ایجاد حرم اباالفضل ع به خاطر پی بردن شیعه به فضای مابین «امام حسین ع و اخیه»
ببینید شیعیان باید به این موضوع دعوت بشوند که از فضای بین امام حسین و حضرت اباالفضل علیهما السلام بهره ببرند. این رو یاد بگیرند، بفهمند که یک فضایی بین امام حسین و حضرت اباالفضل علیهما السلام وجود داره و از این فضا باید بهره ببرند، فضای بین این دو برادر مهم هست، اگر حضرت اباالفضل علیه السلام جدا نبود شیعیان این موضوع رو درک نمیکردند، محببین اهل بیت علیهم السلام این رو درک نمیکردند. ببینید الان چقدر بین الحرمین مهم هست، حرم حضرت عباس علیه السلام باید مهم باشه، چرا؟ برای اینکه قرار هست در کنار حرم امام حسین علیه السلام یک حرمی شکل بگیره که بین این دو حرم فضایی باشه. یعنی« مِن یُوسُفَ وَ أخِیه » شکل بگیره.
فضای مابین «یوسف ع و اخیه»، الگوی برادران یوسف ع در تحسّس
این الگو هست، باید الگو سازی انجام بشه، برادران یوسف علیه السلام به همراه« أخِیه » یوسف علیه السلام همه با هم به نزد یوسف علیه السلام میروند، نمیتوانند خوب درس بگیرند لذا یوسف علیه السلام« أخیه » رو نگه میداره برای اینکه« یُوسُفَ وَ أخِیه » شکل بگیره و این بار برادران یوسف علیه السلام میآیند برای رفتار گرفتن الگو داشته باشند. اونها الگو ندارند، قبل از اون الگو نداشتند، الان الگو دارند، لذا یعقوب علیه السلام میفرماید برید« اذْهَبُوا فَتَحَسَّسُوا مِنْ يُوسُفَ وَ أَخيهِ » میتوانست بفرماید« فَتَحَسَّسُوا مِنْ يُوسُفَ ». اگر فقط حس گرفتن از حضرت یوسف علیه السلام مطرح بود میتوانست قبلش بفرماید که از یوسف بگیرید یا برید و یوسف رو حس کنید. چرا قبلش این رو نفرمود؟ الان که« أخیه » در کنار یوسف هست یک رابطه ای بین دو هست و شما میتوانید از این رابطه الگو بگیرید لذا میفرماید« اذْهَبُوا فَتَحَسَّسُوا مِنْ يُوسُفَ وَ أَخيهِ » یعنی از این فضا حس بگیرید، این فضا دیگه الگوی شما هست. یکی از الگوها و معیارهایی که کربلا بر اساس اون شکل گرفته است همین آیه هست.
فضای مابین امام حسین ع و اباالفضل ع، الگوی شیعه برای رسیدن به درک از امام حسین ع
این خیلی جالب هست، این یک درس قرآن هست؛ ما از چه ماجرایی بین یوسف کربلا و برادرش در کربلا باید حس بگیریم؟ این حضور حضرت اباالفضل علیه السلام در کربلا برای ما الگویی ساخته است، رابطه ای حضرت اباالفضل علیه السلام با امام حسین علیه السلام ایجاد کرده است فضایی که بین این دو نفر ایجاد شده است برای ما الگویی ساخته که ما میتوانیم به واسطه ی اون الگو حرکت کنیم و بریم و در اون فضا و حس بگیریم. اگر این الگو نبود حرکت ما ناقص می ماند، حرکت ما کامل نمیشد. ما به درک از یوسف نمیرسیدیم، ما به درک از یوسف کربلا نمیرسیدیم، ما به درک از امام حسین علیه السلام نمیرسیدیم.
اباالفضل ع، کانال ارتباط روحانی با امام حسین ع
برادران یوسف علیه السلام زمانی یوسف رو درک کردند، وقتی به درک درست و دقیق از حضرت یوسف علیه السلام رسیدند که فضای بین« يُوسُفَ وَ أَخيهِ » شکل گرفت، این الگو برای اونها قرار داده شده و اونها به سمت این فضا حرکت کردند. به واسطه ی حرکت به سمت این فضا بود که توانستند یوسف رو درک کنند. اگر امام حسین علیه السلام رو میخواهیم درک کنیم، اگر میخواهیم به محضریت امام حسین علیه السلام برسیم باید به فضای بین امام حسین و حضرت اباالفضل علیه السلام توجه کنیم، اون رو الگو قرار بدیم، از اون رابطه حس بگیریم. یکی از کارهایی که حضرت اباالفضل علیه السلام در کربلا انجام داده اند این هست، بواسطه حضرت اباالفضل علیه السلام کانال ارتباطی با امام حسین علیه السلام ایجاد شد، کانال ارتباطی حس گرفتن از امام حسین علیه السلام، کانال ارتباطی درک و فهم امام حسین علیه السلام ایجاد شد. اباالفضل علیه السلام چرخیده اند و آمده اند و در یک نقطه ای ایستاده اند و یک کانالی بین خودشون و امام حسین علیه السلام ایجاد کرده اند که ما وارد این مسیر بشیم و از این مسیر بتوانیم با امام حسین علیه السلام ارتباط ایجاد کنیم. این کانال ارتباطی، حضور در این فضا ارتباطی به وسیله ی روح هست، یعنی اون بخش از وجود ما که به فضای بین اباالفضل و امام حسین علیهما السلام باید بره« روح » ما هست و در این فضا باید روح ارتقاء پیدا کنه، روح ما رشد پیدا کنه. بله باید از روح القدس بهره ببره.« روح القدس » یعنی رئیس ارواح، بالاترین روح، اوج ارواح.
چشم و گوش قرآنی داشته باشیم
شنیدن از دریچه ی قرآن، دیدن از دریچه ی قرآن. ببینید من یک مقدار این موضع رو در نجف هم دوستان صحبت کردند گرفتم و عرض کردم برخی دوستان میخواهند صحبت کنند سعی میکنم اگر فضاشون غیر قرآنی هست گوش نکنم دارند چی میگن. آدم باید مراقب گوش خودش باشه دیگه، ایشون میخواد صحبت کنه یک بحثی رو مطرح میکنه که ارتباطی با قرآن نداره و دوست داره مطرح کنه، برای چی باید گوش کنم. گوش مون رو قرآن شنو کنیم و چشم مون رو قرآن بین کنیم. این خیلی مهم هست، ما شیعیان کلا تا این نقطه فاصله زیاد داریم، خیلی خاطرم نیست و شاید درست هم نباشه اما پس ذهنم هست که در دوران ظهور امام علیه السلام که تشریف میآورند با قرآن صحبت میکنند، با قرآن تکلم میکنند( چیزی قریب به این مضمون در ذهنم هست ) این نشون میده که این مسیر چقدر مهم هست.
