در بحث طالوت و یاوران طالوت علیه السلام مهم ترین صفت که بایستی در یاوران وجود داشته باشه« ظن به لقاء الله » است. باور به لقاء الله هست و باقی صفات و ویژگی ها حول محور لقاء الله هستند. همراهی حول محور لقاء الله، عمل صالح حول محور لقاء الله، تبعیت حول محور لقاء الله. برخی افراد اهل تبعیت هستند و از مرحله ی« نهر » عبور میکنند ولی بعدش یک کمی پاشون میلرزه. چرا؟ شما میگی چون محور باور به لقاء الله در وجود اونها کم هست. حتی میشه، مطرح کرد که چرا خداوند داوود علیه السلام رو برای این سپاه قرار میده؟ برای اینکه گروهی با باور به لقاء الله دور هم جمع شده‌اند و امتحان‌شون رو پس داده اند. شما وقتی میگی که من باور به لقاء الله دارم خداوند صحنه های امتحان قرار میده. شما ممکن هست که مطرح کنی من اهل عمل صالح هستم، عرض میشه که بخشی از این عمل صالح شما ممکن هست که بخاطر باور به لقاء الله باشه و بخشی هم بخاطر عادت باشه بخشی بخاطر محیط باشه.
صحنه‌های آینده برای مشخص شدن مومنین به لقاء الله و لقای خلیفۀ الله
بله خداوند در صحنه های مختلف باور به لقاء الله رو مورد امتحان قرار میده تا واقعا اون افرادی که باور به لقاء الله و لقاء خلیفة الله در وجود شون قرار گرفته است معلوم بشوند و دور هم جمع بشوند، اونجاست که خداوند مَلِک خودش رو برای این افراد نمایان میکنه. ببینید یکی از دلایل صحنه های آخرالزمان این هست لذا در روایات مطرح هست که صحنه ها به شکلی جلو میره که شما میبینید برخی افراد در صحنه های مختلف مطرح میکنند که:" نه! فکر نمیکنیم اصلا امام زمانی باشه ، فکر نمیکنیم که اصلا لقائی باشه ". شما این رو در روایات دیده اید و میخواهید جای این بحث رو دنبال کنید ذیل این آیات قرآن دنبال کنید، ذیل بحث« لقاء الله » دنبال کنید. صحنه های آخرالزمان صحنه های امتحان باور به لقاء الله هست. در حوالی ظهور امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف اگر بخواهید یاوران رو صدا کنید با چه ویژگی ای صدا میکنید؟ یا ایها «الَّذينَ يَظُنُّونَ مُلاقُوا اللَّهِ» .
دو مفهوم قرآنی در مورد لقاء الله: «ظن به لقاء الله»، اساس و «رجاء به لقاء»، موتور حرکت
بحث لقاء الله، ایمان به لقاء الله در قران به چند شکل مطرح هست، یعنی افراد در این فضا چند مرحله کار دارند. یکی ظن به لقاء الله هست. یکی رجاء به لقاء الله هست. حالا همین دو مورد رو ببینیم، اینها با هم فرق دارند. ظن به لقاء الله یعنی باور، یعنی اعتقاد، یعنی بر اساس این باور، عمل کردن. رجاء به لقاء الله یعنی اشتیاق، شما میگی حواسمون باشه یک روزی میآد که ما با امام علیه السلام مواجه میشیم، در پیشگاه امام علیه السلام خواهیم بود یعنی ظن به لقاء خلیفة الله. یک موقعی میگی« متی ترانا و نراک » این رجاء به لقاء خلیفة الله هست. رجاء به لقاء در وجود آدم دغدغه ی حرکت راه می اندازه. شاید بشه گفت که« ظن به لقاء » اساس و پایه است و« رجاء به لقاء » موتور حرکت است. فلانی! چرا عمل صالح انجام میدی؟ بخاطر اشتیاق و رجاء به لقاء. فلانی! اصلا چرا اهل عبادت خدا شدی؟ بخاطر رجاء به لقاء. چرا یک شبی در دل شب بلند میشی و نماز شب میخونی؟ میگه امید دارم یک روزی او رو ببینم.
برنامه خداوند، ایجاد جمع‌هایی با ایمان به لقاء الله برای آینده
بله در سپاه طالوت ویژگی محوری ظن به لقاء الله هست. صحنه ها بخاطر امتحان و مشخص شدن این هست که" این صفت در چه کسانی وجود داره و در ایمان به لقاء الله محکم و استوار هستند". و این افراد دور هم جمع میشوند همدیگر را پیدا کنند. دور هم جمع شدن این افراد خیلی مهم هست. خداوند یک قانون داره. « جمع، جمع افراد ». بخاطر صفات افراد یک سری موضوعات از جانب خدا جاری میشه، برای فرد فرد افراد. ولی وقتی همین افراد دور هم جمع میشوند جریان موضوعات از جانب خدا به سمت اونها متفاوت خواهد بود. ممکن هست یک فردی در یک سرزمینی اهل تبعیت باشه، افراد مختلفی جُدا جُدا در سرزمین های مختلف اهل تبعیت باشند و برای اونها محبت هایی هست، موضوعاتی هست اما همین افراد اگر دور هم جمع بشن یک جا و یک جمع تشکیل بدهند موضوعات متفاوتی اونجا جریان پیدا خواهد کرد. لذا جمع شدن این افراد هم مهم هست، پیدا کردن این افراد و اینکه کنار هم جمع بشوند و بشه به اونها یک جمع اطلاق کرد، این جمع اینطور باشند که« الَّذينَ يَظُنُّونَ أَنَّهُمْ مُلاقُوا اللَّهِ » باشند. اینکه اینها دور هم جمع بشوند این خودش از برنامه های خدا در آخرالزمان هست. برای خدا این خیلی مهم هست، یک سری اسباب و برنامه ها وجود داره که این افراد رو دور هم جمع کنه لذا خداوند میفرماید« البقرة : 148 ... أَيْنَ ما تَكُونُوا يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَميعاً إِنَّ اللَّهَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَديرٌ » خدا شما رو جمع میکنه. تدبیرهایی چیده میشه، برنامه هایی گذاشته میشه، صحنه هایی گذاشته میشه که این افراد همدیگر رو پیدا کنند و دور هم جمع بشوند و یک گروه و جماعتی شکل بگیرند عنوان اصلی این جماعت باشه« الَّذينَ يَظُنُّونَ أَنَّهُمْ مُلاقُوا اللَّهِ ».
«باور به لقاء الله»، صفت محوری یاوران امام زمان ع
بله صفت محوری« الَّذينَ يَظُنُّونَ أَنَّهُمْ مُلاقُوا اللَّهِ » ظن به لقاء الله، باور به لقاء الله است. برای یاور امام زمان صلوات الله علیه شدن بایستی این ویژگی و این صفت در انسان محور بشود. افعال خوب، رفتارهای خوب، حسنات، عمل صالح، عبادت حول محور ظن به لقاء الله، باور به لقاء خلیفة الله باید باشد. فلانی! چرا ایستاده ای و داری نماز میخونی؟ همون لحظه بدون تردید میگه من لقاء خلیفة الله رو باور دارم. باور دارم یک روزی به لقاء او خواهم رسید و در جوار او بایستی نماز بخونم. از او میپرسند که پس این نماز ها چی هست که داری میخونی؟ میگه بخاطر لقاء او هست. حداقل یک جهت این هست که نماز میخونم که این نماز ها تمرین هست که نمازهای من رشد کنه، قیمت پیدا کنه برای اینکه بتونم در جوار او برای یک نماز به ایشان اقتدا کنم. خداییش اگر کسی از ما الان با امام علیه السلام مواجه بشه و وقت نماز باشه صادقانه روش میشه پشت سر امام بایسته و نماز به ایشون اقتدا کنه؟ فلانی! چرا داری در نماز تلاش میکنی؟ چرا داری در نماز سعی میکنی؟ چرا میخوای نمازت رو ارتقاء بدی؟ میگی بخاطر باور به لقاء خلیفة الله. بله باور به لقاء الله بایستی صفت محوری در وجود مون باشه. من یک روزی او رو ملاقات خواهم کرد، در جوار او خواهم بود و در جوار او به اعمال و رفتارها خواهم پرداخت، آیا اعمال و رفتار من اون قیمت لازم رو داره که در جوار او باشم؟ با این نگاه باید به اعمال و رفتارها پرداخت. فلانی! چرا داری نماز شب میخونی؟ بگیر بخواب. میگه یک روزی او رو ملاقات خواهم کرد، من باید آماده تر باشم. اون روز چه زمانی هست؟ نمی دونم، در دنیا، بعد از مرگ، در قیامت بالاخره یک روزی خواهد شد که او رو ملاقات خواهم کرد.
