درک این نکته که قرآن ما را به رشد می رساند و ولیّ مرشد بر سَرِ ما قرار می‌دهد، بسیار تعجب برانگیز است
آیا درک ما از قرآن و از سلوک الی الله، به اینجا رسیده که اگر متوجه بشویم قرآن ما رو به الرشد می‌رسونه، قرآن در سلوک توحیدی، ما رو به موقعیت رشد می‌رسونه، قرآن هدایت به الرشد می‌کنه و ما را به مسیری می‌آورد که ولیّ مرشد بالا سر ما قرار می‌گیره، ما به عجب، بیفتیم؟ ما به تعجب بیفتیم؟ بله این معرفت از قرآن ما رو باید به تعجب وادار کنه، مومنین رو باید به تعجب وادار کنه، بگیم عجب، قرآن رشد داره؟! هدایت به رشد داره؟! در مسیر توحید الی الله، برای ما رشد ایجاد می‌کنه؟! ما را به سمت الرشد هدایت می‌کنه و مشمول ولایت ولیّ مرشد می‌شویم؟! عجب چیزی است این قرآن!
