در حی یه یک مفهومی هست، مثلا مفهوم طلبه، مفهوم خواستن شدید،یه مفهوم تحرک و اراده وعزم شدید.دوتا آدم دارن راه میرن،هردو هم راه میرن،نگاه میکنه به قیافه ها شون و نوع راه رفتنشون،هردو دارن راه میرن،به نوع راه رفتنشون اما میگی که فلانی مثل مرده ها راه میره.راه رفتنش مردست،یکی راه رفتنش زندست،درست؟تو«حی»رفتن هست،ولی نه مثل مرده،بلکه رفتنی که توش خیلی اشتیاق هست،«حی علی الصلاه»یعنی بدو،بدو بیا!حالا یه موقعی میدویی میری نماز،درست؟میدویی میری.چقدر مشتاق نمازی؟اشتیاق نمازت چقدره؟حالا «حی»کی اتفاق می افته؟قبلش باید قلبت رفته باشه .اون کسی که مثل یک مرده راه میره داره یه مسیری رو میره،چرا مثل مرده داره راه میره،شما میگی مثل مرده میره،علتش اینه که انگیزه ای نداره.علتش اینه که اصلا میلی به اون سمتی که داره میره نداره.درسته؟ لذا توی اینکه میفرماید«حی علی الصلاه»یعنی این مفهوم رو میرسونه،یعنی قبل از این باید قلب شما رفته باشه،و اون قلب شما رو بکِشه،اون موقع زندست.
تبیین آیه «منیبین الیه و اتقوه و اقیمواالصلاه)
بله،آیه ی قرآن رو ببینیم میفرمایدکه:«منیبین الیه واتقوه و اقیمو الصلاه».اگه یک زمانی پیش اومد که حالا مثلا مراسم شب دفنی بود ،یا حالا یکی از این،یه فضایی بود،یه جلسه ای بود،قلب شما رفت، دل شما رفت،شما حس کردی که دیگه قلبت رفت به سمت یک فضایی،رفت به حریم مادر مهربان(سلام الله علیها)خب بعدش چی باید بکنیم،«واتقوه»ای رو باید نگه بداریم،«واتقوه» یعنی نگه دارش.« منیبین الیه»یعنی قلبت رو بفرست اونجا،«واتقوه»یعنی نگه دار اونجا. همون جا نگهش دار،بعد«واقیموا الصلاه» یعنی تو اون فضا وایستا ،تواون فضا اصرار کن.
بزرگ شمردن ماجرای شب دفن؛ راهی برای حفظ آن فضاست (تقوا)
شب دفن شده،یه هفته از شب دفن گذشته،عرض کردم،دوستان فضا رو حفظ کنید،اونجا نگه دارید،خودتون رو تو اون محشر ببینید،چشم بر ندارید،فضا رو نگه دارید،یعنی «واتقواه».خب یکی از کارایی که باید کرد که اون فضا رو نگه داریم،یکیش توجه هست،یکی دیگش چیه؟خیلی قلق قرآنی و مهمه هست:این ماجرا ها رو بزرگ بشمریم،مدام پیش خودمون بگیم:عجب ماجرای بزرگی بود!خیلی عظیمه!خیلی محبت بزرگیه!اگه آیه نباشه یه ماجرای خیلی بزرگیه،اینقدر بزرگه که شاید بگم یک آیه ست،ولی دیگه حالا کاری ندارم ولی یه ماجرای خیلی بزرگیه،ماجرای بزگ! این قلغ قرآنیه برای اینکه همون جا بمونیم،چرا؟ (چون)«انها من تقواالقلوب»وقتی شما این موضوع رو بزرگ بشمری این از تقوی قلب شماست،یعنی اصلا باعث تقوی قلب شما میشه،یعنی باعث میشه قلب شما همون جا بمونه.درسته حاج آقا؟به راحتی از کنار یک موضوع نگذریم،اگه شب دفن شده،اگه میگیم عجب محبتی !نگذریم،محبت رو خیلی بزرگ بدونیم،چرا؟چرا اینقدر بزرگه؟من کی ام؟این محبت چیه؟ازش نگذریم،این باعث تقوی قلبه.
اونهایی که انابه کردن،آیه قرآن داره میگه«منیبین الیه»!باید اینجوری آیه قرآن رو بخونیم:«آهای منیبین الیه!»نمیگه انیبوا،نمیگه انابه کنید،تقوی پیشه کنید،میگه،آهای منیبین الیه!کسانی که قلبتون رو فرستادید!واتقواه،تقوی داشته باشید،نگه دارید قلبتون رو اینجا،اگه نگه داشتید اون موقع به شما یک چیزی میدم،اونموقع شما میتونید سوار بر چیزی بشید و پرواز کنید،چیه؟اقامه صلاه،«واتقوه و اقیموا الصلاه».
خب شب دفن میشه،فردای شب دفن تو کی هستی؟منیبین الیه.خب حالا تموم شد دیگه عجب کیفی کردیما،عجب شب دفنی بود،ما شدیم منیبین الیه،نه!«واتقوه»:تقوا داشته باش!چه جوری حالا تقوا پیشه کنیم؟بزرگ بشمریم،فضا رو اینقدر نگه داریم،نگه داریم،نگه داریم...خدا ببین چقدر قشنگ جلو میآره:نگه دار،نگه دار،نگه دار،...خدا یه دفعه میآد حالا یه سفره از اقامه صلاه!واقیموا الصلاه،حالا و اقیموا الصلاه.
یعنی شما الان میتونی بگی خدا محبت کرد،من یک بار این آیه رو از اینجا تا اینجا اومدم،یه بار اومدم این آیه رو حالا تو هر سطحی،بالا پایین،تو یک جایی،یه بار این آیه رو اومدم،یکبار من رفتم تو یک فضایی قلبم رفت،بعد منو سر سفره نشوندن،گفتن :هی)همواره) تقوا داشته باش،خودتو نگه دار،قلبتو اونجا نگه دار ، یاد کن اونو آیه ببین،بزرگ ببین،بزرگ ببین،که قلبم اونجا بمونه،واتقوه،بعد گفتن اقیمو الصلاه اقامه صلاه،بعد گفتن این کارایی که کردی،میدونی چی بود ؟همین آیه بود دیگه«منیبین الیه واتقوه و اقیمو الصلاه».
ابتدا باید وارد همه آیات قرآن شویم و بعد واجد آیات شویم
قرآن بخوان و بالا بیا!قیامت گفته میشه که قرآن بخوان وبالا بیا،درسته؟یعنی چی؟یعنی شما مثلا میگی:بسم الله الرحمن الرحیم،میری بالا ،این جوریه؟ نه،اونجا هرکی نمیتونه هر چی رو بگه، یعنی اون میزانی که وارد شدی در آیات بالا بیا،وارد کدام آیه شدی؟ آیا ما به آیه ای از آیات قرآن وارد شدیم؟حداقل میگیم خدا محبت کرده ما یه نیم آیه رو یه درجه ای به محبت خدا وارد شدیم،بعدش فهمیدیم وارد شدیم،وقتی وارداین آیه شدیم،بله قرآن خیلی کار داره،قرآن خیلی عظیمه،ما باید وارد همه ی آیات قرآن بشیم،واقعا میشه؟بله یه انسان بزرگ باید بتونه اینجور باشه.ولی آیا میشه ما در طول عمرمون وارد یک آیه قرآن بشیم؟وارد بشیم،و بعد واجد بشیم،قیامت وقتی میگه قرآن بخوان وبالا بیا،قرآن بخوان یعنی اونایی که وارد آیات قرآن شدن،بگو ببینم وارد کدوم آیه قرآن شدی؟میگی این آیه ،پس در قیامت واجد اون آیه میشی.یعنی به اندازه اون آیه بالا میای،یعنی آیامیشه ما وارد آیات قرآن بشیم،و بعد واجد آیات قرآن بشیم؟میگیم بسم الله ارحمن الرحیم،خب یه چیزی گفتیم،کی وارد شد؟کی وارد این آیه شد؟آیا وقتی میگی بسم الله الرحمن الرحیم،وارد سفرهی رحمانیت خداشدی؟وارد سفره ی رحیمیت خدا شدی؟آیا با همه ی وجودت،رحمانیت خدا و رحیمیت خدا رو حس میکنی؟اون موقع وارد شدی.
