نشانه‌ها این‌گونه بود که اذنی برای بسم الله قرآن داده شد این یعنی اجازه ورود به قرآن، کسی که با این اجازه‌نامه وارد قرآن نشود چیزی جز حسرت برداشت نخواهد کرد
سالها انسانها، بزرگان، فضلا، عرفا، در تلاش بودند که یه نشانه ای ببینید مبنی بر اینکه اذنی هست برای ورود به میدانی، اذنی هست برای ورود به یک میدان خدایی، سالها التماس می کردند در میزدند توسل می کردند که آیا راهی هست آیا اذنی هست که ما وارد مثلاً یک میدان خدایی بشیم، اگر باورمون این هست و اگر نشانه اینطور دیدیم که اذن برای بسم الله هست اون هم بسم الله قرآن یعنی اذن برای ورود به میدان قرآن یعنی شما اذن داری، یعنی صاحب بسم الله یعنی سر چشمه ی بسم الله یه تابلو گذاشته پیش پای شما که یه برگه داده دست شما که بفرمایید شما هم وارد قرآن بشید، آیا شما حتما وارد قرآن میشی؟ نه ممکنه شما نخوای بشی، هر کسی اجازه نامه ی ورود به عرصه ای رو داره لزوماً وارد نمیشه، ممکنه شما نخوای وارد شی، ولی هر کسی اجازه نامه رو داره می تونه وارد شه، و اگر ورود پیدا نکنه خیلی براش حسرت می مونه یوم الحسرۀ برای اینجور آدم هاست می تونستند امکانش رو داشتند توفیقش رو داشتند اجازنامه اش رو داشتند برای ورود به یه عرصه ای نشدند یا اون جوری که باید وارد میشدند نشدند این میشه حسرت.
