بهره بردن از قرآن، نیازمند قرار داده شدن نور علم از جانب خداوند در قلب انسان
«العلمُ نورٌ یَقذِفُهُ اللهُ فِی قلبِ من یَشَاء» علم نور هست. ما اینجوری نگاه کنیم که خدایا! علم نور هست، علم کتاب تو هم نور هست، علمی که من بر اساس اون باید به سوی کتاب تو برم، اون هم نور هست، تو باید در قلب من قرار بدی.
در بحث علوم قران و پرداختن به علوم قرآن این دغدغه ی ما عزمی در این فضا باشه که خدایا! من میخوام برم به سوی قرآن، به سوی فهم قرآن و به سوی قرآنی شدن. برای این موضوع سعی و تلاش میکنم، یعنی با این نیت عزم کنیم. این ابزاری پیش روی ما هست، وارد بشیم. اگر در بحث های جاری علوم قرآن که در این سالهای گذشته تا به امروز مطرح بوده و ما در کتب یا سرکلاس ها فرا میگیریم مطلب به درد بخوری دیدیم خدا و شکر کنیم، از اون استفاده کنیم برای بهره بردن بیشتر. اگر مطلبی دیدیم، به ذهنمون رسید که این مطلب قیمت نداره، یا اینکه این مطلب درخور قرآن نیست، نیاز نیست گوینده ی اون مطلب رو تخطئه کنیم و به ناسزا ببندیم بلکه به غیرت مون اضافه بشه، به عزم مون اضافه تر بشه و بگیم که خدایا! در حریم قرآن چه بحث ضعیفی مطرح هست، برای بهره بردن از قرآن چه بحث ضعیفی مطرح هست، توفیق بده ما بتونیم بهتر جلو بریم.
ورود به عرصه تحقیقات علوم قرآنی به نیت سربازی برای قرآن و شکر سفره محبت‌های الهی بواسطه قرآن
علوم قران رو بخاطر سربازی قرآن دنبال کنیم. سرباز بودن برای قرآن با این نیت دنبال کنیم. مگه اشکال داره نیت خوبی داشته باشیم؟ جهاد فی سبیل الله، جهاد در راه قران. اینکه خداوند توفیق بده که چه دستآوردی داشته باشیم با خدا هست. ما بریم کارمون رو انجام بدیم. اینکه در رکاب رسول الله صلوات الله علیه و آله آدم به جنگ بره چقدر توفیق پیدا کنه، چند نفر از دشمنان رو بتونه نابود کنه و اصلا آیا در اون جنگ پیروز بشوند یا نشوند اونها با خداست. وظیفه ی این فرد این هست که بره و در رکاب رسول الله صلوات الله علیه و آله بجنگه ولو اینکه کشته بشه، ولو در همون دقیقه ی اول کشته بشه. به اون کسی که در همون دقیقه ی اول کشته بشه گفته نمیشه که تو که اصلا فایده ای برای این جنگ نداشتی چون همون دقیقه ی اول کشته شدی. نه! برای خودمون نسبت به قرآن وظیفه متصور و قائل باشیم. دعا کنیم، خدایا! میشه این سعی من برای قران رو بهانه ای قرار بدی برای اینکه من قرآنی تر بشم و در کنار من اهل من قرآنی تر بشوند. و بعد بتونم در حریم قرآن خاصیت داشته باشم. عزم و تلاش مون در محقق شدن در عرصه ی قرآنی رو به حساب شکر محبت های خدا بگزاریم، خدایا! من باید محبت های تو رو شکر کنم، من سر سفره ای از محبت های تو، سر سفره ای از محبت های قرآن سالها نوشیدم، خوردم و به غیرت من بر خورده و میخوام که وارد بشم.
