در مورد امر به ذبح فرزند به ابراهیم ع، آیا این موضوع صرفا یک امتحان بود و اصلا قرار نبود که ذبحی اتفاق بیفتد؟
بله وقتی در ماجرای ابراهیم علیه السلام به بحث ذبح اسماعیل توجه می کنیم می بینیم که خب این یه برنامه ی خداوند هست، یک رسول رسول اولوالعزم که الگو هست برای انسانها الگو هست برای سید ما رسول الله صلوات الله علیه یعنی از اونجا اثر می گیره از ملت ابراهیم تبعیت می کنه ملت ابراهیم رو دنبال می کنه در اون داستان بحث ذبح مطرح هست ابراهیم علیه السلام مامور شده به ذبح به ذبح کردن ولیکن در واقع این کار رو انجام نداد از اینکه مامور شد به ذبح کردن پس باید این ذبح رو انجام بده، در واقع انجام نشد پس داستان ذبح چی بود آیا ایشون نباید از ابتدا ذبح رو انجام می داد؟ اگه نباید انجام می داد که چرا براش مطرح شد، با تأکید هم براش مطرح شد، امر شد، ابراهیم امر شد به ذبح کردن، این نمی تونه یک فیلم باشه نمی تونه یه داستان الکی باشه، یه امر واقعی بوده امر شد این کار رو بکنه، از ساحت خداوند به دور هست که به اموری بیخود مومنین رو امتحان کنه، فقط نمی تونسته یه امتحان باشه اون هم به یک امری غیر واقعی، یه امر صحیح بوده یه امر صادق بوده، خب پس این کار باید انجام میشد ولی ابراهیم علیه السلام در واقع این کار رو انجام نداد در واقع این کار انجام نشد،
ابراهیم ع با رفتن به سمت ذبح فرزند به ذبح عظیم متصل شد، مانند بحث روزه که اگر کسی به دلیلی نتوانست روزه بگیرد ولی فدیه آن را انجام داد در صف روزه‌داران قرار می‌گیرد
چطور شد که انجام نشد؟ چطور شد که این بار این مسئولیت این امر از دوش ابراهیم علیه السلام برداشته شد؟ به واسطه ی وصل شدن ابراهیم به ماجرای ذبح عظیم، ذبح عظیم برای ابراهیم علیه السلام هم نوشته شد، یعنی اون امری که به ابراهیم علیه السلام شده بود برای اینکه ذبح بکنه اون امر بواسطه ی رفتاری که ابراهیم علیه السلام نسبت به ذبح عظیم انجام داد اون رفتار واقعی ذبح از دوش ایشون برداشته شد یعنی نیاز نبود دیگه انجام بده، ببینید شما وقتی در موضوع روزه اگه روزه بگیری خب جزء روزه داران هستی یه کسی در واقع نمی تونه روزه بگیره باید روزه بگیره ها ولی در واقع به دلیلی روزه از دوش او برداشته میشه بجاش فدیه ی روزه رو انجام میده، این فرد چی هست آیا این فرد در دایره ی روزه داران قرار می گیره یا نمی گیره؟ این فرد در دایره ی روزه داران قرار می گیره، این فرد خارج نشده چون فدیه اش رو انجام داده خداوند گفته بجاش این کار رو انجام بده، او به واسطه ی اون شاید درجه ی اون روزه داران رو نداره ولی به واسطه ی اون به روزه داران وصل میشه به واسطه ی اون رفتاری که انجام میده به روزه داران وصل میشه و اول اینکه توبیخ نمیشه بخاطر روزه نگرفتن توبیخ نمیشه، دوما اینکه در زمره ی روزه نداران قرار نمی گیره مثلا اگه بگند روزه داران یه طرف روزه نداران یه طرف این در صف کسانی که اهل روزه نبودند اهل صیام نبودند قرار نمی گیره از اون صف جداست شاید در انتهای صف روزه داران قرار می گیره در صفی قرار می گیره که به روزه داران وصل هست، پرت از روزه داران نیست بلکه به اهل روزه وصل میشه، ابراهیم علیه السلام شاید در واقع ذبح نکرد ولی در عمل به ذبح کنندگان به ذبح شوندگان وصل شد،
هر کسی که مانند ابراهیم ع رفتار در قبال ذبح عظیم انجام دهد از ماجرای ذبح بهره خواهد برد
ببینید ذبح چرا باید انجام میشد؟ هر دلیلی که داشت دلایلش خودش جای بحث داره از ذبح کردن ابراهیم علیه السلام چه بهره ای می برد؟ حتما باید بهره ای میبرد دیگه، این ذبح کردن بهره ای براش داشته کلاسی براش بوده ثمراتی داشته والا خداوند او رو امر نمی کنه به موضوعی که هیچ بهره ای درش نیست، سقوط که نبوده، حتما درش رشد بوده، اینکه چه رشدی بوده داستانش چی هست به چه علتی این کار انجام شده هر دلیلی ممکنه داشته باشه ولی این کلّیت که مورد قبول هست سقوط که نبوده حتما رشد بوده، خب ابراهیم این ذبح رو انجام نداد پس رشدش چی میشه؟ به واسطه ی وصل شدن به ذبح عظیم از اون رشد ذبح بهره برد همون رشد رو بدست آورد، مثل کسی که فدیه ی روزه رو میده اگه به واقع فدیه ی روزه رو بده به واسطه ی انجام دادن اون فدیه بهره ی روزه داران رو میبره یا اینکه از بهره ی روزه داران بی نصیب نمی مونه، ابراهیم علیه السلام از ذبح بی نصیب نموند، از ماجرای ذبح بهره برد به ذبح عظیم وصل شد به اندازه ی ذبح بهره برد خداوند یه ماجرایی قرار داده ذبح عظیم، هر کی نسبت به ماجرای ذبح عظیم رفتار نشون بده هر کسی نسبت به ماجرای ذبح عظیم رفتار صحیح نشون بده در زمره ی رفتار ابراهیم علیه السلام قرار می گیره، اون ثمراتی که ابراهیم علیه السلام از ذبح می خواست ببره اون ثمرات رو میبره به واسطه ی وصل شدن به وجه ذبح عظیم ماجرای کربلا،
عزاداریها و گریه نمودن‌ها در واقع رفتاری در قبال وجه ذبح عظیمی امام حسین ع می‌باشد
مثلا در برخی از روایات مطرح هست که ابراهیم علیه السلام زجّه زد گریه کرد زاری کرد نسبت به ماجرای ذبح عظیم، این رفتار چه ثمره ای داشت برای او؟ ثمره اش این بود که به ذبح عظیم وصل شد، عزا داری ها ما رو به وجه ذبح عظیم ماجرای امام حسین وصل می کنه، گریه کردن، عزاداری کردن، قلب فرد شکسته شدن، این گریه و فغانی که در عزاداریها هست در واقع وصل شدن به وجه ذبح عظیم ماجرای امام حسین علیه السلام هست البته این یکی از رفتارهاست این عزاداریها این جنبه هست، ابراهیم علیه السلام از قبل از ماجرای امام حسین علیه السلام آشنا هست ولی نسبت به وجه ذبح عظیم ماجرای امام حسین چقدر آشناست و چقدر می تونه رفتار صحیح و دقیق داشته باشه، رفتارش چطور می تونه باشه؟
از جمله احساساتی که انسان را می‌تواند به ذبح عظیم نزدیک کند در فضا و حس و حال پدری قرار گرفتن است که فرزند خود را ذبح می‌نماید
ببینید در همین آیات مربوط به ذبح مطرح هست شما می خوای نسبت به وجه ذبح عظیم ماجرای امام حسین علیه السلام رفتار داشته باشی خب این رفتار باید چه حّدی باشه چگونه باشه، در داستان ابراهیم این مطرح هست ابراهیم یعنی این فرد که می خواد رفتار در قبال وجه ذبح عظیم ماجرای امام حسین علیه السلام داشته باشه چه رفتار بکنه چگونه باشه رفتارش اینجا مطرح هست این فرد اگر بچه اش رو ذبح کنه چه حالی داره، واقعا بچه اش رو ببره و ذبح کنه چه حالی داره، این حال این موقعیت این نوع رفتار این حس حسی هست که بخش کوچکی از اون فضا رو می تونه به این فرد منتقل بکنه بخش کوچکی از فضای ذبح عظیم رو می تونه به این فرد منتقل بکنه،
حسّ صحیح پیدا نمودن از ماجرای ذبح عظیم انسان را به آن ماجرا متصل می‌نماید همانند ماجرای ابراهیم ع که با اقدام به ذبح در واقع حس صحیح پیدا نموده و به ذبح عظیم متصل شد
در رفتار ابراهیم در بحث ذبح یکی از موضوعاتی که مطرح هست حس نسبت به فضای ذبح عظیم هست خداوند برای ابراهیم علیه السلام کلاس حس گذاشته البته این یکی از موضوعات هست کلاس حس گذاشته کلاس درک حسی از فضای ذبح عظیم هست، ابراهیم فرزندت رو ذبح کن تا پای ذبح جلو میره میگه این ذبح رو دیدی چه حسی داری این حس رو پیدا کردی این حس تو رو می تونه به اون فضا وصل کنه تو با این حس می تونی به اون فضا وصل بشی به فضای به جنبه ی ذبح عظیم متصل بشی ابراهیم علیه السلام این حس رو گرفت و با این حس به ماجرای امام حسین جنبه ی ذبح عظیم اون ماجرا وصل شد و از اون ماجرا بهره برد. بله ابراهیم نیاز نیست تو فرزندت رو ذبح کنی ذبح کردن فرزند تو چیزی نیست با ذبح کردن فرزند تو اتفاق بزرگی در عالم نمی افته نیاز هست که شما به ذبح عظیم وصل بشی نیاز هست که شما رفتاری داشته باشی حسی داشته باشی که با اون حس به فضای ذبح عظیم وصل بشی.
