هدف از رفتن به قبرستان اینه که، آدم از غفلت در بیاد، بر عزمش به سوی خوبی ها، بر عزمش برای صالحیت اضافه کنه. این یک دلیل.یک دلیل هم بخاطر اینکه اگر از دستش بر بیاد برای اهل قبور یک کاری انجام بده، اونها دستشون از دنیا کوتاه هست. میتونه یک ذکر صلواتی، میتونه دعا باشه و هرکار دیگری که اگر احیانا از دستش بربیاد.
یک صلواتی بفرستیم
أللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
توکلت علی الله
در زندگی دنیا، مرجع اتصالمون رو پیدا کنیم، ما باید به « رَحِمَ الله» متصل باشیم
دوستان! بیاییم در زندگی دنیا، اتصال مون رو، اینکه میخواهیم به چه کسی وصل باشیم رو پیدا کنیم، مرجع اتصالمون رو پیدا کنیم، با فضای رحمت خدا که در« کل شی» جریان داره، بریم بر سر سفره ی رحمانیت خدا، با محبتهای رحمانیت خدا، بریم بر سر سفره ی رحیمت خدا، و بر سفره ی رحیمت خدا بنشینیم، بهره ببریم و از اونجا اتصالمون رو با« رَحِمَ الله» پیدا کنیم.
- فلانی! « نَسَبِت» چی هست؟ پاسخ میدی؛ بر اساس چی؟ براساس شناسنامه؛ فلان ابن فلان ابن فلان، بر اساس« رَحِمَ الله» ؛ فلان ابن فلان.
« نَسَبِ ماندگار، نَسَبِ ادامه دار» پیدا کنیم ، نَسَبی که تا آینده ها، تا آخرت ها ادامه داره.
به نَسَبی اتصالی پیدا کنیم که با مرگمون از بین نره، نه اینکه فقط اسماً باقی بمونه، بلکه عملاً باقی بمونه.
ممکنه الان یه کسی از دنیا میره، اسماً نَسَبِش باقی بمونه، میگن بله، فلانی، پسر فلانی، پسرش فلانی هست، خانواده اش فلانی هستند، بعضی هاشون زنده و فلان مکان هستند. این اسماً فایده ای براش نداره.
نَسَبی داشته باشیم که بتونیم بعد از مرگ« صِلِه ی رَحِم» داشته باشیم، آدم تا وقتی که هست( نه اینکه فقط در دنیا هست) تا وقتی که آدم هست، باید صله ی رحم داشته باشه، خب یک کسی که مرده، چه جوری« صله ی رحم» داشته باشه؟ خونه ی چه کسی بره؟ کجا بره؟ چه کسی بیاد خونه اش؟ اگر قبر این فرد، خونه ی این فرد باشه، چه کسی بیاد خونه اش؟ بره خونه ی چه کسی؟
دوستان! بعضی ها وقتی می میرند، شیطان میآد خونه شون. بعضی ها که فوت میکنند، خوبانی میآن خونه شون مهمانی، او اجازه پیدا میکنه که بره خانه ی خوبانی مهمانی، دید و بازدیدی برپاست.
دوستان! « نَسَبِ» ماندگار پیدا کنیم. به این عبارت توجه کنیم؛ « نَسَبِ ماندگار، نَسَبِ ادامه دار» ، نَسَبی که تا آینده ها، تا آخرت ها ادامه داره.
آیا ما می تونیم بعد از مرگمون، به بیوت نورانی مطرح شده در آیه 36 سوره نور، رفت و آمد داشته باشیم؟
ببینید یک کسی فوت میکنه، خب از دنیا رفته، رفته کجا؟ عالم قبر، جنسیت عالم قبر، برزخ هست. خب او باید با بعضی موضوعات آشنا تر بشه، آیا میتونه با آیات35 به بعد سوره ی نور آشنا بشه؟ « اللَّهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكاةٍ فيها مِصْباحٌ الْمِصْباحُ في زُجاجَةٍ الزُّجاجَةُ كَأَنَّها كَوْكَبٌ دُرِّيٌّ يُوقَدُ مِنْ شَجَرَةٍ مُبارَكَةٍ زَيْتُونَةٍ لا شَرْقِيَّةٍ وَ لا غَرْبِيَّةٍ يَكادُ زَيْتُها يُضيءُ وَ لَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نارٌ نُورٌ عَلى نُورٍ يَهْدِي اللَّهُ لِنُورِهِ مَنْ يَشاءُ وَ يَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثالَ لِلنَّاسِ وَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَليمٌ (35) فىِ بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَن تُرْفَعَ وَ يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ يُسَبِّحُ لَهُ فِيهَا بِالْغُدُوِّ وَ الاَصَالِ(36)» آیا میتونه با این بیوت آشنا بشه؟
این بیوت در برزخ، بر اساس این مثالی که خداوند در آیه ی 35 فرموده، بیوتی درون هم هستند، بیوتی که اگر بخواهیم مثالش رو بزنیم« مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكاةٍ فيها مِصْباحٌ الْمِصْباحُ في زُجاجَةٍ الزُّجاجَةُ كَأَنَّها كَوْكَبٌ دُرِّيٌّ» بیوتی نورانی، یکی درون یکی دیگر. کجا؟ در برزخ. آیا این فرد میتونه بره؟ میتونه از تاریکی های عالم قبر، نجات پیدا کنه؟ میتونه به این خانه های نورانی رفت و آمد کنه؟
دوستان! اهل بیت علیهم السلام به نَسَبِشون خیلی توجه دارند، ببینید در دنیا، بر اساس قوانین دنیا، فلان آدم، فلان آدم و فلان آدم نَسَبِ اهل بیت علیهم السلام هستند، لذا اهل بیت علیهم السلام با اونها« صله ی رحم» میکنند، بهشون توجه میکنند، پس در هر دوره ای، در هر عالمی، اهل بیت علیهم السلام به نَسَبِشون توجه میکنند.
إن شا الله که خداوند ما رو در نیا و در آخرت از ُمنتَسَبِینِ به اهل بیت علیهم السلام قرار بده.
برای ما در دنیا برای ساختن یک خانه پیگیر هستیم، پیگیری میکنیم که آقای معمار، کابینت رو کجا و چه جوری میذاره؟ پنجره ها و درها چه جوری باشه؟ سرامیک باشه؟
ما برای خونه ی قبرمون برنامه نداریم، موضوع« ما تَقَدَّم» موضوع مهمی هست، موضوعی است که در قبر جلوه میکنه، چه چیز از پیش برای قبرمان فرستاده یم؟
ما به خونه ی قبرمون توجه نداریم، دوستان! این خانه ی آخرمون هست و حتمی هست، داریم می بینیم که حتمی هست.
بقیه ی خونه ها حتی موقعی که فلان معمار به ما قول میده که می سازم، تحویلتون میدم، ممکنه بدقولی کنه، کلاه بردار از آب دربیاد، ممکنه اصلا نسازه و به ما تحویل نده ولی ما روی اون موضوع هستیم، ممکنه به هر دلیلی به اون خونه نرسیم، ولی محکم روی اون برنامه داریم.
ما برای خونه ی قبرمون برنامه نداریم، موضوع« ما تَقَدَّم» موضوع مهمی هست، موضوعی است که در قبر جلوه میکنه، یک دفعه آدم میره در فضایی وارد میشه می بینه، هیچ چیزی نیست، یک برهوت هست. میپرسه خب چرا هیچ چیزی نیست؟ خودش میپرسه چرا هیچ چیزی نیست؟ یکی از اون طرف صدا میکنه میگه، ازش بپرسید؛ چه چیز از پیش فرستاده بود؟ چی فرستاده بود؟
أللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
دوستان! بچه ها! مردم فاتحه میخونند و میرن، کل مراسم کفن و دفن یک نفر، دو سه ساعت بیشتر طول نمیکشه، میبرند، می شورن، نمازش رو میخونند، میآرن، او رو میفرستن در قبر روش خاک میریزن.خدا إن شا الله همه مون رو کمک کنه.
أللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
دو سه ماه که از فوت کسی میگذره دیگه، کم کم خانواده ی او هم او رو فراموش میکنند، اول ها هر روز به او سر میزنند، بعد هفته ای یکبار، بعد ماهی یکبار، بعد سالی یکبار. ما او رو رها میکنیم، او می مونه خودش و خودش و اعمالش، البته انصاف نیست ما او رو رها کنیم ولی خب گاهی اینکار رو میکنیم، اکثرا اینکار رو میکنیم.
إن شا لله که خدا ایشون( پدر آقای نوروزی) رو در نور صلوات، همیشه به سمت کوثر ودر فضای کوثر نگه شون داره صلواتی بفرستیم
