در آیه 21 سوره حشر خداوند می فرماید:« لَوْ أَنْزَلْنا هذَا الْقُرْآنَ عَلى جَبَلٍ لَرَأَيْتَهُ خاشِعاً مُتَصَدِّعاً مِنْ خَشْيَةِ اللَّه»؛ «اگر قرآن بر کوه نازل میشد،کوه خاشع بود و متصاعد میشد،
خداوند در آیه ی قرآن میفرماید که اگر خدا قرآن رو نازل میکرد بر کوه ، «خاشعا متصدعا» می شد، یعنی اون کوهی که خاشع بود،متصاعد میشد،خداوند اینجا قرآن رو نازل میکرد اینجوری میشه.
زمانی که الله(خلیفه الله) و ملائکه در آینده نازل می شوند، خاشعین که مثل کوه استوار مونده بودند که ربشون رو یک روز ملاقات میکنند، بلافاصله متصاعد میشن،صعود میکنند به سوی رب.
در مقاطعی از آینده ،الله با ملائکه خودشون نازل میشن،قیمت کدوم بیشتره؟قرآن نازل شدی یا نازل شدن الله و ملائکه با هم؟ الله و ملائکه.میگیم الله و ملائکه بر ابرها یا تحت ابرها نازل میشن،حالا الله کیه؟خلیفه الله،خیلی قیمت داره دیگه نه؟تمام انسانها و مردان و زنانی که مثل کوه استوار مونده بودند که به دنیا آلوده نشن،ولی خاشع بودند،(خاشع بودند یعنی چی؟«یطنون انهم ملاقوا ربهم؛یه روزی ربشون رو میبینند،اون روز کی هست؟«وجاء ربک و الملائکه صفاصفا»وقتی رب با ملائکه،با صفوفی از ملائکه میآد،إه!رب میآد، اینها مثل کوه اونجا استوار مونده بودند که ربشون رو یک روز ملاقات میکنند،رب اومد.بلافاصله متصاعد میشن،صعود میکنند به سوی رب.
این آیه ی قرآن که خداوند اینجا میفرماید «اگر قرآن بر کوه نازل میشد،کوه خاشع بود و متصاعد میشد،برای انسان هایی که،انسانهای خاشعی که مثل کوه در دنیا ثابت قدم میمانند،در مسیر خدا ثابت قدم میمانند،کجا اتفاق می افته؟
وقتی که«جاء ربک و الملائکه صفا صفا»وقتی که الله و ملائکه ،بر یا تحت ابرها نازل میشند.اینهایی که خاشع بودند و همین روز رو امید داشتند ،متصاعد میشن.
بعضیها مثل کوه در مسیر خودشون در مسیر اشتباهشون استوار هستند، در آینده این کوه ها مثل پنبه ی زده میشن
بعضیها مثل کوه در مسیر خودشون در مسیر اشتباهشون استوار هستند،مثل کوه هستند،فکر میکنند یه کوهی هستند برای خودشون،یه جوری داره راه میره،خدا میگه؛فلانی!فکر کردی مثل کوهی داری اینجوری راه میری؟
در آیات قرآن هست دیگه،فکر کردی مثل کوهی داری اینجوری راه میری،مثل کوه از دنیا تکون نمیخورند،در اون زمان این کوه ها مثل پنبه ی زده میشن،این کوه ها روان میشن،اینکه کوه ها اصلا هم سطح میشن ،از ببین میرن،صاف میشن،انگار که اینجا کوهی نبوده.
فلانی که یک راهی برای خودت درست کردی و فکر میکنی که اینر اه خیلی خوبه،و مثل کوه هم ایستادی و تکون نمیخوری،وحتی فکر میکنی که پناه مردم کوهستان تو هست،فکر میکنی که پناه دیگران کوهستان تو هست،یک روزی این کوهستان تو مثل پنبه ی زده میشه،یک روزی این کوهستان تو تخت میشه،کوهستان تو پناه مردم نیست.
اگر میخوایم مثل کوهی باشیم که خاشع بوده و هست،جزئی از کوهستان حسینی شویم، که در روز موعود به سوی رب، متصاعد شویم، صعود کنیم
اگر میخوایم کوه باشیم،مثل کوهی باشیم که خاشع بوده و هست،جزئی از کوهی باشیم،جزئی از کوهستانی باشیم،که خاشع بوده و هست.از بهترین این کوهستانها کوهستان حسینی است،وقتی جزئی از این کوهستان باشیم،اگر روزش برسه،شما میبینی کوه یکجا،با همه ی اهلش بالا میآد،جنس این کوهستن خاشع بودن هست.
