«یا قدیم الاحسان به حق الحسین»، درخواست از خدا برای اعمال احسان از مجرای حسینیت به سوی عمق عالم
1394/09/18
«یا قدیم الاحسان به حق الحسین»، درخواست از خدا برای اعمال احسان از مجرای حسینیت به سوی عمق عالم
چهارشنبه 27 صفر 1437 –حکیم- شب شهادت رسول الله ص و امام حسن مجتبی ع
یک کسی گناه کرده و نامید هست باید به او گفت که احسان خدا همینجا هم هست، میگه چه جوری؟ میگی یک کلمه بگو«یا حسین». شما میگی« یا قدیم الاحسان » بحق الحسین یک مفهومش جالب بود دیگه، درسته؟ اون قدیم ها، اون موقعی که ما هیچ چیزی نبودیم، خدایا! تو خودت میگی که اصلا ما شیء مذکوری نبودیم، میگی چیزی نبودی که بشه ذکرت کرد، اون موقع به ما احسان کردی، میشه اینجا هم احسان کنی؟ ما اون موقع احسان تو رو، اون موقع حسینیت تو رو شناختیم. اینجاست که یک« یا حسین »میشه« توبه » شفاعت به چه کسی؟ به کسی که خیلی با اهل بیت علیهم السلام حشر و نشر نداشته، آدم بسیار بد و مزخرفی بوده، خیلی باید مزخرف باشی که بری کاروان مردم رو بدزدی، در کاروانی فقیر، بیچاره پیرمرد و پیر زن در کاروان هستند و تو بری و اموالشون رو برداری. خیلی پستی میخواد که بری یک چنین کاری بکنی، شما تصور کنید عده ای از این شهر به شهر دیگری میرن و در بین اونها پیرمرد و پیر زن و بچه هست و بری دو سه تا از اونها رو بکشی و اموالشون رو هم برداری و اونها هم گریه وزاری و التماس کنند و دو تا از اونهایی که گریه میکنند رو هم بزنی بکشی و ول کنی و بری و اموال اونها رو هم ببری. خیلی پستی میخواد. حسین یعنی اینکه بری سراغ این آدم و بگی ببین من احسان خدا هستم، میخوام به تو احسان کنم، خیلی حرفه، چرا امام حسین علیه السلام میرن سراغ این آدم؟ برای اینکه« حسین » هستند. آدم اینجوری خدا رو بشناسه، واقعا خدا داره چه کار میکنه؟ در جامعه ی الان هم همین شکلی هست. فردی شرابخور هست اما میگه من محرم و صفر نمیخورم، این خیلی جالب هست. برای چی نمیخوری؟ تو که شرابخور هستی، ماه رمضان روزه نمیگیری و شراب میخوری، خب محرم و صفر با ماه رمضان و شبهای قدر چه فرقی داره؟ میگه نه! محرم و صفر نمیخورم. امام حسین علیه السلام آمده اند برای اینکه به این آدم احسان بشه. این آدم رو در قیامت میبینید و میگی این آدم که باید الان بره در قعر جهنم، چرا ایجوری هست؟ چرا در کارنامه ی اعمال او احسان خدا به او نوشته شده است؟ خدا داره به او احسان میکنه، احسان یعنی عطا، خدا همینجوری داره به او عطا میکنه. خدایا! چرا داری اینکار رو میکنی؟ گفته میشه این فرد یک جایی گفت« یا حسین ». ببینید اینها خیلی جالب هست، پیداست، آشکار هست، اهل بیت علیهم السلام در نام مبارک امام« حسین » علیه السلام قرار داده اند یعنی روی یک تابلو نوشته اند اما ما نمیبینیم، ما حواسمون جمع نیست. یک موقعی آینده میآن از شما میپرسند که امام حسین علیه السلام اینجوری بود، نمیشناختی؟ میگی نه! ما از کجا باید میشناختیم. میپرسند مگه تو اسم امام« حسین » رو نشنیده بودی؟ آدم الان فکر میکنه و با این مفهوم همراه میشه و میگه خدایا! یوسف علیه السلام بود، چه جوری تو رو صدا میزد؟ یونس علیه السلام قعر ظلمات اون دریا چه جوری تو رو صدا میزد؟ وقتی آدم میگه خدایا!« یا قدیم الإحسان بحق الحسین » یعنی خدایا! موقعی که من هیچ چیزی نبودم، قابل ذکر نبودم« حسین تو »کنار من بود، الان بالاخره یک چیزی هستم، ولو غرق گناه هستم ولی بالاخره یک چیزی هستم از اون موقع که بهتر هستم، از اون موقع که بیشتر هستم، از اون موقع بزرگ تر هستم.
