از معانی باء بسم الله، می‌تواند معنای «بوسیله» نیز باشد
بسم الله الرحمن الرحیم تَوکلَّتُ عَلَی الله، در بحث بسم الله یک معنا که از بحث بسم الله وجود داره بحث به وسیله ی اسم الله، یعنی شما اون باء رو در بسم الله مجزای از اسم می دونید یعنی یه عبارت جار و مجرور و حرف (باء) رو به وسیله معنا می کنید که این معنا هم صحیح هست
معنای رایج استعانت این است که انسان بوسیله آن شیء کاری را انجام دهد ولیکن در مورد اسم الله اینگونه است که انسان وسیله و اسبابی در دستان اسم الله شده تا بوسیله او رفتاری صورت گیرد
ما فقط یه نکته می خوایم اینجا عرض کنیم در بحث به وسیله دو نوع منظر وجود داره ببینید یه موقعی به وسیله ی چکش یه کاری انجام میدی میگی به وسیله ی چکش، چکش در دستان شماست شما به دستش می گیری شما یه کار انجام میدی چرا؟ چون اون وسیله اصلاً به وسیله‌ی شماست که قدرت می گیره شما اون رو به کار می گیری شما اون رو در مسیر قرار میدی، در این بحث (به وسیله) نگاه از بالا به پایین هست شما میگی من به وسیله ی این ابزارها این کار رو انجام دادم، در یک موضوعات دیگر نگاه رو به بالاست شما می فرمایی که به وسیله ی خدا به وسیله ی اسمُ الله، آیا شما خدا رو در دستان تون می گیرید؟ خدا رو شما به کار می گیرید؟ اسم خدا رو شما به کار می گیرید؟ به وسیله ی اسم خدا یک کار انجام میشه اینجا اون رابطه برعکس هست رو به بالا نگاه میکنی به وسیله ی اسم خدا من این کار رو انجام میدم یعنی اسم خدا من رو در دستانش می گیره در واقع این اسم خدا هست که این کار رو انجام میده، پس در بحث بسم الله نگاه رو به بالا هست یعنی اگر شما حرف باء رو باء استعانت معنا کنید این استعانت نگاه به بالاست استعانتی که البته یک معنای نزدیک به سببیّت هم داره یعنی در اینجا این حرف باء هم استعانت درش معنا داره هم سلسله اسباب، مسیر اسباب یک کار رو نشون میده شما می فرمایید من به وسیله ی یک قلم نوشتم به وسیله ی قلم می نویسم هم از قلم داری استعانت می گیری یعنی قلم داره به شما کمک می کنه در نوشتن هم در سلسله ی اسباب وجود داره اینجا در سلسله ی اسباب شما بالاتر هستی شما مقدم هستی بر قلم، شما قلم رو به کار گرفتی، در بحث بسم الله استعانت هست ولی از نگاه سلسله ی اسباب اسمُ الله مقدم هست، اسمُ الله شما رو به کار می گیره شما استعانت می کنی که اسمُ الله به شما توجه کنه اسمُ الله در شما و در اون امری که می خوای دنبال بکنی اثر بگذاره در واقع شما سبب بعد از اسمُ الله هستی وسیله ی بعد از اسمُ الله هستی از نظر تقدّم و تأخّر شأنی اینطور هست در بحث بسم الله وقتی گفته میشه بسم الله استعانت به اسمُ الله هست به شکلی که در واقع ما خودمون رو به اسمُ الله می سپاریم ما ابزاری میشیم در دستان اسمُ الله، ما میریم خودمون رو در حیطه ی اسمُ الله قرار میدیم یعنی می خوایم که این اتفاق بیافته، پس ببینید در بحث بسم الله شما ابزار هستی شما در دستان اسمُ الله قرار می گیری اینجا منیّت از بین میره شما نمیگی که من از اسمُ الله بهره می گیرم اسمُ الله رو به کار می گیرم که فلان کار را بکنم نه اینطور نیست، من می خوام که در حیطه ی اسمُ الله قرار بگیرم اسمُ الله از مسیر من اثر بگذاره اسمُ الله به وسیله ی من اثر بگذاره من ابزار اسمُ الله بشم من برم در حیطه ی اسمُ الله قرار بگیرم.
