وقتی شما خدا رو تسبیح می کنی یعنی اینکه دیگه چیز دیگه ی غیر از خدا چیزی باقی نمونه، فقط خداست که باقی می مونه، وقتی اسم رب رو تسبیح کنی یعنی چیزی بجز اسم رب باقی نمی مونه اون چیز که باقی می مونه اسم رب هست، چیز دیگه ای اثر گذار نیست چیز دیگه ای وجود نداره، شما چیز دیگه ای رو در نظر نمی گیری به چیز دیگه ای تمسک نمی کنی،
«سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ»، یعنی چیزی جز خدا اثرگذار نیست حتی وصفی که از خدا داریم را باید کنار بگذاریم فلذا تسبیح در مقابل شرک قرار می‌گیرد
سبحان الله یعنی چیزی بجز خدا اثر گذار نیست یعنی چیزی نمی مونه بجز خدا ، برای شما چیز دیگه باقی نمی مونه بجز خدا ، به این خاطر تسبیح مقابل شرک هست مثلا حتی اونجا که مطرح هست ((سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ)) یعنی حتی وصف هم برای شما نباید باقی بمونه اون وصفی که شما هم می کنی باز خدا اون نیست، خدا غیر از این وصفی هست که شما می کنی، وصف هم نباید برای شما باقی بمونه، وصف نباید جای خدا رو بگیره، وصفی که شما می کنی وصفی که شما از خداوند داری نباید جایی از خدایی خدا رو بگیره، خداوند غیر از این وصفی هست که شما می کنی.
