امام حسین ع، انجام دهنده برنامه خدا در برپایی ماجرای نحر و ذبح عظیم
1395/07/11
امام حسین ع، انجام دهنده برنامه خدا در برپایی ماجرای نحر و ذبح عظیم
یکشنبه، 30 ذی الحجه 1437 شب اول ماه محرم، نواب
ماجرای «نحر» در سوره کوثر، دریچه‌ای به سوی فهم ماجرای امام حسین ع
ماجرای امام حسین علیه السلام رو باید قرآنی شناخت، ماجرای امام حسین علیه السلام ماجرای« نََحَر »هست. یکی از دریچه های قرآنی که از اون بخشی از فضای ماجرای امام حسین علیه السلام رو میشه شناخت « ماجرای نَحَر » در سوره کوثر هست. ماجرای« ذبح عظیم » در ماجرای حضرت ابراهیم علیه السلام هست.« ذبح عظیم » ذیل ماجرای« نَحَر » هست.
«ذبح عظیم»، زیر مجموعه بحث «نحر»
« ذبح عظیم » در ماجرای نَحَر معنا میشه. انطباق زیادی بین ماجرای امام حسین علیه السلام و ماجرای حضرت ابراهیم علیه السلام در ذبح کردن اسماعیل علیه السلام وجود داره. داستانی که حضرت ابراهیم علیه السلام در ذبح اسماعیل علیه السلام داره برنامه ی خداست، همه ی عالم جمع بشوند و به حضرت ابراهیم علیه السلام نامه بنویسند و درخواست کنند که آقا! اسماعیل رو ذبح نکن اثر نمیکنه، برنامه ی خدا هست و ایشون این برنامه رو دنبال میکنه.
امام حسین ع و ابراهیم ع به دنبال انجام برنامه‌های خداوند در رقم زدن ماجرای «نحر» و «ذبح عظیم»
همه ی عالم جمع بشوند و به امام حسین علیه السلام بگویند که آقا! میری کربلا بچه هات رو نَبَر امام حسین علیه السلام میفرمایند این برنامه ی خداست. میگن آقا! اصلا نرو کربلا. امام علیه السلام میفرمایند که این برنامه خداست و ایشون این کار رو انجام میدهند. همونطوری که در ماجرای ابراهیم علیه السلام به احتمال یک افرادی بودند و شاید به ایشون گفتند که آقا اینکار رو نکن، برای چی داری اسماعیل رو ذبح میکنی؟ ایشون این حرکت شون رو انجام دادند. در ماجرای امام حسین علیه السلام هم همینطور بود، خیلی ها به ایشون گفتند که آقا این مسیر رو نرو، آقا حالا میری بچه ها و اهل بیت تون رو نبرید. امام حسین علیه السلام همون ابتدای حرکت در پاسخ به این افراد میفرمایند که« خدا خواسته که ما رو شهید ببینه و اهل بیت من رو اسیر ببینه ». همه ی عالم اگر به سربازی امام حسین علیه السلام جمع میشدند امام حسین علیه السلام باید بروند و در کربلا شهید بشوند چون این ماجرا« ماجرای نَحَر » هست. ماجرا« ماجرای ذبح عظیم » هست.
تفسیر بسیاری از رفتارهای امام حسین در دوران به سوی کربلا و در کربلا بوسیله ماجرای «نحر» و «ذبح عظیم»
بسیاری از رفتار های امام حسین علیه السلام در دوران به سوی کربلا و در خود کربلا حاکی از این مطلب هست. این رفتارها رو باید در فضای آیاتی مانند« نَحَر »،« ذبح عظیم » معنا کرد. نوع گسیل دادن یاران برای جنگ، نوع رفتاری که امام حسین علیه السلام نسبت به اهل بیت شون دارند، نوع رفتاری که با کودکان دارند، نوع رفتاری که در ماجرای حضرت علی اصغر علیه السلام مطرح هست. نوع کلام هایی که با یاران دارند، نوعی دعوت هایی که از افراد مختلف برای همراهی با خودشون دارند. در بسیاری از دعوت ها امام حسین علیه السلام مطرح میکنند که راه، راه شهادت هست. اینها رو باید در فضای« نَحَر » در سوره کوثر دنبال کرد.
