خدا رو شکر می کنیم که دوباره به ما توفیق داد که به محضر امام رضا علیه السلام برسیم و از محضر مبارک ایشون بتونیم بهره ببریم، از نور بارگاه ایشون، از نور عرش ایشون بهره ها ببریم و بر اساس اون مسیر آینده ی زندگیمون رو بچینیم.
دوستان! در هر سفر مشهد، مسیر زندگی تا آخر عمر رو بچینیم، سفر بعدی که اومدیم، دوباره مسیر زندگی تا آخر عمر رو بچینیم. قیمت بارگاه امام رضا علیه السلام خیلی زیاده.
نیاییم اینجا و یک چیزهای گذشته رو صحبت کنیم و برای حل شدن موضوعاتی درخواست داشته باشیم( که این هم باشه).
نیاییم اینجا یک آینده ی یکی دوماهه و کوتاه رو در نظر داشته باشیم، بلکه اینجا، در این فاصله ی چند روز یک برنامه برای خودمون بچینیم، یک برنامه از امام علیه السلام طلب کنیم، هدایت ها طلب کنیم برای یک عمر. جوری رفتار کنیم که شاید فرصت دیگری نباشه، شاید یک بار دیگری نباشه، شاید یکبار دیگر چنین توفیقی نباشه.
توفیق بودن بر سر سفره ی زیارت و مهمانی امام رضا علیه السلام بیش از سفره ماه رمضان نباشه، کم از اون نیست، این یک سفره ی اختصاصی هست
یک سربازی باشیم که یکبار فرصت به محضر رسیدن امام علیه السلام رو پیدا کردیم و میخواهیم برا ی یک عمر برنامه بدیم. خدا رو براین محبت و این نعمت، شکرگذار باشیم. خدا دست مون رو گرفته و إلا ما کجا و حرم امام علیه السلام کجا؟ ما کجا و توفیق مهمانی در حرم امام علیه السلام کجا؟ خدا باید دست آدم ها رو بگیره تا توفیق پیدا کنند برای اینکه بعنوان مثال بر سر سفره ی ضیافة الله در ماه رمضان بنشینند. توفیق بودن بر سر سفره ی زیارت و مهمانی امام رضا علیه السلام بیش از اون نباشه، کم از اون نیست، این یک سفره ی اختصاصی هست.
این نعمت رو برای خودمون بزرگ بشمریم، خدا نکرده سفر زیارت برای ما یک عادت نباشه که هراز گاهی پیش میآد با دوستان میریم سفر زیارت امام رضا، خیلی کیف میده. اینطور نباشیم.
هربار توفیق خدا رو بزرگ بشمریم، هر توفیق خدا بسیار بزرگ هست، میتونست نباشه، هربار که خداوند توفیقی به انسان میده، اون توفیقات از همه ی توفیقات قبل بزرگتر هست. چرا؟ چون ما قدر توفیقات قبل رو خوب ندونستیم اما باز خدا توفیق داد.
اگر به انسانی بار اول محبت بشه، این محبت یک درجه قیمت داره، محبتی که بار دوم میشه قیمتش بیشتره، محبت بار دوم یعنی توجه. قیمت محبت دوم بیشتره، چون این انسان هنوز قدر و شکر اون محبت اول رو ندونسته.
کدوم مون میتونیم ذکر کنیم که ما قدرشناس توفیقات خدا در قبل از این بودیم؟
خداوند بازهم به ماتوفیق عطا کرده، این توفیق، قیمتش از توفیقات قبل بیشتره، هربار توفیق زیارت امام رضا علیه السلام که نصیب کسی میشه، قیمتش از توفیقات قبل بیشتره.
نگیم مثل دفعات پیش اومدیم زیارت، نه! این مثل دفعات پیش نیست، بلکه متفاوت هست. بابت این محبت اهل شکر باشیم.
صلواتی بفرستیم.
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
منظرمون ، منظر مهمان باشه ، خودمون را مهمان امام (علیه السلام) بدونیم
در حرم امام رضا (علیه السلام) ، در جوار حرم امام رضا (علیه السلام) چگونه ، با چه منظری در این بارگاه و در این جوار باشیم ؟
دوستان منظرمون ، منظر مهمان باشه ، خودمون را مهمان امام (علیه السلام) بدونیم ، در ایام میلاد امام (علیه السلام) توفیق مهمان بودن عطا شده ، رفتارمون هم رفتار مهمان باشه ، امام، میزبان و ما، مهمان ،
آیا این را میتونیم حس کنیم ؟
دوستان در خانه ای ، در سفره ای هستیم که ما مهمان و امام (علیه السلام) میزبان ، آیا میتونیم امام (علیه السلام) را حس کنیم ؟ آیا میتونیم جلب توجه بیشتری از میزبان به سمت خودمون جلب کنیم ؟
البته میزبان کریم به همه ی مهمانها محبت داره ، مهمان هستند .
با حال خوشی در حرم باشیم و از میزبان، در خواست و دعا داشته باشیم ولی نه طلبکارانه
با حال خوشی در حرم باشیم ، با حال خوشی در زیارت باشیم ، حسمون حس زیارت باشه ، این قیمت داره ، حواسمون باشه . امام (علیه السلام) من را مهمان کردند ، این شادی نداره ؟! خوشحالی نداره ؟
در خواست و دعا داشته باشیم ولی نه طلبکارانه ، نه متوقعانه ؛ خوب نیست که میهمان مدام به میزبان بگه که این را بده ، این را انجام بده ، این جوری باشه . ما مهمان هستیم ، مهمان بر سر سفره ی امامی کریم ، عالم ، آقا ، رئوف ، کریم .
بر محمد و آل محمد صلواتی بفرستیم .
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
ببینید این فضا را داشته باشیم ، گاهی در دلمون این صدا را، این نجوا را داشته باشیم ، که آقا جان من در تعجب هستم ، از این موضوع خیلی خوشحال هستم ، شما کی هستی ؟
دوستان هر کدوم از ماها می تونستیم نباشیم ، به هر دلیلی .