قبول شدن یک عمل در راستای یک هدف یعنی؛ اون عمل در راستای تحقق اون هدف قرار می گیرد.
... موضوعاتی که علم رو محقق کرد، باید ببینیم در این جمله هست یا نیست اگر در این جمله هست یعنی قبول شده.
مفهوم «قبل» هم از همین میآد. شما مثلا میگی این قبل از این هست.قبل از این هست یعنی چی؟یعنی شما اینجا (مکان شماره ی یک)رو ملاک قرار میدی،وقتی میگی این(مکان شماره یک)، قبل از این (مکان شماره دو)هست یعنی یک مسیری رو هم اومدی که به این(مکان شماره دو) برسی، از یه جایی شروع میکنی تا یه جای دیگه ای میآی،میگی این قبل از این هست،ولی اگر از یه جای دیگه(مکان شماره سه) شروع بکنی و یه مسیر دیگه ای رو بری که نمیگی این قبل از این هست(یعنی در این حالت نمیگی مکان شماره یک، قبل از مکان شماره سه هست).اگر از اینجا شروع بکنی به اینجا هم بری نمیگی این قبل از این هست،یا نیست اصلا ربطی به موضوع صحبت نداره. در مسیر تحقق یک موضوع آن چیزی که در زمره ی یک مسیر قرار میگیره،میشه اینکه«اون موضوع برای تحقق این موضوع قبول شد»،خب! نماز میخونی برای چی؟این رفتار رو، این فعل رو انجام میدی برای چی؟وخدا وقتی قبول کنه یعنی چی؟یعنی درزمره ی رسیدن به اون موضوع قرار بده.
وقتی برای نماز رو به قبله می ایستی یعنی چی؟یه تذکر اولش اینه(وقتی از دید تذکر نگاه میکنی)که خدا باید قبول کنه،چرا رو به قبله میایستی؟چون خدا باید قبول کنه،نماز رو رو به سمت دیگری نمیشه خوند؟چرا میشه خوند،چرا یایستی رو به قبله؟چون خدا باید قبول کنه.خدا قبول نکنه مثل اینه که نماز رو به سمت دیگری خوندی،چرا رو به قبله میایستی ؟درونش این حرف هست که خدا باید قبول کنه(البته یکیش اینه در بحث قبله یکیش این هست).
خدا قبول نکنه میشه چی؟میشه اعمال تو.آیا خدا قبول نکنه یعنی تو عملی انجام ندادی؟عملی انجام دادی، ولی عمل تو هست،چقدر خاصیت داره؟هیچی.چقدر ؟شاید یه ذره شاید هم هیچی.آیا تو رو سرافراز میکنه؟نه.
قبله یعنی؛ یک جایی،یک هدفی مدنظر هست این عمل شما بایستی در زمره ی اعمال تحقق دهنده ی اون هدف قرار بگیره.اون هدف، نمودش کعبه است و کعبه نمود ظهور امام (علیه السلام). چرا در نماز میگیم قبله؟میگیم این رفتار شما بایستی در زمره ی رفتار های برپاکننده ی ظهور قرار بگیره.
خب! چرا به سمت کعبه در نماز ایستادن رو با قبله یاد یاد میکنند؟میتونیم بگیم آقا به سوی کعبه،چرا میگیم قبله و در قرآن هم واژه اش هست،چرا اصلا خدا در قرآن بهش میگه قبله؟بگه به سمت کعبه بایستید نماز بخونید،چرا بهش میگه قبله؟با اون تعبیری که در مورد قبل کردیم،یعنی یک جایی،یک هدفی مدنظر هست این عمل شما بایستی در زمره ی اعمال تحقق دهنده ی اون هدف قرار بگیره.اون هدف نمودش کجاست؟کعبه.کعبه نمود چیه؟ظهور. امام(علیه السلام). ظهور امام (علیه السلام). خب چرا در نماز میگیم قبله؟میگیم این رفتار شما بایستی در زمره ی رفتار های برپاکننده ی ظهور قرار بگیره.وقتی در ظهور میایستیم بگیم این رفتار ها قبل از برپایی ظهور بوده، قبل از برپایی ظهور«قد قامت الصلاه»بوده. و در این مسیر قبول شده.قبول شده مفهومش همینه.
«قد قامت الصلاۀ یعنی قد قامت القیام القائم(علیه السلام)»چرا؟چون این رفتار در مسیر و در زمره ی رفتارهای «قد قامت قیام امام(علیه السلام)است. همین که در این زمره هست یعنی قبول شده
خب حالا چرا میگیم«قد قامت الصلاۀ یعنی قد قامت القیام القائم(علیه السلام)»چرا؟چون این رفتار در مسیر و در زمره ی رفتارهای «قد قامت قیام امام(علیه السلام)است.همین که در این زمره هست یعنی قبول شده،ظاهرش به سوی قبله است،به سوی قبله که نه دیگه، قبله.
پس قبله حرف داره،یعنی یک مفهوم ،یک تذکر داره که به اون سمت به اون هدف عملت رو انجام بده نمازت قبول بشه،در این زمره قرار میگیری.
ظاهر نماز دو وجه داره؛ برای جستجوگران نماز، تذکره و برای مقیمین نماز، تحقق است
خدمت دوستان در سر ظاهر نماز عرض کردم،در نماز،در ظاهر،در سرظاهر نماز ما به دو وجه میتونیم به ظاهر نماز نگاه کنیم،یک وجه با وجه تذکر و یک وجه، وجه تحقق.وجه تذکر برای جستجو کنندگان اقامه نماز هست،وجه تحقق برای مقیمیین الصلاة است کسانی که نماز رو اقامه کردند،در ظاهر رفتارهای مقیمین الصلاه تحقق مفاهیم نماز هست،تحقق بسیاری از موضوعات مرتبط به نماز.در ظاهر رفتار جستجو کنندگان نماز چی باید براشون باشه؟تذکر.رو به قبله ایستادی چرا؟این برای شما یه تذکر هست،شما به جستجوی نماز هستی؟رو به قبله میایستی برای شما یه تذکر هست.
درظاهر مثلا بعد نماز میگی قبول باشه،«تقبل الله صلاتکم»تذکر هست،به این فکر میکنی،اول نماز اومدم به سمت قبله ایستادم،آخر نماز مثلا به من میگن قبول باشه،آیا واقعا نماز من به سوی قبله بود؟آیا واقعا این عمل من به سوی قبله بود؟به سوی قبله بود یعنی چی؟یعنی در قبله بود؟در قبله بود یعنی چی؟یعنی در زمره ی رفتارهای به سوی اون هدف بود؟یعنی قبول شد؟خب این هم بحث قبول باشه،به همین راحتی.
اعمال قبول شده مثل یک پل هستند، مثل یک نردبان هستند،مثل ساختن یک مسیر هستند،مثل ساختن یک راه هستند.وقتی اعمالی قبول میشن،راهی ساخته میشه
در یک تعبیر میشه گفت قبول باشه،اعمال قبول شده مثل یک پل هستند، مثل یک نردبان هستند،مثل ساختن یک مسیر هستند،مثل ساختن یک راه هستند.وقتی اعمالی قبول میشن،راهی ساخته میشه،وقتی اعمالی قبول میشن ،پلی ساخته میشه،نربانی ساخته میشه.
میگن آقا در قیامت فلان عملت قبول نشه پس باید بری جهنم مثلا.این یعنی چی؟یعنی شما پله پله نساختی تا بهشت. قبول نشده رو کی داره میگه؟اونی که در بهشت ایستاده.یعنی وقتی به قبل از بهشت تا تو،نگاه میکنم،چیزی نداری که اینجا گذاشته باشی روش پا بذاری بیای.از تو از اون نقطه ای که بودی تا اینجایی که دوست داری باشی(بهشت) فضای تهی هست،پله پله نساختی ،یک فضای خالی هست،قبل از این، چیزی از تو نیست. وقتی خدا قبول میکنه،یعنی میگیره میذاره در مسیر.میگیره میذاره پله پله میشه.
فاصله ی من تا امام(علیه السلام) یک نماز است،یعنی اگر یک نماز من قبول بشه،یعنی اگر یکبار من واقعا رو به قبله ایستادم و همه تائید کردند که این رو به قبله است،و یک نماز اینجا تحقق پیدا کرد، این فاصله پر میشه
حالا میایستی میگی خدایا!فاصله ی من تا امام(علیه السلام) یک نماز است،یعنی اگر یک نماز من قبول بشه،یعنی اگر یکبار من واقعا رو به قبله ایستادم و همه تائید کردند که این رو به قبله است،و یک نماز اینجا تحقق پیدا کرد، این فاصله پر میشه.یعنی یه چیزی هست(نگم یک چیزی دارم)یک چیزی پیش رو ایجاد میشه، خدا ایجاد میکنه که مسیری است میتونم روی اون پا بگذارم و برم نزد امام(علیه السلام).
با بحث قبول«تقبل الله»با این بحث، همه ی مؤمنین خودشون رو محتاج خدا میدونند، صددرصد محتاج خدا میدونند،حتی وقتی بهترین اعمال رو و به ظاهردر اوج کیفیت، انجام میدن خودشون رو محتاج خدا میدونند،چون خدا باید اون عمل رو برداره بگذاره.چون خدا باید اون عمل رو بیاره در حیطه ی خودش.در زمره ی خودش.بخاطر اینه ،با دوستان هم صحبت کردیم،که آیات قرآن که حاکی از این هست که خیلی ها فکر میکنند در قیامت وضعشون خوبه یا فکر میکنند اعمال خیلی خوبی دارند،در صورتی که این طور نیست یعی اون آخر ایستاده میگه هیچکدوم از اعمال شما نیومده اینجا قرار بگیره.یه اعمالی با خودتون هست،خودتون رو سنگین کرده،اعمال شما باید بیاد اینجا قرار بگیره شما سبکبال باشید و پرواز کنی از این مسیری که ایجاد شده بری به سمت جلو.
