مطابق آیه 31 مائده، جهت‌گیری کلی خداوند خروج انسان از عجز است
بله در بحث عجز با توجه به آیه 31 سوره مائده بحث عجز انسان اولیه در ابتدای خلقت مطرح هست. ازش نکات قابل توجهی برداشت میشه اینکه در اینجا جهت گیری خدا این هست که انسان رو از عجز خارج کنه البته برای این موضوع مقدماتی قرار میده اینکه این انسان ابتدا میفهمه عجزش چقدر زیاد هست و این رو هم با آموزش متوجه میشه. در یک صحنه ای نمیداند که چه کار باید بکند و با آموزش متوجه میشه که عجز اش چقدر زیاد هست. ببینید در این آیه مخاطب آیه قابیل هست( کسی که خطای بسیار بزرگی کرده است ) در واقع نباید مورد توجه خدا قرار بگیرد. خداوند نسبت به انسان های بسیار بد هم آموزش هایی قرار میده که یک سطح اولیه ی خروج از عجز رو داشته باشه حداقل از برخی از حیوانات عاجز تر نباشند. در اینجا خداوند با اعجازی که انجام میده( یعنی بحث اون غُراب و رفتاری که اون غُراب در پوشاندن« سَوْأَة » برادرش داشته است انسان خطا کار اولیه( یعنی قابیل رو ) به عجز خودش آشنا میکنه و به او آموزش میده که از این عجز خارج بشه. پس یکی از محصولات این کار این هست که انسان از عجز خارج میشه.
