نور خداوند در یک بیوتی که یکسری ویژگی های خاص دارند، قرار دارد
یه چند کلامی در مورد آیات 34 به بعد سوره ی نور صحبت کنیم . خداوند در آیه ی 34 بحث انزال آیات مبینات را مطرح میکنه . خب در ادامه آیه ی 35 ، بحث نور را مطرح میکنه این که خداوند نور آسمان ها و زمین هست . نور آسمانها و زمین کجاست ؟ «في بُيُوت» در یکسری بیتهای خاصی این نورها هست . «في بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّه» در یک بیوتی که یکسری ویژگی های خاص دارند ، نور خدا این جاست .
خب توی این بیوت یکسری رجال هستند که یک سری ویژگی ها دارند . کسانی هستند که یک سری ویژگی های خاص دارند . خدا با اون کسانی که این ویژگی ها را دارند یک سری رفتارهای خاصی داره . «لِيَجْزِيَهُمُ اللَّهُ أَحْسَنَ ما عَمِلُوا» با کسانی که در این بیوت نیستند «و الذین کفروا» ، کسانی که به این بیوت توجهی ندارند ، «وَ الَّذينَ كَفَرُوا أَعْمالُهُمْ» هر چند دنبال هر عملی باشند ولو عمل خوب ، «أَعْمالُهُمْ كَسَراب» اعمال آن ها مثل سراب هست . «كَسَرابٍ بِقيعَةٍ يَحْسَبُهُ الظَّمْآنُ ماءًا» اعمالشون مثل سرابی در یک بیابان هست ولی خودشون حساب میکنند که این آب هست . اشتباه کردند نسبت به اعمالشون ، یا اعمالشون مثل ظلمات هست ، ظلماتی در دریا که موجی بالای موج و بالای اونها ابری پوشانده شده ، جمعش یعنی چی ؟ یعنی ظلمات ، ظلماتی که ویژگی اون «بَعْضُها فَوْقَ بَعْض» هست . که هر چی دستش هم بخواهد بیرون بیاره کسی نمیبینه . چرا به این وضعیت دچار شده ؟ چون که در نور خدا نیست . چون این فرد در نور خدا نیست ، چرا در نور خدا نیست ؟ چون که در بیت خدا نیست ، در بیتی که نور خدا اون جا هست . پس خدا می فرماید که «وَ مَنْ لَمْ يَجْعَلِ اللَّهُ لَهُ نُوراً فَما لَهُ مِنْ نُورٍ» اگه خدا برای کسی نوری قرار نده برای او نوری نیست .
تا این جا خداوند بحث چرا را مطرح کرده ؟ بحث نور را ، از آیه ی 35 ببینید «اللَّهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْض» تا آیه ی 40 انتهای آیه «وَ مَنْ لَمْ يَجْعَلِ اللَّهُ لَهُ نُوراً فَما لَهُ مِنْ نُورٍ». یعنی کلا این بحث بحث نور هست و این که در کجا نور قرار داره و اگر شما در نور باشید اعمالتون خاصیت خواهد داشت ، این که در بیوتی نور خدا هست و اگر در اون بیوت باشید و در معرض نور خدا اعمالتون خاصیت خواهد داشت .
خب پس این چند آیه ، آیه ی 35 تا آیه ی 40 ، در این شش آیه خداوند بحث نور را مطرح میکنه ، چرا بحث نور را مطرح میکنه ؟ بحث نور کجا مطرح شده ؟ ذیل آیه ای که خداوند می فرماد که آیات مبینات را نازل کردیم ، بحث نور مطرح شده ، بحث نور مطرح شده ، در ادامه چی مطرح میشه ؟ «أَ لَمْ تَر» آیا نمیبینی ؟ کی ؟ چه کسی میتونه ببینه ، این دیدن برای کی مطرح هست ؟ برای کسی که در نور خداست ، برای کسی که رفته در بیوتی که در اون جا نور خدا هست، لذا خطاب به اون فرد گفته میشه که «أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يُسَبِّحُ لَهُ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ الطَّيْرُ صَافَّاتٍ كُلٌّ قَدْ عَلِمَ صَلاتَهُ وَ تَسْبيحَه» آیا نمیبینی این ماجرای هر آن کس که در آسمان ها و در زمین هست و هر آنچیز که در آسمان در حال پرواز هست و پر گشوده ؟ « وَ الطَّيْرُ صَافَّاتٍ» هر آنچیزی که در حال پرواز هست ، هر آن کسانی که در آسمان ها و در زمین هستند ، و هر آن چیزی که در حال پرواز هست ، عبور میکنه بین آسمان و زمین . همشون میدونند که صلاتشون و تسبیحشون چی هست . آیا تو این را نمیبینی ؟ کی این را میبینه ؟ کسی که در جایی هست در بیوتی هست که اونجا نور خدا هست ، « وَ لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ إِلَى اللَّهِ الْمَصير» ، « وَ لِلَّهِ» را کجا بگذاریم ؟ «أَ لَمْ تَرَ أَنَّ لله» این « وَ لِلَّهِ» ادامه ی بحث قبل هست و این که برای خداست ملک آسمانها و زمین ، آیا این را نمیبینی ؟ « وَ إِلَى اللَّهِ الْمَصير» به سمت خداست و همه چیز جهت گیریش به سمت خداست ، آیا این را نمیبینی ؟
خب گام بعد توی این فضا ، « أَ لَمْ تَرَ» آیا نمیبینی ؟ «أَنَّ اللَّهَ يُزْجي سَحاباً ثُمَّ يُؤَلِّفُ بَيْنَهُ ثُمَّ يَجْعَلُهُ رُكاماً» آیا نمیبین که یه سحابی به آرامی داره حرکت میکنه ، خدا بین او تألیف میکنه و متراکم قرار میده «فَتَرَى الْوَدْقَ يَخْرُجُ مِنْ خِلالِه» پس اگه تا این جا را ببینی بعدش چی میبینی ؟ میبینی که «ودق» از خلال اون خارج میشه «وَ يُنَزِّلُ مِنَ السَّماءِ مِنْ جِبالٍ فيها مِنْ بَرَدٍ فَيُصيبُ بِهِ مَنْ يَشاءُ وَ يَصْرِفُهُ عَنْ مَنْ يَشاءُ يَكادُ سَنا بَرْقِهِ يَذْهَبُ بِالْأَبْصار» نزدیک هست که برق اون چشم ها را ببره ، در ادامه ی این ماجرا چه اتفاقی می افته ؟ ماجرا کجاست ؟ « يُقَلِّبُ اللَّهُ اللَّيْلَ وَ النَّهارَ» خدا شب و روز را منقلب میکنه «إِنَّ في ذلِكَ لَعِبْرَةً لِأُولِي الْأَبْصار» ، در این عبرتی هست برای کسانی که بصیرت دارند .
اِ ؟ چه جالب خدا در یه دوره ای « يُقَلِّبُ اللَّهُ اللَّيْلَ وَ النَّهارَ» خدا شب و روز را منقلب میکنه ؟ منقلب بذارید به مفهوم دگرگون ، خدا شب و روز را منقلب میکنه ؟ یه چیزی وقتی که منقلب میشه یعنی یه جور دیگه ای میشه ، شب و روز را منقلب میکنه ، یه جور دیگه ای میکنه . پس از این ماجرا «والله» و خداست که ، پس از کی ؟ پس از این ماجراهایی که در آیات قبل توضیح داده شد و « يُقَلِّبُ اللَّهُ اللَّيْلَ وَ النَّهارَ» حالا الان «والله» ، و خداست که «خَلَقَ كُلَّ دَابَّةٍ مِنْ ماءٍ» شما اون جا وقتی که میبینی ، این را دیدی و رفتی جلو تر اون جا، حالا میبینی ، میبینی چی ؟ میبینی که خدا پرداخت کرد ، خلقت یعنی نوع پرداختشون ، از یک نوعی به نوع دیگه ، خدا پرداخت کرد هر جنبنده ای را از آب . یک آبی ، «وَ يُنَزِّلُ مِنَ السَّماءِ» یک آبی به شکل ودق «يُنَزِّلُ مِنَ السَّماءِ مِنْ جِبالٍ فيها مِنْ بَرَدٍ» میاد اصابت میکنه به هر کسی که خدا بخواهد و «یصْرِفُهُ عَنْ مَنْ يَشاءُ » و اصابت نمیکنه به هر کسی که خدا بخواهد . بر اساس این خدا چکار میکنه ؟ پرداخت میکنه توی اون صحنه، خداوند هر جنبنده ای را از آب « فَمِنْهُمْ مَنْ يَمْشي عَلى بَطْنِهِ» بعضی ها را اون جا میبینی که بر بطنشون دارند حرکت میکنند «وَ مِنْهُمْ مَنْ يَمْشي عَلى رِجْلَيْنِ» بعضی ها را میبینی که بر دو پا حرکت میکنند «وَ مِنْهُمْ مَنْ يَمْشي عَلى أَرْبَعٍ» بعضی ها هم بر چهار پا حرکت میکنند «يَخْلُقُ اللَّهُ ما يَشاءُ إِنَّ اللَّهَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَديرٌ» ، آیا میتونه این آیه به دگرگونی های محشر ارتباط داشته باشه ؟
فقط یه نکته ی دیگر این جا هست این که « وَ اللَّهُ خَلَقَ كُلَّ دَابَّةٍ مِنْ ماء» خدا هر جنبنده ای را از آبی آفریده ، این آبشون با هم متفاوت هست ، از یک آب ، از یک جنس آب ، از یک کیفیت آب همشون آفریده نشدند ، از آبهای متفاوت، جنبنده های متفاوت پرداخت میشه .
از این آیات نور برای ما، این که در بیوتی باشیم که اون جا نور هست، پر رنگ باشه، این برامون پررنگ باشه که ما در چه بیتی هستیم؟ و بریم در بیوتی که نور خداوند اونجاست، در اون نور میشه دید.
برای ما کدوم قسمت این آیات سوره ی نور پررنگ باشه ؟ اون چند آیه ی اول . این که در بیوتی باشیم که اون جا نور هست .
دوستان «اللَّهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْض» خدا نور آسمانها و زمین هست . ما برای حرکت نیاز به نور داریم ، ما برای دیدن نیاز به نور داریم . دیدن بدون وجود نور نمیشه ، خب «اللَّهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْض» ، اِ ! کجاست ؟ این نور کجاست ؟ چه جوری هست ؟ « فی بیوت» در یکسری بیت هایی که خدا یک سری ویژگی ها براش قرار داده.
از ویژگی های این بیوت چیه؟ «أَذِنَ اللَّهُ أَن تُرْفَعَ وَ يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ» اینکه خداوند إذن داده که اون بیوت ارتفاع بگیرند، اون بیوت رفعت پیدا کنند و در اون بیوت ذکر خدا، اسماء خدا بشه، نشانه های خدا ذکر بشه.
« يُسَبِّحُ لَهُ فِيهَا بِالْغُدُوِّ وَ الاَصَال» و پیوسته در آن تسبیح خدا میشه. دقت کنید این بیوت همه ی آسمانها و زمین نیستند، «اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْض» ولی « فی بیوتٍ» همه ی آسمانها و زمین نه! اینکه بگی من میرم هرجایی شد می ایستم از این نور بهره میبرم نه! چرا؟ چون از ویژگی های این بیوت چیه؟ « يُسَبِّحُ لَهُ فِيهَا بِالْغُدُوِّ وَ الاَصَال» ؛ وقتی دراین بیوت رفتی اون موقع میبینی که«أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يُسَبِّحُ لَهُ مَن فىِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ » اینکه «أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يُسَبِّحُ لَهُ مَن فىِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ » این تسبیح با تسبیح داخل بیوت فرق داره، یک تسبیح خداوند در بیوت مطرح میکنه، میفرماید که همون اللهی که نور السماوات و الارض هست « فی بیوتٍ» که در اون بیوت؛ « یسبح له فیها » بعد در ادامه میفرماید که« یسبح له من فی السماوات و الارض» این تسبیح با اون تسبیح فرق داره.
پس این برامون پررنگ باشه که ما در چه بیتی هستیم؟ و بریم در بیوتی که نور خداوند اونجاست، در اون نور میشه دید.
در اون بیوت هست که« نور علی نور» مفهوم داره، مدام نور، نور پشت سر نور، در اون بیوت مفهوم داره.
صلواتی بفرستیم
أللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
« اذن رفعت، ذکر اسم خدا و تسبیح پیوسته ی خدا » ویژگی های بیوتی هست که نور خدا در اونجا قرار داره.
اینجا که میفرماید« فی بیوتٍ» شما بیت رو بگیرید به مفهوم خانه، مهم چیه؟ مهم ویژگی های این بیت هست. بیتی که این ویژگی ها رو داره؛ « فىِ بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَن تُرْفَعَ وَ يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ يُسَبِّحُ لَهُ فِيهَا بِالْغُدُوِّ وَ الاَْصَالِ(36)» .
پس این بیت سه ویژگی داره؛
این بیت، بیتی هست که درش رفعت مفهوم داره.
این بیت، بیتی هست که در اون اسم خدا ذکر میشه.
و این بیوت، بیوتی هست که در اون تسبیح خدا میشه« بالغدو والاصال» .
پس« اذن رفعت، ذکر اسم خدا و تسبیح پیوسته ی خدا » ویژگی های بیوتی هست که نور خدا در اونجا قرار داره.
رفعت اعمال و انسان ها ،ذکر اسم خدا و تسبیح إذن میخواهد.
وقتی افرادی در این بیوت قرار میگیرن، خودشون دارای یک ویژگی هایی میشن« رِجَالٌ لَّا تُلْهِيهِمْ تجِرَةٌ وَ لَا بَيْعٌ عَن ذِكْرِ اللَّهِ وَ إِقَامِ الصَّلَوةِ وَ إِيتَاءِ الزَّكَوةِ يخَافُونَ يَوْمًا تَتَقَلَّبُ فِيهِ الْقُلُوبُ وَ الْأَبْصَرُ(نور37)» پس افرادی هم که اینجا هستند هیچ چیز اونها رو از ذکر خدا غافل نمیکنه، سرگرم هیچ چیزی نمیشن که از ذکر خدا، و اقامه صلاة و ایتاء زکات غافل بشن. پس هیچ چیزی اونها رو از ذکر خدا و اقامه نماز و ایتاء زکات غافل نمیکنه و فکر و ذکرشون به سوی آخرت هست.
یک نکته عرض کنیم؛ رفعت اعمال و انسان ها إذن میخواد،ذکر اسم خدا إذن میخواد، تسبیح هم إذن میخواد.
چه بیت خوبی که إذن اینها درونش هست. یک موقع یه کسی ذکر میکنه بدون إذن، یک موقع یه کسی ذکر میکنه با إذن.در این بیوت رفعت مطرح هست، إذن رفعت داده شده و إذن ذکر اسم خدا و تسبیح برای او داده شده.
خب این افرادی که در این بیوت هستند هیچ چیزی اونها رو از ذکر خدا غافل نمیکنه، ذکر خدا چیه؟ از ویژگی هایی که خدا إذنش رو برای این بیت داده، « إِقَامِ الصَّلَوةِ وَ إِيتَاءِ الزَّكَوةِ» .
بیت ممکنه یک مکان خاص باشه، ولی اهل اون بیت لزوما در اون مکان خاص نیستند.
ما یک بحث بیت داریم، یک بحث « اهلُ البیت» . بیت ممکنه یک مکان خاص باشه، ولی اهل اون بیت لزوما در اون مکان خاص نیستند.
بیت کجاست؟ فلان جا، اهل این بیت چه کسانی هستند؟هزار نفر در سطح زمین، اهل این بیت هستند.
بیت کجاست؟ خانه ی امیرالمومنین( علیه السلام) ، اهل این بیت چه کسی هست؟ فلان کسی که در چندصد کیلومتری این خانه هم زندگی میکنه، اهل این بیت هست.
چه کسی از آن چیز که درون بیت هست بهره میبره؟ اونی که اهل اون بیت هست، چه چیزی در بیت هست؟ نور الله. کی از نور الله در بیوت بهره میبره؟ اونی که اهل اون بیت هست.
حالا اینکه شما بگید اونیکه اهل اون بیت هست به نوعی هم درون بیت هست، اشکال نداره، ما نمیخواهیم رو لفظش بحث کنیم.
بیت یعنی محل اسکان، محل بیتوته کردن نور خدا؛ بیوت در واقع خود رجال هستند، چهارده معصوم ع بیت هستند، یعنی محل بیتوته کردن نور خدا، باید در چهارده معصوم ع ساکن شد.
یکی از مصادیق « فی بیوتٍ» بیوت چهارده معصوم( علیهم السلام) هست. یه کسی در خانه ی حسینی زندگی میکنه، یه کسی در خانه ی بیت علوی زندگی میکنه. خدا در این چهارده بیت این ویژگی رو قرار داده.
اینکه بیوت چیه؟ « فی بیوتٍ» این بیوت چی هستند؟ توصیف این بیوت چیه؟ توصیف دقیقترش این هست که « این بیوت – رجالٌ» ، این بیوت خود اون رجال هستند، « رجَالٌ لَّا تُلْهِيهِمْ » رجالی با این ویژگی ها، اینها خود این بیوت هستند، امیرالمومنین( علیه السلام) خود بیت هستند، بیتی که نور خدا اونجاست.
امام حسین ( علیه السلام) خود بیت هستند، بیتی که نور خدا اونجاست. خب بیت یعنی چی؟ « جایی که نور خدا اونجا بیتوته کرده» . محل اسکان، محل بیتوته کردن نور خدا اونجاست. حالا این رو هم بعنوان نکته داشته باشیم.
لذا اگر کسی میخواد بره در بیت، مثلا بیت امیر المومنین( علیه السلام)، بیت امام حسین( علیه السلام) باید بره درون امام حسین، نور خدا اونجاست، باید بره در امام حسین( علیه السلام) ساکن بشه. اصحاب امام حسین( علیه السلام) همین کار رو کردند؛ « أرواح التی حلت بفنائک» رفتند درون امام حسین، رفتند در روح امام حسین ساکن شدند.
پس با این معنا نور خدا در رجال هست، در یکسری افراد. نور خدا رو در یکسری افراد دنبال کنید، نور خدا وابسته به فلان سنگ و فلان قطعه زمین نیست، نور خدا در یک سری افراد هست. اگر فلان موضوع، فلان مقوله، فلان سنگ فلان شیء نور داره، نور خدا داره، بخاطر اینه که وابسته به یک سری افراد هست، به یک سری افراد که نور خدا اونجاست.
چرا نور خدا اومده اونجا؟
چون خدا این جوری میخواد، براساس مشیت خدا هست« واللهُ یَرزُقُ مَن یَشاءُ بغیرِ حساب» خدا به اونهایی که دوست داره، بدون حساب رزق میده، به اون کسانی که بخواد بدون حساب رزق میده، چرا این رزق رو میده؟ بخاطر اینکه« لِيَجْزِيهَمُ اللَّهُ أَحْسَنَ مَا عَمِلُواْ وَ يَزِيدَهُم مِّن فَضْلِهِ» .چون که اونها «أحسن ما عملوا» دارند، بهترین اعمال رو دارند، خدا میخواد به این بهترین اعمال پاداش بده، نمیخواد به « ما عملوا» پاداش بده، میخواد به « أحسن ما عملوا» پاداش بده.
نمیفرماید« لِیَجزِ یَهُمُ ما عَمِلوا» خدا پاداش بده به اون چیزی که عمل کردند، اونها أحسن اعمال رو دارند، پس کل نور خدا باید بیاد در وجود اونها و خدا برای اونها از فضلش زیاد کنه و مدام فضیلتهای اونها رو ارتفاع بده، اونها دارای فضائلی بسیار مرتفع بشن، چرا در اهل بیت( علیهم السلام) فضائلی بزرگ قرار داره؟ چون نور خدا اونجاست، چون نور خدا در وجود اونهاست، و هر کی که در آسمانها و زمین هست و بخواد از نور خدا استفاده ببره باید از وجود اونها نور رو بگیره.
در مقابل این موضوع باید تسلیم بود، باید این موضوع رو پذیرفت، خدا این جوری خواسته، خداوند میفرماید« واللهُ یرزقُ من یشاء بغیر حساب» خدا این جوری خواسته، خدا دوست داره اینجوری روزی بده. باید این رو پذیرفت.
اونهایی که سر باز بزنند، اونهایی که نپذیرند میشن مصداق چه کسانی؟« والذین کفروا» اونهایی که این موضوع رو نپذیرند، انگار به این موضوع کفر ورزیدند، کافر شدند، پس« اعمالهم کسراب» .
بله پس بالاترین مصداق آیه 37« رِجَالٌ لَّا تُلْهِيهِمْ » اهل بیت(علیهم السلام) هستند، آیا کسان دیگری هم میتونند باشند؟ بله، کسانی که این ویژگی ها رو در یک حدی داشته باشن اونها هم میتونن جزء این آیه باشن، میشن محل استقرار نور خدا، میشن مجرای نور خدا.
رابطه مون رو با بیوت خدا، با بیوتی که نور خدا اونجا هست معلوم کنیم.« نسبت من با بیت نور خدا چیه» ؟ « نسبت من با این رجالی که بیت نور خدا هستند چیه» ؟
پس بیاییم جایی باشیم که اونجا بخشی از اهل بیت( علیهم السلام) هستند، جایی باشیم که اونجا بخشی از اهل بیت( علیهم السلام) هستند، جایی باشیم که اونجا بخشی از حریم اهل بیت( علیهم السلام) هست، اگر کسی در حریم اهل بیت( علیهم السلام) باشه اونجا بیت هست، اونجا جایی هست که نور خدا اونجاست. پس نتیجه اینکه، بیاییم به بیوتی که خداوند قرار داده بپردازیم، رابطه مون رو با بیوت خدا، با بیوتی که نور خدا اونجا هست معلوم کنیم.
« نسبت من با بیت نور خدا چیه» ؟ « نسبت من با این رجالی که بیت نور خدا هستند چیه» ؟
دوستان! در این بیوت هست که خداوند اذن رفعت داده، در این بیوت که خدا قرار داده هست که میشه اسم او رو ذکر کرد، در این بیوت، خداوند برای اسم خودش خاصیت قرار داده، اینکه شما اسم خدا رو ذکر میکنی یعنی خاصیت میگیری، یه کسی بیرون از این بیت ممکنه اسم خدا رو ذکر کنه، خاصیت چندانی نمیگیره.
اسماء خداوند و ذکر اسماء خداوند و تسبیح، درون این بیوت خاصیت دارند
چرا این جا مطرح میشه که« وَ يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ» ؟ چون اسم خدا اینجا خاصیت داره، یاد خدا خاصیت داره، و اینکه خداوند اسمی قرار داده که اصلا بشه ذکر کرد، اینقدر محبت قرار داده که باید ذکرشون کرد، لذا در بیوت هست که توصیه میشه از ذکر الله غافل نشید.
بله خداوند برای اسم خودش، برای نشانه های خودش خاصیت قرار داه، ذکر این نشانه ها خاصیت داره، صلوات میفرستی خاصیت داره، ذکر نعمت و شکر نعمت میکنی خاصیت داره.
ببینید در آیه میفرماید که« أَن تُرْفَعَ وَ يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ يُسَبِّحُ لَهُ فِيهَا بِالْغُدُوِّ وَ الاَصَال» پیوسته همه ی ناپاکی ها رو از اون بیت دور بِدان، راهی برای چیزی که از جنس اون بیت نیست به سمت اون بیت باز نکن، نوع حرف زدنت درست باشه، نوع کلامت درست باشه، لحن کلامت درست باشه، لحن کلامت جوری باشه که گفته میشه تسبیح. نوع کلام و لحن کلام و نوع رفتار آلودگی نباشه، مخلوط کردن فضایی غیر از اون بیت در اون بیت نباشه. این گام رو انجام بده، حالا در بیت اسماء خدا رو ذکر کن، محبتها و نشانه های بسیار خدا رو ذکر کن.
اینکار رو کردی، گام بگذار برای رفعت، از اینجا قدم بردار برای رفعت پیدا کردن.
