دنیا مزرعه ی آخرت هست، نه بهشت آخرت. تو مزرعه بیل و کلنگ هست ، کار هست ، تلاش هست ، آفتاب هست ، تشنگی هست ، سختی هست . مهم این هست که محصول مصیبت ها و رنج ها و سختی های دنیا چیه؟ اگر محصول خوبی نداشته باشه میشه شکست و یأس.. اگه محصول خوبی داشته باشه میشه شکر ، میشه حمد
تو زندگی افراد مختلف، مصیبت و شدائد هست ، مصیبت از دست دادن عزیزانی ، مصیبت های مختلف ، شدائد مختلف ، شدائد و رنجها ، بیماری ها .
خب این خاصیت دنیاست ، دنیا همینه ، اگه کسی از دنیا غیر از این را انتظار داشته باشه او وابسته به دنیا شده ، باید در نگاهش نسبت به دنیا تجدید نظر کنه ، دنیا همینه ، چه کسی اومده که تو دنیا بمونه؟ چه کسی اومده تو دنیا و تعهد کرده که همه ی عزیزانش در دنیا بمونند و در دنیا داغ و مصیبت هیچ عزیزی را نبینه ؟ اگر کسی تعهد کرده باشه وابسته به دنیا شده ، توقع داره که خودش و همه ی عزیزانش برای همیشه در دنیا بمونند ، خب این نگاه صحیح به دنیا نیست .
چه کسی تعهد کرده که در دنیا هیچ سختی و رنجی نبینه ؟ مگه دنیا بهشت آخرت هست ؟ دنیا مزرعه ی آخرت هست ، خب تو مزرعه بیل و کلنگ هست ، کار هست ، تلاش هست ، آفتاب هست ، تشنگی هست ، سختی هست . خب اگه این همه سختی ها باشه که آدم از پا در میاد ، مهم این هست که محصول مصیبت ها و رنج ها و سختی های دنیا چیه؟ اگر محصول خوبی نداشته باشه میشه شکست ، میشه یأس ، میشه نا امیدی . اگه محصول خوبی داشته باشه میشه شکر ، میشه حمد .
زیارت عاشورا را ببینید پر از ذکر مصیبت ، پر از ذکر رنج ها و مصیبتهای بزرگ ، محصولش چیه ؟ «ارواح التی حلت بفنائک» ، وقتی که محصولش میشه این ، میشه «الحمد لله» ، میشه حمد .
