بله چه خوبه که ما اهل محاسبه باشیم یکی از چیزها و مقولاتی که خوب هست محاسبه بکنیم عمر مون هست گذر زمان، یه حساب کتاب کلی بر گذر زمان مون داشته باشیم، من عمرم وقتی می گذره یعنی زمان می گذره چه عمری برای من ایجاد می کنه؟ من در گذر زمان چه چیزی می سازم والا زمان که می گذره بر همه ی موجودات بر همه ی اشیاء، ما نه اولینش هستیم نه آخرینش هستیم و انقدر زمان کمی رو در گذر روزگاران در بر گرفتیم که میشه تقریباً ندیدش گرفت، مدت زمانی که ما در اختیار داریم مدت زمان طولانی نیست مدت زمان چشم گیری نیست این رو باید در خودمون قرار بدیم که زمان مون رو محاسبه کنیم، زمان ما تبدیل به عمر ما میشه زمانی که بر ما می گذره تبدیل میشه به عمر ما و در انتهای این زمان که عمر ماست پرسیده میشه که چه چیزی رو ساختی؟ پس ما باید زمان رو محاسبه کنیم. الان بیست و چهار ساعت در شبانه روز بر ما می گذره من چقدر کار مفید انجام میدم؟ به چه برنامه هایی می پردازم به چه اموراتی می پردازم چه چیزی رو می سازم چقدر کار مفید انجام میدم؟ اینها عمر ما هستند، از این موضوع نباید غفلت کنیم هیچ کدوم مون از این موضوع مستثنی نیستیم،
علاوه بر برنامه عمومی، برنامه هایی خاص داشته باشیم و آن‌ها را ملاک محاسبه خود قرار دهیم
خوبه آدم برای خودش برنامه هایی رو داشته باشه برنامه های مهم، فارق از برنامه های عمومی، فلانی مثلاً برنامه ی خانواده داره این برنامه ی عمومی هست مهمه ولی عمومی هست، برنامه ی مسائل مختلف داره مهمه ولی عمومی هست، یه سری برنامه های لازم داره مثل مثلاً برنامه ی شغلی خب این هم مهمه سر جای خودش، همه ی زمان ها رو کسر کنه باقی زمان رو بگذاره و برای اون زمانی که باقی می مونه دو سه تا مقوله ی مهم رو دنبال بکنه و بعد محاسبه بکنه من در طول گذر این زمان عمرم چقدر به این مقولات مهم می پردازم؟ برنامه های عمومیم رو حذف کنم من کلاً دارم چی کار می کنم؟ زمان تنها چیزی هست که ما با هیچ قیمتی نمی تونیم بخریمش وقتی رفت اصلاً نمی تونی برش گردونی، وقتی نیومده نمی تونی پیشاپیش هزینه ای بکنی که زودتر بیاد چون ممکنه اصلاً نیا.
ارزشمندترین محل صرف وقت، فی سبیل الله است
زمان مون رو صرف چه چیزهایی می کنیم یکی از با ارزش ترین صرف شدن زمانها فی سبیل الله هست در راه خدا، نه اینکه موقعیتها و طرق دیگری وجود نداره بلکه یک کسی که برای خانواده اش درست به دنبال شغل و کار و درآمد هست اون هم خوبه، ولی قرار نیست ما فقط اینطور باشیم ما اگه فقط به موضوعاتی بپردازیم که می گیم این هم خوبه اون هم خوبه اون هم خوبه دیگه پس معارف و قرآن و اینها رو چرا دنبال می کنیم؟
عمده ضعف دوستان، علیرغم ایمانیات صحیح، در عمل بر اساس آن ایمانات است
خب اینها رو می دونیم دیگه خوبه بریم همین اینها رو انجام بدیم، شما وقتی معارف و قرآن رو دنبال می کنی مدّ نظرت این هست که من یه چیزهای مهم تر رو متوجه بشم و عمرم رو صرف اون بکنم حداقل بخشی از عمرم رو صرف اون مقولات بکنم، معارف می خونیم قرآن می خونیم که ایمان مون زیاد بشه دیگه یعنی ایمانیات رو یاد بگیریم، ایمانیات رو یاد می گیریم که به تبع اون ایمان در خور اون ایمان عمل صالح انجام بدیم شما میگی من معارف یاد می گیرم برم نماز بخونم خب نماز رو که می خونی دیگه برای چی دنبال قرآن هستی؟ نماز رو که داری می خونی روزه رو که می گیری، به دنبال رزق حلال که هستی دیگه، کسی که اومد در عرصه ی معارف مرتفع تر عمیق تر باید به تبعش به دنبال اعمال جدیدتر، عمل صالح مرتفع تر باشه یعنی این باید حتماً بابش رو در زندگیش باز بکنه، َالَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَات این عَمِلُواْ الصَّالِحَات به اون ایمانِ برمی گرده به چیز دیگه بر نمی گرده که، هر ایمانی عمل صالحی فراخور خود، ما باید این رو ملاحظه داشته باشیم وقتی معارفی یاد می گیریم فراخور اون معرف سریعاً در کنارش بگیم خب من باید چی کار کنم؟ ولو یک عملی بسیار جزئی این رو برای ساده شدن کار عرض می کنیم ولو یک عملی بسیار جزئی فراخور اون ایمان مطرح شده در زندگی مون اضافه بکنیم که در زمره ی، َالَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَات قرار بگیریم و الا در زمره ی کسانی قرار می گیریم که ایمان براشون مطرح شده و گفتن که چقدر خوب خیلی جالب ما هم قبول کردیم، عمده ضعف ما عمده ضعف ما مجوعه ی دوستان در میزان عمل مون هست نه در نوع ایمانیات مون نه در میزان ایمانیات مون، بلکه اونجا هم ضعف داریم ولی اگه الان بخوایم بگیم که ضعف با اولویت کدوم هست؟ میگیم در نوع عمل مون هست، ما بهترین، از عالی ترین لحظات و صحنه های معارفی رو گذروندیم از عالی ترین مباحث معارفی رو با هم گذرونیدیم بیشترین لذت رو بردیم در اون فضای معارفی آیا فراخور اون فضاهای عالی معرفی عالی ترین فضاهای عملی رو عبور کردیم؟ آیا من فضاهای عملی عالی ایی در زندگیم شکل گرفته که بگم این متناظر اون فضای عالی معرفتی این یک فضای عالی عملی ؟ مراقب باشیم اوقات مون رو، محاسبه بکنیم در هر موقعیتی که هستیم در هر فضایی که هستیم محاسبه بکنیم، ما خوب زمان نمی گذرونیم اولین جمله ای که برای خودتون بگید این باشه من زمانم رو اصلاً خوب نمی گذرونم، فلانی به خودت نگو وقتی عرض میشه که محاسبه بکنید بگید که من که خوب هستم، خب من دیگه باید چی کنم.
