فرزند نوح (علیه السلام) این طور نبوده که از ابتدا آدم بدی بوده باشه . ایشون دوره هایی همراهی کرده . او تا زمان طوفان، از اهل نوح بود ، از اون زمان اهل نوح نیست، چون اون رفتار صالحیتی که در اون مقطع نیاز هست که یک فرد داشته باشه را از خودش نشان نمیده . این نداشتن رفتار درست، او را از اهلیت خارج میکنه
یه نکته ذیل آیه ی مربوط به ماجرای نوح (علیه السلام) مطرح کنیم؛
نوح (علیه السلام) خدمت خداوند عرض میکنه که این فرزند من، از اهل من هست ، خداوند می فرماد که «إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ أَهْلِكَ إِنَّهُ عَمَلٌ غَيْرُ صالِح» .
خب ، یک سوال ، آیا نوح (علیه السلام) با مفهوم اهل، آشنا نیست ؟ آشناست ، اگر آشناست چرا اشتباه میکنه ؟ این در ظاهر اشتباه میکنه . نوح (علیه السلام) می فرماد که او از اهل من هست ، خداوند می فرماد که او از اهل تو نیست ، پس در ظاهر نوح (علیه السلام) اشتباه کرده .
پاسخ چیه ؟ فرزند نوح تا اون زمان، از اهل نوح بود ، از اون زمان اهل نوح نیست . چرا ؟ رفتار صحیح در اون مقطع را نمیدونه و درست انجام نمیده . اون رفتار صالحیتی که در اون مقطع نیاز هست که یک فرد داشته باشه را از خودش نشان نمیده . این نداشتن رفتار درست، او را از اهلیت خارج میکنه ، لذا خداوند میفرماد که او از اهل تو نیست ، این را باید این جوری معنا کنیم که او دیگه از اهل تو نیست .
چرا ؟
چون به صالحیت نمی پردازه . کجا ؟ در این صحنه .
بله ، از آیات ظاهرا این طور هست که فرزند نوح (علیه السلام) این طور نبوده که از ابتدا آدم بدی بوده باشه . ایشون دوره هایی همراهی کرده .
افراد زیادی با نوح (علیه السلام) بودند قبل از برپایی طوفان و همون قبل از برپایی طوفان از نوح (علیه السلام) بریدند و جدا شدند و جزو کافرین قرار گرفتند . بحث فرزند نوح (علیه السلام) تا زمان طوفان مطرح هست که بیا سوار شو ویا نیا سوار شو . یعنی تا دمادم این ماجرا ایشون همراهی کرده .
فرزند نوح (علیه السلام) میگه که من می رم به کوه پناه می برم ، مصداق عاصم را اشتباه گرفت ، به وسیله ی جبل عصمت میگیرم . مصداق عاصم را اشتباه کرده . نوح (علیه السلام) می فرماد که «لا عاصِمَ الْيَوْم» در این دوره دیگه عاصمی نیست؛ «لا عاصِمَ الْيَوْمَ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ إِلاَّ مَنْ رَحِم» .
خب خلاصه این که هم اهلیت درجات داره و هم اهلیت باید تداوم پیدا کنه .
دوستان! آدم بره اهل یک فضایی بشه ، نه اهل بیت ، از این آیه بحث اهل بیت در نمیاد ، آدم اهل یک فضایی بشه ، اهل یک کسی بشه، ممکن هم هست که از اهلیت اون فضا خارج بشه . این که من یک زمانی اهل فلان فضا بودم این دلیل نیست ، اون زمان بودی ، فلان زمان دیگه نیستی ، چرا ؟ در مقاطع پیش رو ، در مقاطعی که این فضا جلو می اومد، تو صالحیت را دنبال نکردی ، از این جا به بعد دیگه صالح نبودی ، این آیه ی مربوط به نوح (علیه السلام)، یعنی پیوسته صالح بودن ، در همه ی مقاطع بدنبال صالحیت بودن .
فلانی یک زمانی بدنبال صالحیت بوده ، خب خدا محبت کرده ممکنه که اهل فضایی شده ، از یه زمانی به بعد دیگه نیست ، دیگه هم اهل اون فضا نیست . عقب نشینی از صالحیت یعنی؛ دور شدن از فضای اهلیت .
مثلا فلانی میره و فلان« سیئه» را انجام میده و این« سیئه» باعث میشه که فلان عمل« حسنه» اش از بین بره ، باعث حبط اعمال میشه . خب یه کسی اومد در میدان صالحیت ، در میدان صالحیت جلو میره ، این جا در یک مقطعی دست از صالیحت بر میداره ، باعث میشه که چی بشه ؟ باعث میشه که« اهلیت» ازش گرفته بشه ، دیگه اهل اون فضا نیست .
إِ ؟ من که اهل این فضا بودم ؟ باشه بودی ، چون که از« صالحیت» دست برداشتی، دیگه نیستی .
