ماه رجب، فضای شکر را در خودمون زیاد کنیم ، به شکر خدا بپردازیم بخاطر این همه نعمت ها که بر ما منت گذاشته . منظر یک شاکر اینه؛ خودش را مستحق این نعمت نمیدونه، انتظار نداره، بلکه همه را منَت خدا میدونه .
ماه رجب، فضای شکر را در خودمون زیاد کنیم ، به شکر خدا بپردازیم بخاطر این همه نعمت ها که بر ما منت گذاشته . در شکر نعمت انسان خودش را مستحق این همه نعمت نمی دونه ، شروع شکر نعمت اینه ، منظر یک شاکر اینه ، خودش را مستحق این نعمت نمیدونه ، خودش را مستحق این محبت نمیدونه . انتظار نداره ، انتظار به مفهوم عامیانه که وجود داره . توقع نداره ، بلکه همه را منَت خدا میدونه .
خدایا من یه کاری کردم که تو این کار را کردی دیگه ، نه ! «یا من یعطی الکثیر بالقلیل» حداقل فضاش اینه ، این دعا، دعای عامه ، دعای همه هست . کف نگاه ، حداقل نگاه باید این باشه «یا من یعطی الکثیر بالقلیل» ای کسی که کثیر عطا کردی بواسطه ی این قلیل ، به این قلیل تو عطا کردی ، تو منت گذاشتی . تو این روزها این فضا را برای خودمون پررنگ کنیم .
