قرآن کلام خداست، ما با این جمله اونجور که باید ارتباط برقرار نکردیم، قرآن کلام خداست، اِ ، یعنی چی یِ خداست؟ خیلی نمی خوایم معنای عجیبی از کلام بگیم، شما فرض کنید قرآن در یک سطح از معنا بگیم قرآن کلام خداست یعنی قرآن حَرف خداست، حرفهاییست که خدا زده، حرف هاییست که خدا زده، خدا یه دوره ای حرف زده دیگه حرف نمی زنه؟ در هزار و اندی سال قبل خداوند خواست که با رسول الله صلوات الله علیه کلامی داشه باشه، کلامش شد قرآن. لذا مطرح هست که قرآ ن کلام خداست، امروز اگر خداوند بخواد با کسی کلامی داشته باشه کلامش میشه چی؟ قرآن. مگه خدا تمام شده که کلامش تموم بشه.
قرآن همه سخن خدا با بشر است در گذشته، حال و آینده
ما گاهی نگاه مون به قرآن مثل خدای ساعت ساز هست، میگیم خداوند یه روزی جهان رو خلق کرد مثل یک ساعت ساز بعد رفت کنار دیگه، اون خودش هست دیگه، دیگه خداوند با اون کاری نداره، قرآن کلام خداست، مگه الان نیست؟ مگه الان خدا کلامی نداره؟ می فرمایید داره، آیا کلام دیگه ای داره؟ یا باید ادعا کنی که کلام دیگری داره یا باید بگی کلامش قرآن هست، قرآن کل کلام خدا با بشر هست با بشر امروز، جامع ترین کلام خدا با بشر امروز هست. قرآن یه کتاب نازل شده ی در گذشته نیست، یعنی فقط یه کتاب نازل شده ی در گذشته نیست به این معنا که خداوند در یک روزگاری یک حرفهایی زد و مال اون تاریخ بود، قرآن کلام خداست. یه مقداری باید بتونیم با این معنا ارتباط بیشتری ایجاد کنیم. قرآن کلام خداست،
خود را مخاطب قرآن که کلام خدا در تمام دوران‌هاست قرار دهیم
اونایی که می تونند خودشون رو مخاطب قرآن، یعنی توفیق پیدا کنند خودشون رو مخاطب قرآن قرار بِدن، یعنی در واقع مخاطب کلام خدا قرار دادند، کلام خدای گذشته نه ، کلام خدای امروز. الان مخاطب کلام خدا هستند نه در گذشته نه یک کلامی رو مثل یک ماجرایی، خداوند رو و قرآن رو و کلام خدا رو نباید در تاریخ محصور کرد شما بفرمایید قرآن کلام خداست هزار و چهارصد سال پیش، یه حرفی اون موقع زده مثل اینکه شما می فرمایی که فلان کتاب نوشته فلان دانشمند هست در پنج قرن گذشته خب اون موقع نوشته دیگه تموم شد الان هم اون دانشمند نیست استخون هاش هم پوسیده رفته تموم شده، به قرآن و کلام خدا نباید اینجوری نگاه کرد اینا با هم فرق دارن ما گاهی به قرآن اینجوری نگاه می کینم قرآن کلام خدای الان هست، آیا ما می تونیم مخاطبش قرار بگیریم؟ یک کلامی از جانب خداوند همیشه ی تاریخ جریان داره اصلا فرا تاریخ جریان داره قرآن محصور در تاریخ نیست قرآن فراتر از تاریخ هست قرآن محصور در زمان نیست فراتر از زمان هست کلامی از خدا یا به تعبیر دقیقتر کلام خدا که جاری هست جاری و ساری هست، چه کسی می تونه مخاطبش قرار بگیره.
صفات خدا متفاوت از صفات دیگران فلذا کلام او نیز متفاوت از دیگران
ما انسانها گاهی اینطور رفتار می کینم هم خدا رو محصور در تصورات و محدودیتها و شرایط و زمانها میکنیم هم خدا رو با صفاتش این گونه محصور میکنیم هم با کلامش، کلامش رو این گونه محصور می کینم، نوع مواجه ی ما با خدا و صفات خدا باید متفاوت از مواجه ی ما با انسانها و سایر موضوعات باشه، ببینید در روایات تاکید هست که شما وقتی میخواید مثلا مهربون بودن رو بسنجید ممکنه برای تقریب به ذهن بگید ببین فلانی چقدر مهربان هست ولی مهربان بودن خداوند کاملا با این متفاوت هست، اگر شما این گونه تصور کنی خطا رفتی و دچار اشکال هست تصورات شما، لذا به این خاطر میفرمایید همه ی صفات خدا رو وقتی می بینی همه ی رفتارهای با خداوند رو وقتی در درون خودت در درون تصورات خودت توصیف می کنی بلافاصله با سر همه ی اینها یک چیز رو قرار بِدی و اون چیه؟ ( اللهُ اکبر ) بزرگتر و فراتر از این تصورات و این توصیفاتی هست که من دارم، هر چقدر من توصیف کردم باز هم نفهمیدم خیلی فراتر از این توصیفات هست که من دارم، لذا نوع مواجه ی ما نوع فهم ما از خدا متفاوت از فهمی هست که از سایر موضوعات داریم از انسانها داریم از صفات انسانها داریم خب با قرآن چجوری برخورد می کینم؟ قرآن هم صادره ی خداست مثل صفات خدا، چجوری برخورد میکنیم چجوری بهش نگاه میکینم، قرآن شئ منتصب به خداست مثل صفات خدا، ما با هر چیزی که در حیطه ی خداست یک شکل خاصی از برداشت رو باید داشه باشیم و برداشت خدایی باید داشته باشیم برداشتی در حد و مرز خدایی باید داشته باشیم، برداشت ما از اون شئ بایستی به شکلی باشه که اون شئ حدّش حدِّ حیطه های خداییست، نسبت به قرآن نباید به عنوان یک کتاب کلامی در تاریخ نگاه کرد، گاهی مطرح هست که قرآن مثل نامه نگاری خدا به بشریت هست، این سطح بسیار پایینی از تعریف قرآن هست، اصلا اینطور نیست قرآن کلام خداست نه نامه های خدا . کلام حی هست شما وقتی همین الان با قرآن مواجه هستی قرآن کلام خداست، بعد خدا کیست ؟ خدایی که الان هم حی هست، خدا مثل یه دانشمندی که چند قرن پیش فوت کرده از دنیا رفته نیست یه روزگاری یه حرفهای خوبی زده و ما امروز از حرفهای اون استفاده میبریم، میخونیم مطالعه می کنیم و استفاده می بیریم. نوع مواجه ی ما با قرآن اگه اینجوری باشه ما خداوند رو در حد اون دانشمند آوردیم پایین، میگیم یه روزی یه حرفهایی زد، ما امروز داریم ازحرفاش استفاده میبریم.
