در جستجوی نور خدا باشیم


بسم الله الرحمن الرحیم و توکلت علی الله‌

در جستجوی نور خدا باشیم

دوشنبه-2جمادی الثانی1436-مشهد مقدس- ایام فاطمیه سلام الله علیها‌

نور خدا در بیوت خدا و مردانی خدایی، صاحبان بیوت خدا. یک معرفت قرآنی عالی نسبت به ماجرای اهل بیت علیهم السلام و ماجرای حضرت زهرا سلام الله علیها است و داستان ما اینکه بایستی از نور بهره ببریم. آنچیزی که در بیوت خدا برای ما پررنگ باشه« نور» باشه.

خداوند دوباره به همه ی ما توفیق داد که در یک سفر زیارتی در جوار حرم امام رضا علیه السلام همه ی دوستان با هم باشیم و إن شاء الله به محبت خدا بتونیم بیشترین بهره ها رو ببریمو این سفر ما مصادف شده با یکی از بهترین و با اوج ترین ایام، از قله های ایام سال؛« شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها» و«شب دفن».‌

لذا ما با دو مقوله ی مهم مواجه هستیم؛« جوار امام رضا علیه السلام» و« شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها و شب دفن».‌

آن چیز که باید بدونیم رو می دونیم، آنچیز که بایستی از محضر امام رضا علیه السلام در مورد محضر ایشون بدونیم می دونیم و تجربه کردیم، محبتها و نعماتی که امام علیه السلام به ما داشتند. آنچیزی که باید از مادر مهربان سلام الله علیها بدونیم این رو هم کم و بیش می دونیم. با یکی از بهترین معارف نسبت به ایشون آشنا هستیم و اون« نور» هست.‌

با معرفت« نور» کم و بیش آشنا هستیم، با معرفت« بیوت خدا» مقداری آشنا هستیم( البته در حد علم به این مطالب عرض میکنم). نور خدا در بیوت خدا و مردانی خدایی، صاحبان بیوت خدا. یک معرفت قرآنی عالی نسبت به ماجرای اهل بیت علیهم السلام و ماجرای حضرت زهرا سلام الله علیها و داستان ما اینکه بایستی از نور بهره ببریم. آنچیزی که در بیوت خدا برای ما پررنگ باشه« نور» باشه.‌

اگر نور نباشه هیچ عملی قیمت نداره، اثر نداره. اگر نور نباشه اون رفتارها تبدیل به« نار» میشه، اون عمل میتونه زیارت امام رضا علیه السلام باشه« زیارت ظاهری»، اون عمل میتونه« پرداختن به قرآن» باشه

اگر خداوند برای کسی این نور( همین نوری که درون بیوت خدا هست) رو قرار نده او در ظلمت باقی می مونه و هدایتی بر او جاری نخواهد شد. مثل کسانی میشه که امواجی سهمگین از دنیا غرق میشه، بصیرتش رو از دست میده، قلبش کدر میشه، روحش پائین کشیده میشه، نفسش تاریک میشه ولو در ظاهر به هر عملی بپردازه، اون عمل میتونه زیارت امام رضا علیه السلام باشه« زیارت ظاهری»، اون عمل میتونه« پرداختن به قرآن» باشه، اگر نور نباشه قیمت نداره، اثر نداره. اگر نور نباشه اون رفتارها تبدیل به« نار» میشه و خدای نکرده در عمر دنیا این افراد دلخوش به کور سویی مجازی که از این نار بیرون میآد میشن و غافل باقی می مونن و البته یک روزی خداوند در صحنه هایی این کورسو ها رو هم از اونها خواهد برد و اونها در تاریکی باقی می مونن.‌

کسانی که با نور آشنا میشوند از« ظاهر» کَنده میشوند، ظواهر برای اونها مهم نیست، نور براشون جلب توجه میکنه. اگر در روزگاری در صحنه ای بنام« کربلا» هستند ولو اونجا ظاهری بسیار سخت، پر تنش، پرالتهاب وجود داره ولی اونها مشتاق این فضا هستند چون اینها با نور آشنا هستند، نور برای اونها قیمت داره.‌

ما باید معرفت به« نور» رو در وجودمون زیاد کنیم. به نور فکر کنیم، نور برامون مهم باشه، در صحنه های مختلف بین نور و موضوعی دیگر نور رو انتخاب کنیم. بالاترین الگو ها در این زمینه کاروان امام حسین علیه السلام هستند.

ما باید معرفت به« نور» رو در وجودمون زیاد کنیم. به نور فکر کنیم، نور برامون مهم باشه، در صحنه های مختلف بین نور و موضوعی دیگر نور رو انتخاب کنیم. بالاترین الگو ها در این زمینه کاروان امام حسین علیه السلام هستند.‌

خداوند توفیق داده اومدیم زیارت امام رضا علیه السلام، در جستجوی نور باشیم، ظاهر برامون پررنگ نباشه، صحن ها برامون مطرح نباشه، دیوار ها چشم ما رو نگیره، از ظاهر حرم تا ظاهر بیرون حرم برامون پررنگ نباشه، نور برامون مهم باشه، دوستان بهترین ظاهر اگر درونش نور نباشه قیمت نداره، اگر در ظاهر، ظاهری خوب باشه، تبدیل به نار میشه.‌

در آیات ابتدای سوره ی بقرة میفرماید که« مَثَلُهُمْ كَمَثَلِ الَّذِى اسْتَوْقَدَ نَارًا فَلَمَّا أَضَاءَتْ مَا حَوْلَهُ ذَهَبَ اللَّهُ بِنُورِهِمْ وَ تَرَكَهُمْ فىِ ظُلُمَاتٍ لَّا يُبْصِرُونَ(17 البقرة)» مثل اینها مثل کسانی هست که دارند یک« نار» برپا میکنند نه« نور» و وقتی که بوسیله ی اون نار به گمان خودشون یک مقداری پیرامونشون روشن میشه خداوند، اون روشنایی رو میبره و اونها رو در ظلمات رها میکنه. بله، برامون مهم باشه که وجودمون، روح مون، نفسمون، قلبمون، فکرمون به دنبال نور باشه.‌

ما که در جوار بیتی از بیوت خدا هستیم برامون « التماس نور» مهم باشه، در رأس حاجاتمون« نیاز به نور» هست، نوری که قلب های ما رو نشانه بره، روح ما رو در بر بگیره، در نفس ما نفوذ کنه».

حالا که خداوند توفیق داده در جوار حرم امام رضا علیه السلام هستیم« بیت خدا، بیتی از بیوت خدا» چه چیزی برامون مهم باشه؟ برخی اینطوری هستند که امام علیه السلام امامی کریم هستند و ما هم خیلی حاجت داریم( مشکلات مختلف و متعدد) از وجه کریم بودن ایشون وارد بشیم و از ایشون بخواهیم که پا در میونی کنند و بخشی از مشکلات ما مرتفع بشه این یک جهت هست که البته امام رضا علیه السلام اینگونه هست البته جهات مختلف دیگری هم وجود داره ولی دوستان ما با معارفی آشنا هستیم، ما که در جوار بیتی از بیوت خدا هستیم چی برامون مهم باشه؟‌

« التماس نور»‌

یک کسی از مسیری به سمت حرم حرکت میکنه، رو به حرم نگاه میکنه، مثلا خطاب به امام علیه السلام عرض میکنه که: آقا جان التماس دعا.‌

ما حرکت کنیم به توفیق خدا و باشیم به توفیق خدا در جوار امام رضا علیه السلام در این ایام با یک درخواست؛‌

« التماس نور؛ شما صاحب بیتی از بیوت خدا هستی، بیتی که برپا شده تا نور اونجا باشه، شاید علت وجود این بیوت این هست که نور اونجا باشه، بیتی که جایگاه نور باشه، نور خدا اونجاست و شما صاحب اون بیت هستی، ما هم شاید احتیاجات زیادی داشته باشیم ولی در رأس حاجاتمون« نیاز به نور» هست، نوری که قلب های ما رو نشانه بره، روح ما رو در بر بگیره، در نفس ما نفوذ کنه».‌

اگر من بیام در جوار امام علیه السلام و از ایشون یک حاجت مادی بخوام نگاهم به ایشون در حد نگاه به حاتم طائی هست( همه میرفتند درب خانه ی حاتم طائی و میگفتند به ما کمک کن و او هم به همه کمک میگرد) آیا امام علیه السلام اینکار رو انجام نمیده؟ انجام میده ولی ما بی معرفت نباشیم و سعی کنیم با معارفی قرآنی با امام علیه السلام رفتار کنیم. امام علیه السلام صاحب خانه ای ای خانه های خداست که این خانه ها جایگاه نور خداست، شما میری درب این خانه و عرض میکنی که:" آقا! میشه یک وعده شام به ما بدی"؟‌

الان که ایام شهادت حضرت زهرا سلام الله علیهاست، در جوار حرم امام رضا علیه السلام، التماس کنیم به عطای نور، نور زهرائیت سلام الله علیها، نور فاطمیت سلام الله علیها

خب این چه رفتاریه؟ خب ما با این مقوله آشنا هستیم، مطالب مربوط برامون مطرح شده، بیاییم در جوار امام رضا علیه السلام به این مطالب پایبند بشیم تا محصولش بشه مقداری معرفت و بشه یک« زیارت با معرفت، با معرفت به نور، معرفت به نوراییت».‌

بله الان که ایام شهادت حضرت زهرا سلام الله علیهاست، در جوار حرم امام رضا علیه السلام، التماس کنیم به عطای نور، نور زهرائیت سلام الله علیها، نور فاطمیت سلام الله علیها، با امام رضا علیه السلام صحبت کنیم که:" آقا جان! ما راه طولانی ای آمدیم، نه بخاطر موضوعاتی جزئی و دنیایی بلکه در ایام عزم کردیم که بیاییم در جوار شما، در کنار بیتی از بیوت خدا که شما به ما نور عطا کنی، قلب ما رو با نور زهراییت نورانی کنی، خانه ی وجود ما رو با عطای شعبه ای از نور زهرائیت نورانی کنی، وقتی که ایام سفرمون تموم شد دست آورد سفرمون نور باشه، نوری در قلب، ازدیاد نور در وجودمون باشه.‌

البته توقعی نداریم، اینقدر امام علیه السلام به ما محبت داشته که ما نمیتونیم توقع داشته باشیم، اگر چیزی هست« حمد» هست، اگر رفتاری باید داشته باشیم« حمد» هست نه توقع.‌

ما وقتی به« بسم الله الرحمن الرحیم» میپردازیم در زهنمون میآد« بسم الله النور، بسم الله نورِ النور، بسم اللهِ نورٌ علی نور» قیمت این خیلی زیاد هست.بهترین خاطرات ما« نور» هست، بهترین خاطرات ما از سفره ی رحمانیت و رحیمیت خدا، « نور» هست.

خیلی ها وقتی به« بسم الله الرحمن الرحیم» میپردازند در خاطراتشون تداعی میشه که" بله خداوند رحمان و رحیم هست، به من محبت کرده، به من خونه داده، به من خانواده داده و موضوعاتی از این دست در خاطراتشون تداعی میکنه( البته همه ی اینها خیلی قیمت داره ولی وقتی ما میخواهیم به« بسم الله الرحمن الرحیم» توجه کنیم میگیم« بسم الله الرحمن الرحیم» و در زهنمون میآد« بسم الله النور، بسم الله نورِ النور، بسم اللهِ نورٌ علی نور» قیمت این خیلی زیاد هست.‌

بهترین خاطرات ما« نور» هست، بهترین خاطرات ما از سفره ی رحمانیت و رحیمیت خدا« نور» هست.‌

آدم وقتی بر سر یک سفره ای نشسته باشه و مثلا بر سر اون سفره غذاهای متعددی باشه و نعمات زیادی باشه( فرض کنید نان و پنیر هم بوده و برّه بریان هم بوده و شما هم از همه شون استفاده کردی ولی وقتی میخوای این سفره رو یاد کنی نمیگی عجب سفره ای بود، سر سفره نان و پنیر بود، اون چیزی که یادت می مونه اون برّ بریان هست) مثال عرض کردیم یعنی اینکه قیمتی ترین اشیاء بر سر سفره در خاطرات آدم باقی می مونه، باقی همه در حاشیه هستند.‌

وقتی آدم به خاطراتش مراجعه میکنه به یک پاسخ میرسه؛« قیمتی ترین اشیاء بر سفره ی رحمانیت و رحیمیت خدا که محبت کرد و مدتها ما ازش متنعم شدیم« نور» هست». لذا میفرماید« بسم الله الرحمن الرحیم» منظور کل سفره ی نعمات هست، میفرماید« بسم الله النور» قیمتی ترین شیء بر این سفره خب« حمدی» درخور این ماجرا میطلبه.‌

وقتی به سوی حرم امام رضا علیه السلام مشرف میشیم، چهره مون چهره فردی« حامد» باشه، کسی که مسیر« بسم الله الرحمن الرحیم» اختصاصی بگیم مسیر« بسم الله النور» رو طی کرده، چشیده و بر این اساس نوع راه رفتنش راه رفتن یک فرد« حامد» هست، نوع کلامش کلام یک« حامد» هست

وقتی به سوی حرم امام رضا علیه السلام مشرف میشیم، چهره مون چهره فردی« حامد» باشه، کسی که مسیر« بسم الله الرحمن الرحیم» اختصاصی بگیم مسیر« بسم الله النور» رو طی کرده، چشیده و بر این اساس نوع راه رفتنش راه رفتن یک فرد« حامد» هست، نوع کلامش کلام یک« حامد» هست.‌

خب یک جمع بندی کنیم.‌

بر محمد و آل محمد صلواتی بفرستیم‌

أللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم.‌

إن شاء الله خداوند توفیق بده که ما در این فضای حمد، دست آورد خوبی داشته باشیم یعنی کسی از دوستانمون در حمد غافل نباشه.محصول حمد دوباره« سفره رحمانیت و رحیمیت» هست.إن شاء الله خداوند توفیق بده که ما در حمد خداوند پیشتاز باشیم و از همدیگه سبقت بگیریم.

الان که در جوار حرم امام رضا علیه السلام هستیم، در ایام شهادت مادر مهربان سلام الله علیها، ذکر نعمت مون« نور» باشه، کسی باشیم که« بسم الله الرحمن الرحیم» او« بسم الله النور» باشه، نه اینکه بقیه محبت ها قیمت نداشته باشن نه! ولی قیمتی ترین محبتها نور باشه و بر این اساس« حامد گونه» به سوی حرم امام علیه السلام حرکت کنیم، به سوی ایشون توجه کنیم.‌

إن شاء الله خداوند توفیق بده که ما در این فضای حمد، دست آورد خوبی داشته باشیم یعنی کسی از دوستانمون در حمد غافل نباشه.‌

محصول حمد چی هست؟ از اون طرف دوباره« سفره رحمانیت و رحیمیت».‌

إن شاء الله خداوند توفیق بده که ما در حمد خداوند پیشتاز باشیم و از همدیگه سبقت بگیریم.‌

برمحمد و آل محمد صلواتی بفرستیم‌

أللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم‌

مطالب مرتبط
تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به بالقرآن است