به خاطر اثر ندای مادر مهربان س افرادی در دوران لقاء قرار می گیرند، ندای « یا ایتها النفس المطمئنه»
چرا افرادی در دوران لقاء قرار میگیرند؟بخاطر یک ندا،اثر ندای یک شخص بزرگواریست،اونها رو به سمت خود میکشونه،اثر ندای« یا ایتها النفس المطمئنه» ای کسانی که محبت من رو چشیدید و چند بار و چند بار این محبت رو دیدید،ای کسانی که این دست نوازش رو چشیدید،«ارجعی لی ربک»برگردید،بیایید به سمت رب خودتون،این کلام،این ندا این گروه از مومنین رو میکشونه و میبره، این کلام و این ندا این گروه از مومنین رو میکشونه و میبره،لذا اینها در دوران لقاءقرار میگیرند،بدون اینکه خودشون بدونند،بدون اینکه خودشون بفهمند،حس میکنند که هی دارند بالا میرند،بالا میرند،چرا دارند بالا میرند؟نمیدونم،دستی زیر دست مون نیست،کی داره ما رو میکشه؟
یکی میگه،یه کسی فقط شما رو یکبار صدا کرد،همون یکبار صدا کردن داره شما رو میبره،اثر اون صدا کردن است،اثر اون ندا است.أن شاء الله دا به همه مون جزای خیر بده و محبت کنه که از این توفیقاتی که خدا نصیبمون کرده،بر سر سفره گذاشته،منت برسر ما گذاشته و ما رو از این سفره متنعم کرده بیشترین بهره ها رو ببریم.
بعد از سفر زیارت مشهد، مراقب باشیم سفینه وجودی ما در کدام باند فرود میاد
ما وقتی به سفر حج رهسپار شدیم،به سفر مشهد رهسپار شدیم(إن شاء الله که خدا قسمت همه بکنه با هم دیگه یه سفر حج هم بریم،حالا همینجوری که میندازند بر زبان آدم،إن شاء الله که بریم)با هم که سفر مشهد رهسپار میشیم،مثل اینه که وجود ما سفینه ها و بالن های وجود ما میره به سمت حرم امام(علیه السلام) در معرض نور ایشون در معرض محبتهای ایشون این بالن و سفینه ارتفاع میگیره،میره در اقصی نقاط عرش ایشون به چرخش،به بهره بردن،به صفا کردن، به کیف کردن. سفر که تمام میشه این بالن نیاز به فرود داره،باید بره یک جایی بنشینه،این سفینه باند فرود میخاد،متوجه این باشیم که باند فرود سفینه مون کجاست؟سفینه ی وجودمون که چند روزی به صفا و کیف کردن و بهره بردن مشغول بوده،کجا میخاد فرود بیاد؟ باندهای فرود طبقاتی وجود داره،یک باندی بود که ما ازش پرواز کردیم،بعد از این سفر در کجا فرود میآییم؟آیا در همان باند فرود قبلی فرود میآییم؟آیا مسیر زندگیمون همون مسیر قبلی است؟آیاشرایطی که در خانواده ایجاد میکنیم،اخلاق در خانواده مون همون اخلاق در خانوده ی قبلی است؟داریم فرود میآییم،ولی مهم برامون این باشه که در کدوم باند فرود میآییم.دوستان شاید هنوز سفینه های وجودشون همچنان در عرش امام(علیه السلام)در حال چرخشه،ولی داریم آرام آرام فرود میآییم،برامون دغدغه این باشه که کجا فرود میآییم؟من نباید توی اون باند قبلیم فرود بیام،من باید در مسیر و باندی مرتفع تر فرود بیام،اخلاقم رفتارم افکارم معارفم بایستی مرتفع تر فرود بیان،توی این چند روز یعنی همین سه چهار روز آینده،این مسئله برامون پررنگ باشه،نکنه من در بان فرود قبلی فرود بیام. خیلی ممنون.
خداون بر سر سفره ی رحیمیت،مترصد تشدید رشد دادن است
خداون بر سر سفره ی رحیمیت،مترصد رشد دادن است،این خیلی مهمه،تصورمون نسبت به خدا این باشه که داره رصد میکنه به چه بهانه ای رشد بده،یک چیزی پیدا کنه در تو رشد بده،سریعتر رشد بده،بسیار زیاد رشد بده،یوسف(علیه السلام)بر سر سفره ی رحیمیت خدا نشسته،خداوند منتظر ایشون رو رشد بده،میگه میخام رشدت بدم؟ بگذار سنت به این جا برسه،بهت حکم دادم ،تأویل احادیث دادم،خداوند منتظر او به سنی برسه که بلوغه،خب،منتظره که او به این سن برسه رشدش بده،این سفره خیلی عجیبه،خداوند بر سر سفره ی رحیمیت مترصد فرصتی برای تشدید رشده.این جمله رو دقت داشته باشید،رشد که هست،فضای به سمت خروج از ظلمات به سمت نور هست،مترصد شدت دادن این فضاست.ما با چنین خدایی طرف هستیم،ما با چنین مولایی طرف هستیم،ما بر سر سفره ی چنین مولای کریم و رحیمی نشستیم،مولایی که نگاه میکنه،چه چیزی اشتهاء اوست؟چه چیزی بیشتر میل اوست؟به اون بهانه رشدش رو شدت بده،مولایی که نگاه میکنه میگه؛ این انسان اینجا ایستاده،ولی به اون بالا نگاه کرد،پیش خودش گفت :خدایا!چه ارتفاعاتی وجود داره؟ چقدر این ارتفاعات زیباست،خدا این رو این رو بهانه قرار میده میگه من او رو به شدت به سمت این ارتفاعات میآرم،بله مولامون رحیمه،مولامون کریمه.
