اربعین، حرکت از نقعا به سوی جمع خدایی بوسیله ثارالله
إن شاء الله خداوند توفیق بده که ما در آینده بیشر به بحث اربعین و ماجرای اربعین بپردازیم، تبیین ماجرای اربعین رو از منظر قرآن بیشتر دنبال بکنیم، از جمله سوره هایی که بحث اربعین در اونجا مطرح هست و از دریچه ی اون آیات و سوره تبیین میشه سوره« عادیات » هست. یکی از عالیترین جمع هایی که در قران مطرح هست، آیه پنجم سوره عادیات هست. ماجرایی که از« نقعا » از گرد هم امدن اشیاء و انسانهای پراکنده آغاز میشه و در مسیر ثاراللهی حرکت میکنه و تا« جمع خدایی» به سرانجام میرسه.
اربعین آیه‌ای از ماجرای عظیم قیامت
ماجرای اربعین یک« آیه » هست، آیه ای برای ماجرایی عظیم تر در قیامت. خداوند ماجرای اربعین رو در دنیا قرار داده است که انسانها رفتار خودشون رو، رفتار نوع انسان رو در قیامت یک بار در دنیا ببینند.
حرکت انسانها در قیامت بر اساس آنچه در صدرهایشان قرار دارد
در قیامت پس از مرگ، پس از اینکه انسانها محشور می شوند و از قبور بیرون می آیند همچین حرکتی دارند و سرگردان وقتی از قبر بیرون می آیند نمیدانند که باید از کدام طرف بروند و شما میبینی بلافاصله انسان ها از سرگردانی بیرون میآیند و مسیر حرکت رو آغاز میکنند. بر اساس آنچیز که محصول کارشون هست و در« صدر » های اونها بدست آمده است مسیری رو برای حرکت کردن آغاز میکنند. گروه گروه دسته دسته در مسیر های مختلف حرکت میکنند، این ماجرا در اواخر سوره عادیات مطرح هست« أَ فَلَا يَعْلَمُ إِذَا بُعْثرَِ مَا فىِ الْقُبُورِ(9) وَ حُصِّلَ مَا فىِ الصُّدُورِ(10) إِنَّ رَبهَُّم بهِِمْ يَوْمَئذٍ لَّخَبِيرُ (العادیات11) » انسان باید متوجه باشه، یک روزی از قبر بیرون میآد و بر اساس آنچیزی که در صدر او حاصل شده است به سویی حرکت خواهد کرد، محصول کار او آنچیزی هست که در صدر او وجود داره.
«وَ حُصِّلَ مَا فىِ الصُّدُورِ»، تبیینی از ماجرای اربعین، جمع شدن بر اساس آنچه در صدر انسان قرار دارد
یکی از تبیین های اربعین اینجا هست« وَ حُصِّلَ مَا فىِ الصُّدُورِ » حرکت اجتماع اربعین در ایام اربعین به سوی حرم مطهر امام حسین صلوات الله علیه یعنی« وَ حُصِّلَ مَا فىِ الصُّدُورِ » آنچیز که در« صدر »های اون افراد هست اونها رو به این سمت حرکت میده. این محصول آنچیزی هست که در صدر اونها هست، بله اربعین در دنیا یک آیه هست، یک آیه ای که در قیامت بیشتر بروز خواهد داشت، انسانها وقتی از قبر ها بیرون می آیند بر اساس آنچیز که در« صدر » اونها وجود داره حرکت خواهند کرد، گروه گروه میشوند، جمع جمع جمع شکل میگیره؛« هود : 103 ...يَوْمٌ مَجْمُوعٌ لَهُ ...» بر اساس آنچیز که در « صدر » انسانها هست جمع جمع، جمع های متعدد شکل میگیره. اربعین یک آیه از اونجا هست،
خوبان عالم مصادیق بزرگ عادیات سعی کردند و زحمت کشیدند که انسانها به سمت جمع خدایی حرکت کنند ولی خب برخی از انسانها اصرار دارند که این مسیر رو حرکت نکنند و این مسیر رو می پوشانند، در این مسیر حرکت نمیکنند لذا این انسان ها« کَنُود » هستند، انسانهایی که نسبت به مسیر حرکت به سوی جمع خدایی ناشکر هستند، کفور هستند و به اون سمت حرکت نمیکنند اینها انسانهایی« کَنُود » هستند. بله اربعین یک تجربه است، تجربه ای از ماجرایی بزرگ تر از حرکت عظیم تری در قیامت، از حرکتی در قیامت به سمت جمع خدایی، اربعین یک تجربه از این ماجرا هست. انسانهایی که نسبت به این مسیری که خوبان در دنیا به سمت جمع خدایی ترسیم کرده اند ناشکر هستند، کفران میکنند و به دلیل ناشکری و کفران در این مسیر نمی آیند و به« صدر » شون هم مربوط هست، به خاطر اونچیزهایی هست که در« صدر » شون ایجاد کرده اند. این دو تا آینه ی هم هستند، اون پنج آیه اول دنیاست و چند آیه آخر همون ماجرا در قیامت هست. هرکدام دارند یک چیزی از اون فضا رو تببین میکنند، آیات ابتدایی داره دنیایی رو میگه و آیات انتهایی داره نگاه قیامتی اش رو میگه که ببینید اینکه چرا اینها حرکت میکنند یا نمیکنند بخاطر صدر شون هست.
اربعین تجربه‌ای از قیامت برای حرکت در سبیل به سوی جمع شدن
بله اربعین یک تجربه هست، تجربه ای، میدانی که انسان ها فرصت پیدا میکنند که در اون میدان یکبار حرکت عظیم در قیام رو تجربه کنند، یک حرک عظیم بعد از خروج از قبر ها، بعد از قبر ها انسانها هرکدام به سمت یک جمعی حرکت میکنند، همه باید جمع بشوند، همه در جمع های متعدد قرار خواهند گرفت، انسان ها به شکل فشرده، به هم چسبیده، در فضایی بسیار تنگاتنگ به دور یک محور حرکت میکنند، اربعین یک تجربه از این فضای قیامت هست. امام حسین علیه السلام اینطوری هستند، قیامت آغاز نشده قیامت برپا میکنند، قیامت آغاز نشده آثار قیامت رو نمایان میکنند، ماجرای امام حسین صلوات الله علیه اینطوری هست چون که به عمق بیشتری می آیند. ماجرای اربعین حسینی علیه السلام شیعیان اهل بیت علیهم السلام رو با تجربه میکنه، آموزش میده، نسبت به یک ماجرایی بزرگ در قیامت، ماجرایی که انسان ها سر از قبر بیرون می آورند و تمام این انسانها باید سبیلی رو حرکت کنند، باید مسیری رو حرکت کنند و در جمعی قرار بگیرند، خواه یا ناخواه حرکت میکنند، بر اساس اونچیزی که در صدرشون وجود داره حرکت میکنند. بله اربعین رو نگاه میکنیم قیامت رو ببینیم، خروج از قبرها رو ببینیم، یک روزی همه ی این انسانها سر از قبر بر می دارند، میدان حرکت خیلی شلوغ تر از فضای اربعین هست، تمام نشانه ها به هم میخورند، ازدحام خیلی بیشتر از فضای اربعین هست. انسانها به سمت جمع های متعدد حرکت میکنند، به سمت جمع شدن، به سمت در جمع قرار گرفتن، مجموع شدن یعنی در جمع قرار گرفتن، انسانها به سمت در جمع قرار گرفتن ها حرکت میکنند.
شدت محبت به امام حسین ع موجب کشیده شدن موضوعی قیامتی به دنیا و بروز آن در اربعین
محبین امام حسین علیه السلام در همین دنیا این رفتار ازشون بروز میکنه، « صدور » شیعیان اهل بیت علیهم السلام،« قلب » های محبین امام حسین علیه السلام آنقدر تب و تاب داره که این رفتار در همین دنیا از اون بروز میکنه و بر اساس حبّ زیادی که در قلب ها و« صدر » اونها وجود داره به سمت این جمع حرکت میکنند. قیامت که میشه وقتی سر از قبر بیرون میآورند این حرکت برای اونها آشنا هست، یکبار یا چندبار این حرکت رو تجربه کرده اند، حس و حال این حرکت برای اونها آشنا هست، روح و طراوت این حرکت برای اونها آشنا هست. آدم هایی که در کنار اونها حرکت میکنند و به سمت این جمع میروند برای اونها آشنا هستند، فلانی! ما در دنیا هم یکبار یا چندبار این حرکت رو داشتیم، چه جالب که تو هم که سر از قبر بیرون آوردی همین مسیر رو داری میری، کجا داریم میریم؟ به اون سمت، اونجا چه کسی هست؟ اونجا امام حسین علیه السلام هستند، همه میریم به گرد او جمع بشیم. آنقدر ماجرای حسینیت و جمع حسینی در قیامت شدت داره که در دنیا هم بروز کرده، آنقدر اونجا جمع شدن انسان ها با شدت و محبت زیاد انجام میشه که این رفتار در دنیا هم بروز کرده و وقتی در« صدر » انسانها حبّ امام حسین علیه السلام قرار میگیره، فرصت پیدا نمیکنند که بمیرند و از قبر محشور بشوند و به سمت امام حسین علیه السلام بروند و جمع بشوند و در همین دنیا کشیده میشوند و میروند که جمع بشوند. بعضی ماجراها به قیامت موکول میشه، میگن خب اینجا هست و موکول به قیامت میشه و در قیامت بروز پیدا میکنه، جمع شدن به گرد امام حسین علیه السلام آنقدر شدت داره که در همین دنیا بروز پیدا میکنه.
