خاطره‌ی زندگی با سور قرآن نشان از وجود تربیت‌های خدایی در آسمان وجود دوستان
1395/04/01
خاطره‌ی زندگی با سور قرآن نشان از وجود تربیت‌های خدایی در آسمان وجود دوستان
دوشنبه 14 رمضان 1437 -حکیم
توفیق خداوند به جمع دوستان در زندگی کردن با سوره‌های قرآن و داشتن خاطره از آن‌ها
خداوند باید توفیق بده ما از سوره های قران خاطره داشته باشیم، آدم سرش رو گذاشت از دنیا رفت خاطره ای خوب و عالی از سوره های قران داشته باشه. بگه خدایا! من از دنیا اومدم و مثلا از سی سوره ی قرآن خاطره‌ی زندگی و رشد دارم. خاطره ی زنده شدن دارم، خاطره ی عمل. در کتاب اعمال مون خاطراتی از سوره های قران باشه. یک فردی که کتاب اعمال ما رو باز میکنه بگه ایشون یک دوره زندگی با سوره کوثر داره یک دوره زندگی با سوره حمد داره، یک دوره زندگی با سوره قدر داره، یک دوره زندگی با سوره فجر داره، یک دوره زندگی با سوره ماعون داره، یک دوره زندگی با سوره عادیات داره.
مدیون قرآنیم چرا که دین‌مان را از قرآن دریافت نمودیم
در طول زندگی دنیا چند گام با چند سوره قران برداشته است. إن شاء الله خداوند توفیق بده همه ی ما اینطوری باشیم.
بله به محبت خدا اینطور هست که ما از قران خاطره داریم« خاطره ی زندگی با قران » و به این خاطر خودمون رو در میدون قرآن بدانیم، آدم احساس دِین به قرآن داشته باشه. چرا؟ چون شما احساس میکنی از قرآن دین دریافت کرده ای به این خاطر احساس دِین میکنی.
نتیجه پرداختن به قرآن چه در دنیا و چه در قیامت باید ارتفاع گرفتن باشد
در قیامت گفته میشه قران بخوان و بالا بیا و خب این رفتار در دنیا هم هست، قرآن بخوان و بالا بیا. به آیات قرآن بپرداز، به سوره های قرآن به فراز هایی از آیات قرآن، به مفاهیمی از قران بپرداز و بالا بیا. بگونه ای وارد شو که بالا بیایی. این مطلب که گفته میشه به قران بپرداز و بالا بیا، قرآن بخوان و بالا بیا خب شما این نتیجه رو بگیر، نتیجه پرداختن به قرآن، نتیجه ی خواندن قرآن باید بالا رفتن بشه. یک کسی ممکن هست در قیامت بگه باشه من قرآن میخونم ولی ممکن هست بالا نره پس نتیجه ی پرداختن به قرآن باید بالا رفتن باشه. باید اثر گرفتن باشه.
با نگاه به آسمان وجود خود و با دیدن نظام تربیت‌های خدایی در آن بگوییم: «رَبَّنا ما خَلَقْتَ هذا باطِلاً»
بله خداوند در قران میفرماید که برخی از مومنین شبها میآن و به آسمان نگاه میکنند و با خداوند صحبت میکنند و این رو میفرمایند که« رَبَّنا ما خَلَقْتَ هذا باطِلاً » خدایا! تو این آسمان و زمین و این فضا رو باطل نیافریدی. آدم به آسمان وجود خودش نگاه کنه و به فعل خدا. برگرفته از این آیه پیش خودش مطرح کنه که" ربنا ما فعلتَ هذا باطلا " آیا این فعلی که تو انجام میدی الکی و باطل هست؟ باورم اینطور نیست، گمان نمیکنم که این مسیر، مسیر باطلی باشه. خداوند یک جوری با محبتهایی با انواری آسمان وجود ما رو بدست گرفته، آباد میکنه و اثر میگذاره، آدم به این آسمان وجود نگاه کنه و بگه که «رَبَّنا ما خَلَقْتَ هذا باطِلاً». خدایا! این نوع پرداختن تو به آسمان وجود ما باطل نیست. مسیرش حق هست، مقصدش حق هست. وورد به کیهان نشاسی سخت هست ودر درسترس مون نیست اما آسمان وجود خودمون رو که میتونیم ببینیم، خداوند میفرماید هرکسی بر نفس خودش بصیر هست، خب آسمان وجود خودمون رو که میتونیم ببینیم. آسمان ها رو نمیتونیم ببینیم، آسمان وجود خود رو که میتونیم ببینیم. به آسمان وجود خودمون نگاه کنیم و بگیم«رَبَّنا ما خَلَقْتَ هذا باطِلاً ». خدایا! من شنیده ام که در آسمان ها و زمین، در آسمان ها نظام وجود داره، در خلقت تو در آسمانها نظام وجود داره، چینش های دقیق وجود داره، مسیر دقیق وجود داره، یک اولوالالبابی هستند که به این آسمان ها نگاه میکنند و میگن که«رَبَّنا ما خَلَقْتَ هذا باطِلاً ». «لبّ »من الان حدش در حد آسمان وجود خودم هست، کیهان رو نمیبینم، آسمان رو نمیبینم ولی آسمان وجود خودم رو که میبینم. وقتی این نظام موجود در آسمان وجود خودم رو میبینم، نظام تربیتی که تو در آسمان وجود ما جاری کردی رو میبینم از خودم میپرسم که آیا این باطل هست؟ پاسخش این هست که نه! اینطور نیست«رَبَّنا ما خَلَقْتَ هذا باطِلاً سُبْحانَكَ ».
