خروج از ظلمات به سوی، توسط ولایت، کتاب و صلاة خداوند انجام می گیره، چه بهتر که در مسیر این خروج، همراه با یک مونس باشیم
از محوری ترین آیات مربوط به نور، آیه 35 سوره ی نور هست؛
از آیه ی 35 و آیات بعدیش این مطلب برمیآد که نور، در بیوت هست. خب پس اگر ما این مطلب رو بعنوان مطلب محوری داشته باشیم، نور در بیوت هست. حالا بریم به آیات دیگر نور نگاه کنیم؛
« اللَّهُ وَلِيُ الَّذينَ آمَنُوا يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّور... (257بقره)» ولی، اینها رو از ظلمات در میآره به سمت نور. میبره. نور کجاست؟ میگیم« فِی بُیُوتٍ» .
پس ببینید موضوع ولایت، موضوع نزول کتاب، موضوع صلاة خدا و یکسری موضوعات دیگر بخاطر چیست؟ برای چه منظوری هست؟ برای اینکه انسانها، بخش هایی از انسان ها رو از ظلمات به سمت نور« فِی بُیُوتٍ» ببره.
پس« ولایت» برای چیه؟ به سمت بُیُوت.
« کتابٌ أنزَلنَاهُ إلَیک» برای چیه؟ به سوی بیوت.
« صلاة» برای چیه؟ به سوی بیوت، بیوت خدایی.
حالا شما با اون بحث« مونس در به سوی بیوت خدایی»، از اون بحث اینجا استفاده کنید، مونسی در خروج از ظلمات به سوی نور، خروج از ظلمات به سوی نور توسط چیه؟ « ولایت- کتاب- صلاة خدا» . خب اون موقعی که شما هنوز در ظلمات هستی یا در درجاتی از ظلمات هستی و با ولایت به سوی نور میری یعنی؛ به سوی بیوت میری، چه خوبه که مونسی داشته باشی، وقتی درظلمات هستی یعنی در تاریکی هستی، بگیم مونس شبهای تار و با این مونس، انس بگیریم در عین اینکه غرق ولایت هستی، انیس این مونس باشی، در عین اینکه غرق صلاة خدا هستی، انیس این مونس باشی، در عین اینکه در معرض کتاب خدا هستی و از ظلمات به سمت نور کشیده میشی، انیس مونس خدایی باشی.
