » یعنی پوشش این سوال مطرح میشه پوشاندن چه چیزی؟ پاسخ این هست که« پوشاندن سرزمین یک انسان ». پوشاندن سرزمین یک انسان لذا برخی نقاط ضعف پوشانده میشه و پوشاندن یک سری روابط خصوصی، پوشاندن یک سری روابط عالی که دیگران نباید ببینند. هم پوشاندن ضعف ها و هم پوشاندن از چشم اغیار و نامحرمان. گاهی اوقات دیگران نباید ببینند که فرد کجا هست؟ در چه موقعیتی هست؟ چه فضایی داره؟ چه محبت هایی بر او هست لذا پوشانده میشه. این مفهوم گاهی در برخی جریانات دنیایی هم هست، مفهوم« جنّۀ » ولو ظاهرش به شکل باغ و بستان نیست ولی مفهومش هست. یکی از عالتیرین مصادیقش ماجرای روز عاشورا هست. از جمله عالیترین مصادیق جنّۀ خود روز عاشورا هست، برای یاران و اصحاب امام حسین علیه السلام از بزرگترین مصادیق جنّۀ هست. اینکه دیگران چی میبینند. از دیگران پوشیده هست، دیگران جنگ و خونریزی و شدائد و سختی میبینند اما آنکه از جمله ی اصحاب امام حسین علیه السلام در اون صحنه هست بهشت میبینه، جنّۀ هست.
بهشت، پوششی و ظاهری برای رابطه عبد و خدا
اینطور نگاه کن و بعد اون بحث ها که یاران امام حسین علیه السلام شدائد ضربات شمشیر ها رو حس نمیکردند رو معنا کن. دیگران دارند میبینند که داره شمشیر میخوره ولی خودش حس نمیکنه. چرا؟ چون کل این ماجرا یک پوشش هست، پوشش از یک رابطه ی بین او امام حسین علیه السلام. هرچیزی که برای یک رابطه ی عالی پوشش شد اون اسمش جنّۀ هست. هرچیزی که برای یک رابطه بین« عبد و خدا » پوشش شد، برای یک رابطه بین شیعه و مولا پوشش شد اون اسمش جنّۀ هست. مطرح میکنه که من میآم در این قالب، میآم تحت این لواء برای اینکه این رابطه رو با او داشته باشم. اون لواء و اون قالب جنّۀ هست. مطرح میکنه من میآم در میدان کربلا در روز عاشورا تا شمشیر ها من رو دریابند. چرا اینکار رو میکنی؟ چون میخوام یک رابطه ای ویژه و خاص با امام حسین صلوات الله علیه ایجاد کنم. اون صحنه برای این فرد جنّۀ هست، صحنه ای که رابطه ی میان او و مولایش رو پوشش داده است. بجای اینکه بدنبال جنّۀ بگردیم به دنبال رابطه بگردیم، به دنبال ایجاد رابطه باشیم. رابطه با مولامون رو داشته باشیم، شکل و شمایل پوشش خیلی مهم نیست، اون رو خود مولا رقم میزنند. ظاهر کار هرجور که خود ایشون میخوان باشه. عالیترین رابطه ها در صحنه ای مثل عاشورا رقم میخوره.
قیمت بهشت، به قیمت رابطه بین امام ع و شیعه
قیمت صحنه ها، قیمت پوشش ها، قیمت جنّۀ ها به رابطه هایی هست که درون اون جنّۀ بین شیعه و مولا شکل میگیره. حالا باید پرسید قیمت جنّۀ عاشورا چقدر هست؟ از یک درخت میوه خوردن، زیر سایه ی درختی نشستن در کنار نهری نشستن، از نهر شیری نوشیدن بهتر هست یا در صحنه ای مثل صحنه ی عاشورا شمشیر خوردن؟ اگر میخواهی به این سوال پاسخ بدی باید نگاه کنی قیمت رابطه ای که بین شیعه و مولا شکل میگیره در کدام صحنه قیمتی تر هست؟ اون صحنه بهشت تر هست. قیمت اصحاب امام حسین علیه السلام اینجا هست.
هر جایی که قرب به اهل بیت ع بیشتر، آنجا بهشت‌تر
یک کسی میآد و میگه من میخوام رابطه ی عالی و بسیار زیبا با مولا داشته باشم ولی در چنین صحنه ای که ویژگی های خوبی داشته باشه، صحنه ای که امنیتش خوب باشه قیمت اصحاب امام حسین علیه السلام اینجا هست که به مولاشون عرض میکنند که ما میخواهیم چنین رابطه ای با شما داشته باشیم ولو هر صحنه ای برپا شه. امام حسین علیه السلام شب عاشورا بعنوان امتحان به اونها یک باغ و بستان نشون میده ولی برای اونها جلب توجه نمیکنه و عرض میکنند مولاجان! رابطه ی ما با شما چی هست؟ اونجایی برای ما بهشت هست که شما صاحب ما هستید. در هر صحنه ای که حس شیعه و مولا بودن پررنگ تر بود اونجا بهشت هست. در هر صحنه ای که حس کردیم دست صاحب بودن شما بیشتر به ما نزدیک هست اونجا بهشت ما هست. لذا زبان حال اصحاب امام حسین علیه السلام این هست مولاجان! ما رو به باغ و بستان نفرست ما رو بفرست دَمِ تیغِ شمشیرها تا صاحب بودن شما رو بیشتر حس کنیم. برای ما نَهر آب نگذار، نهری از شیر و عسل نگذار ما رو به دل تشنگی و عطش بفرست تا کرامت شما رو بیشتر حس کنیم، تا صاحب بودن شما رو بیشتر حس کنیم تا بیشتر عاشق شما بشیم تا خداوند توفیق بده عمق رابطه ی خودمون با شما رو نمایش بدیم. بله اینجا آدم متوجه میشه که احوال اصحاب امام حسین علیه السلام چگونه هست. اگر این انسان ها رو به باغ و بستان ببری اونجا چگونه رفتار میکنند. به نوعی صحنه ی عاشورا یک مقداری پَس زدن حجابها هست. بر سر این اصحاب پوشش هایی بود و رفتارهاشون خیلی نمایان نمیشد این پوشش ها مقداری برداشته شد و به زیبایی نمایان شد. خیلی جالب هست، خداوند توفیق بده که ما هم از احوال اصحاب امام حسین علیه السلام بهره مند بشیم.
بر محمد و آل محمد صلواتی بفرستیم أللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
