پنجشنبه 5 شعبان 1437- حکیم -روز ولادت امام السجاد ع
نیاز به هم‌یاری دوستان در غفلت‌زدایی از یکدیگر
ما دوستان نیاز داریم که همدیگر رو در« غفلت زدایی » کمک کنیم. تذکر های برای غفلت زدایی، تذکر های برای تقوا، تذکر های برای اخلاق، تذکر هایی برای پایبندی به ایمانیات. هیچ کدام مون از سقوط مصون نیستیم. هیچ کدوم مون از کندی در حرکت مصون نیستیم. نیاز داریم که همدیگر رو مدام و پیوسته به« تقوا » دعوت کنیم؛" فلانی! این فضایی که برای تو ایجاد شده است رو سفت نگه دار ". به طُرُق مختلف باید همدیگر رو به این فضا بکشونیم، به این موضوع دعوت کنیم. فلانی! این حال و هوایی که داری رو نگه دار، این یعنی« تقوا ». نگذار از دست بره.
دعوت کننده دوستان به اعتصام جمعی به حبل الله باشیم
« وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَميعاً » هم خودمون به حبل الله اعتصام بورزیم و هم دیگران رو به این طرف بکشونیم. این رو بخونید"وَ اعْتَصِمُوا "،" جَميعاً "،" بِحَبْلِ اللَّهِ ".« وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَميعاً » قیمت حبل الله بالاست لذا ابتدا حبل الله مطرح هست. چطور؟« جَميعاً ». بله در دوستان مون این حال و هوا رو داشته باشیم. دوستان مون ما رو دعوت کننده ی به خوبی ها، دعوت کننده ی به ارزش ها بشناسند، دعوت کننده ی به« حبل الله » دعوت کننده ی به« قرآن »، دعوت کننده ی به« سفره ی مادر مهربان سلام الله علیها » بشناسند. وجود ما برای خودمون و برای دوستان مون تذکر باشه. سعی کنیم که حال و هوای کلام مون تذکر باشه.
تذکر به هم در جمع دوستان به خاطر جلوگیری از سقوط و همیشه در رشد بودن
عرض کردیم تذکر به معنای توبیخ منظورمون نیست. تذکر به معنای برخی از لحن ها که گاهی در جامعه مطرح هست منظور نیست بلکه تذکر به معنای« غفلت زدایی» مورد نظر هست. گاهی شما با یک احساس تذکر میدی. حس« جَميعاً » داشته باشیم. یعنی حس جمع، حس حضور در جمع خدایی. حس با هم بودن داشته باشیم. فرض کنید که چند نفر با هم میخوان خدمت بزرگی برسند و به خانه ی یک شخص بزرگی بروند و خدمت ایشون برسند. در مسیر برای همدیگر تذکر دارند، اگر لباس دوستش مناسب نباشه سعی میکنه دوستش رو متوجه کنه. نمیگه:" به من چه ربطی داره. من دارم میرم خونه ی اون آقای بزرگ و ایشون هم داره میره هر جوری که دوست داره بره ". نه! بلکه میگه:" ما داری با هم میریم. ما یک جمعی هستیم. خوب نیست که دوست من اینطوری بیاد". میگه:" فلانی! میشه لباست رو عوض کنی؟ میشه لباست رو این شکلی کنی ". در مسیر میبینه که فلان دوستش انگار که اصلا حواسش جمع نیست، در این حال و هوا که داریم به خونه ی کسی میریم نیست. سعی میکنه به طُرُق مختلف او رو در این فضا بیاره. توجه او رو به این مطلب بیشتر کنه. اینها ذیل بحث« وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَميعاً » مطرح هست. در بحث« وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَميعاً » " به من چه " مطرح نیست،" به من چه " جایگاه نداره. اینکه" اون فرد خودش هست و من هم خودم هستم " جایگاه نداره. وظیفه نسبت به دوستان جمع خدایی( دوستان یک جمع ) در مسیر اعتصام به« حبل الله » مطرح هست. بله« وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَميعاً » یعنی سقوط نکنیم. به هم کمک کنید که انچنان به حبل الله بپردازید که سقوط نکنید. شما احتمال سقوط دارید. اگر کسی بیاد در فضای مثبت و بمونه همین که سقوط نکنه کار بزرگی کرده است. آیا باید رشد هم بکنه؟ بله. خیلی مهم هست ولی اول" آقا سقوط نکن ". فضای مثبت، جریان مثبت رشد دهنده هست، خودش بالا میآره. شما یک جایی جلسه ی قرآن شرکت میکنید، یا جلسات معارفی شرکت میکنید، شما نسبت به اهل بیت علیهم السلام، نسبت به قرآن معارف‌تون رشد میکنه. چه جوری رشد میکنه؟ به صرف اینکه در اون فضا هستید معارف تون رشد میکنه، معارفی مطرح میشه، مطالبی مطرح میشه و شما رشد میکنید.« وَ اعْتَصِمُوا » یعنی یک جوری بچسبید به اون فضا که سقوط نکنید و به همدیگه در این راستا کمک کنید که سقوط نکنید. « وَ لا تَفَرَّقُوا » که جدا نشوید.
