قلب عقلی، جایی که بواسطه ماجراهای بیرونی قلبی ایجاد شده و محل تعقل می‌شود
طبق آیه 46 سوره مبارکه حج ما یک قلب عقلی داریم و یک عقل صدری. قلب عقلی یعنی ماجرایی که بیرون هست، ماجرایی که« فِی الارض » هست، شما وارد اون ماجرا میشی، اون رو میبینی و اون ماجرا میشه انقلاب شما و تعقل میکنی. اون انقلاب میشه عقل شما.
قلب صدری محل صدور صادره‌های انسان
این ماجرا رو باید بکشونی در درون خودت. درون خودت در کجا؟ در ریشه‌ی وجود خودت اونجایی که صادره های شما از اونجا هست و میشه «صدر» شما. اون بخش از وجود شما که محل صدور صادره های شما هست، اون ماجرا باید بیاد وارد اونجا بشه و اینجا میشه « قلب صدری ».
قلب عقلی و بیرونی را باید رفت و دید و قلب درونی و صدری را باید مراقبت نمود تا پوشیده نشود
پس یک قلب بیرونی داریم؛ قلب عقلی، و یک قلب درونی داریم؛ قلب صدری. قلب بیرونی رو باید رفت و دید و بر اساس اون تعقل کرد. قلب صدری در درون انسان قرار میگیره، در« صدر »انسان قرار میگیره و فقط مراقب بود که پوشیده نشه.
سمع و بصر، گام‌هایی از قلب عقلی تا قلب صدری
بله گام های از قلب عقلی تا قلب صدری؛« سمع و بصر » هست. باید گوشی پیدا کرد که به وسیله ی اون شنید و وارد ماجراهایی شد که شنیدار انسان بالا بره و انسان اهل سمع بشه و بعد اهل بصیرت بشه. چشم او نباید پوشیده بمونه، اهل بصیرت بشه یعنی بتواند که ببیند و از این گام ها عبور کنه و تلاش کنه قلب او در« صدر » او پوشیده نشه. شما وارد ماجرای اربعین میشی، اربعین رو میبینی، برای شما خیلی بزرگ هست و بر اساس این ماجرا تعقل می کنید، انقلابی در شما اتفاق می افته، میگید یک انقلاب بزرگی هست، من این انقلاب بزرگ رو دیدم، انقلابی که جای تعقل داره، این بیرون هست و باید وارد صدر انسان بشه، وارد صدر بشه و پوشیده نماند و کور نشود. یک کور سو و روزنه ای در صدر انسان باز بکنه و این روزنه کور نشه. انسان باید مراقب این موضوع باشه.
