ایمان به غیب مطرح در آیات ابتدایی سوره بقره، یعنی باور داشتن به غیب و بر اساس آن عمل نمودن یعنی اهل اقامه صلاه شدن
در آیات ابتدایی سوره ی بقره مطرح هست که يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ یعنی ایمان به غیب یعنی کسانی که ایمان به غیب دارند ایمان به غیب تنها به معنای باور به وجود غیب نیست ایمان یعنی جایی که ایمان یعنی حیطه ای که موضوعاتی که شما بر اساس اون رفتار می کنی عمل شما بر اساس اون هست لذا مثلاً می فرماید که الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ شما باید اونجا سوال بپرسی که ایمان به چی تا عمل بر اساس اون، عمل بر اساس آن چیزی که ایمان داری، عمل در چهارچوب ایمانیات انجام میشه یعنی در واقع به نوعی عمل شما بروز ایمانیات شماست اون ایمان، ایمان هست، لذا وقتی می فرماید يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ یعنی کسانی که ایمان دارند به غیب یعنی کسانی که بر اساس غیب عمل می کنند اگه از این آدم ها شما عملی دیدی عمل شون بر اساس غیب هست بر اساس قاعده هایی که در این محدوده غیب حساب میشه مثلاً در سوره ی بقره باید دید که غیب کدوم محدوده هست یعنی وقتی در ابتدای سوره ی بقره مطرح هست که الَّذِينَ متّقین کسانی هستند که يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ یعنی به چی؟ به کجا؟ غیبی که مطرح هست کدام حیطه هست؟ در چه فضایی رفتار می کنند؟ بر اساس چه فضایی؟ لذا مطرح هست که وَيُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ این عمل شون هست، کجا نماز می خونند؟ نمازشون بر اساس قاعده های کجاست؟
«يُؤْمِنُونَ بِمَا أُنزِلَ إِلَيْكَ» یعنی به آن وجهی از کتاب که نازل شده ایمان دارند و بر اساسش عمل می‌کنند و «يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ» یعنی به آنچه از کتاب که پنهان هست و نازل نشده نیز ایمان دارند و بر اساسش عمل می‌کنند
به عنوان مثال در سوره ی بقره مطرح هست که الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِمَا أُنزِلَ إِلَيْكَ یعنی ایمان دارند به آن چیزی که بر تو نازل شده، وقتی آن چیزی که بر تو نازل شده دیگه غیب نیست که، نازل شده، از کجا؟ از جایی که دیده نمیشد، از کجایی که دسترسی بهش نبود، آیا میشه اینجا گفت یعنی اونجایی که غیب بود؟ شما وقتی بررسی می کنی می بینی نزدیک به این معناست، بِمَا أُنزِلَ إِلَيْكَ از کجا؟ از سرزمینی که غیب بود به جایی که دیگه براشون غیب نیست يُؤْمِنُونَ بِمَا أُنزِلَ إِلَيْكَ ایمان می آوردند به آن چیزی که بر تو نازل شده، در آیه ی قبل مطرح هست که يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ ایمان دارند به غیب ببینید همین آیات ابتدایی سوره ی بقره در مورد ایمان ایمان به غیب و شهادت هست يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ ، يُؤْمِنُونَ بِمَا أُنزِلَ إِلَيْكَ ، آن چیزی که بر تو نازل شده، نازل شد دیگه در شهادت هست هم به آن چیزی که بر رسول الله نازل شده یعنی به آن چیزی که نازل شده هست ایمان داری هم ایمان داری به اینکه این چیزی که نازل شده یک فضای غیبی داره، مثلاً فرض کنید اگر این ایمان در سوره ی بقره به کتاب به الکتاب آیه ی دوم مربوط باشه یعنی هم به غیب الکتاب ایمان دارند هم به آن چیزی از کتاب که نازل شده، هم به قرآن مکتوب به عنوان مثال اگر قرآن باشه، هم به اینکه قرآن غیبی هست ایمان دارند ایمان دارند یعنی بر اساس اون رفتار می کنند از اون اثر میگیرند یه موقعی ما میگیم که خب قرآن کتاب خدا همین کتابی که پیش روی ما هست کتاب مکتوب می خونیم می فهمیم معنا می کنیم ازش دستورالعمل برداشت می کنیم بر اساسش رفتار می کنیم اگر همه ی این گام هایی که عرض کردیم بریم یعنی متوجه بشیم فکر کنیم معنا کنیم و بر اساس دستورالعمل ها رفتار بکنیم این میشه بخشی از ایمان به آن چیزی که نازل شده، در محدوده ی کتاب ایمان به غیب هم مطرح هست عمل بر اساس آن چیزی که غیب هست باور و عمل بر اساس آن چیزی که غیب هست یعنی آیا میشه این بحث رو ذیل الکتاب دید اینکه در الکتاب دو ایمان مطرح هست ایمان به غیب در حیطه ی الکتاب ایمان بِمَا أُنزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنزِلَ مِن قَبْلِكَ در حیطه ی الکتاب، یعنی آن چیزی که از الکتاب نازل شده چه در زمان رسول الله چه در زمان قبل از رسول الله صلوات الله علیه به اون ایمان دارند و بر اساس اون عمل می کنند و به غیب در حیطه ی الکتاب ایمان دارند و بر اساس اون عمل می کنند
محصول رفتاری ایمان به نازله‌های کتاب، یقین به آخرت و محصول رفتاری ایمان به غیب اقامه نماز و انفاق می‌باشد
محصول ایمان به أُنزِلَ إِلَيْكَ در دوران رسول الله و دوران قبل از رسول الله باید کشیده بشه به یقین به آخرت، یعنی در حیطه ی اثر گذاری میشه یقین به آخرت اثرش میشه یقین به آخرت در بحث ایمان به غیب آثارش میشه اقامه ی صلاۀ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ
آیات ابتدایی سوره لقمان مشابه آیات ابتدایی صورت بقره است؛ در سوره بقره بحث ایمان و عمل توأمان مطرح است فلذا عنوان آن افراد متقین است و در سوره لقمان فقط آثار و اعمال مطرح است پس به ایشان محسنین گفته شده است
بله مشابه آیات ابتدایی سوره ی بقره در ابتدای سوره ی لقمان هست در آیه ی چهارم سوره ی لقمان می فرماید که الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُم بِالْآخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ با تأکید اینکه با توجه به اینکه در انتهای آیه می فرماید وَهُم بِالْآخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ میشه به این توجه کرد که احتمالاً نظر این هست که شما دو حیطه رفتار ببینید یعنی ترکیبی از آثار ایمانیاتی که در ابتدای سوره ی بقره مطرح هست اقامه صلاۀ و ایتاء زکات و یقین به آخرت، آثار ایمانیات سوره ی بقره، آثار دو حیطه از ایمانیات، دو دسته از آثار عملی در دو حیطه از ایمانیات، وقتی اینطور مطرح باشه وقتی فقط آثار ایمانیات مطرح باشه عنوان این افراد میشه محسنین وقتی فقط به عمل شون نگاه می کنی عنوان شون میشه محسنین اگه به کل محدوده ی ایمان و عمل شون نگاه بکنید عنوان شون میشه متّقین
با توجه به بحث کتاب در سوره بقره و بحث آیات در سوره لقمان، مبحث ایمان و اعمال باید ذیل کتاب و آثار ایمان و اعمال ذیل آیات می‌باشند
در سوره ی لقمان بحث آیات کتاب مطرح هست الم * تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْحَكِيمِ در سوره ی بقره مطرح هست که الم * ذَلِكَ الْكِتَابُ خب ذیل سوره ی بقره چه مطرح هست چه چیزی مطرح هست؟ یعنی در حیطه ی کتاب چه چیزی مطرح هست؟ ایمان و آثار ایمان، ایمان و اعمال بر اساس ایمان، هر دو مطرح هست عنوان این افراد هم هست متّقین، در بحث آیات کتاب چی مطرح هست؟ آثار ایمان یعنی اعمال عنوان شون هم هست محسنین، یه برداشت میشه اینکه آثار ایمانیات یعنی اعمالی که بر اساس ایمانیات انجام میشه در ارتباط با آیات کتاب هست یعنی به آیات کتاب وصل هست ایمانیات و آثار ایمانیات اعمال بر اساس ایمانیات در حیطه ی کل کتاب هست مربوط به کل کتاب هست و مشخصاً اعمال در ارتباط با آیات کتاب هست یعنی اعمال باید آیاتی باشه در حیطه ی کتاب اعمال فرد باید آیاتی باشه.
