مفهوم سوره در سوره توبه: صحنهای عملی برای به ایمان و جهاد کشاندن که منافقان از آن حذر دارند
بحث سوره و مفهوم آن در سوره توبه. بحث سوره چهار بار در سوره توبه مطرح است بار اول ترسی که منافقین از نزول سوره دارند. در آیه 64 : «يحَْذَرُ الْمُنَافِقُونَ أَن تُنزََّلَ عَلَيْهِمْ سُورَةٌ تُنَبِّئُهُم بِمَا فىِ قُلُوبهِِمْ قُلِ اسْتهَْزِءُواْ إِنَّ اللَّهَ مخُْرِجٌ مَّا تحَْذَرُونَ». اینجا مطرح است که منافقین ترس دارند که سورهای نازل بشه چونکه اگر سوره ای نازل بشه قلبیاتشون رو میشه و بیرون میآد، اونها رو از قلبیاتشون باخبر میکنند، اونها که خودشون از قلبیاتشون خبر دارند که، اگر دیگرانی هم ببیایند و مطلبی بگند اونها رو نمیپذیرند که پس باید صحنه ای بشه یه صحنه عملی باشه که اونها نسبت به اون چیزی که در قلبشون هست متنبه بشند در ادامه هم خداوند میفرماید که بگو «إِنَّ اللَّهَ مخُْرِجٌ مَّا تحَْذَرُونَ» خداوند حتما از آن چیزی که میترسید آنرا خارج میکند یعنی قلبیاتتون رو میآره بیرون. در ادامه آیات 64 یک سری نکات و حقایق نسبت به منافقین مطرح میشه و همینطور یک سری از رفتارهاشون در گذشته. در آیه 86 مطرح میشه که حالا یک سوره نازل میشه همان چیزی که منافقان از آن ترس دارند. منافقین چه کسانی هستند؟ کسانی که در ظاهر ایمان دارند ولی خداوند در آیات قبل این ماجرا رو به رسول الله خبر داد که منافقین در واقع اونها ایمان ندارند در قلبشون یه چیزه دیگه هست حالا از این به بعد قراره صحنه یا صحنه هایی برپا بشه تا اون چیزی که در قلبیاتشون هست بیاد بیرون لذا یه صحنهای برپا میشه که اونها بیان و ایمان بیارن به الله و جهاد کنند در معیت رسول الله ص ، بعد معلوم میشه که اونها نمیآیند ، اون چیزی که در قلبشون هست از اینجا به بعد رو میشه . آیه 124 و 127 هم جمع بندی این ماجراست. در آیه اول از این چهار آیه بحث رو شدن قلبیات این منافقین مطرح است. در آیه دوم صحنهای که خداوند برپا میکنه، صحنهای که دو بخش کلی داره بخش کشوندن ایمان به الله و بخش جهاد در معیت رسول الله ص. در دو آیه دوم به به شکل دیگری مطرح میشه « وَ إِذَا مَا أُنزِلَتْ سُورَة» که این میتونه مربوط به این دو بخش باشه ، آن چیز نازل شد از سوره که بحث ایمان درش مطرح است مربوط به آیه 124 و آن چیز از سوره نازل شد که جهاد در معیت رسول الله ص است مربوط به آیه 127 .