برای بهره بردن از یک ماجرا، باید با اون ماجرا همراه شد
برای بهره بردن از یک ماجرا، باید با اون ماجرا همراه شد. ببینید برای اینکه ظهر عاشورا، بشه از ظهر عاشورا بهره برد، باید شب عاشورا بود، با کاروان همراه بود. فقط شب عاشورا؟ فقط همون نیم ساعت جلسه ی امام علیه السلام با یاران؟ نه! باید تا صبح همراه بود، باید نماز صبح هم، همراه کاروان بود. فقط نماز صبح؟ در بعد از نماز صبح تا طلوع خورشید باید همراه بود. فقط تا طلوع خورشید؟ نه! باید ادامه داد، باید اون شب رو کامل با امام علیه السلام همراه شد، باید رفت در اون شب ساکن شد؛ «شب قدر حسینی». باید اونجا ساکن شد. تا چه زمانی؟ « هی حتی مطلع الفجر» تا چه زمانی؟ « حتی مطلع الفجر» تا مطلع فجر.
اگر میخواهیم روز عاشورا رو با امام علیه السلام آغاز کنیم و در روز عاشورا با کاروان حسینی پرواز کنیم، باید یک شب رو کامل با کاروان همراه بود. اینکه فقط همون یک شب رو؟ نه! باید مسیر زیادی رو همراه بود. اینکه عرض میکنیم یک شب رو، اون شب خیلی مهمه و تاکید مون هم، بر روی همراهی در تمام لحظات هست.
اونی که با امام حسین علیه السلام همراه هست، فرض کنید که دو ساعت بعد از نماز مغرب و عشا نشستن و جلسه ای گذاشتن( اون جلسه ی معروفی که امام علیه السلام گذاشت و فرمودند: بلند شید برید و یک تعدادی موندن و یک صحبتی و تمام) .
فرض کنید در اون جلسه هستید، خب تموم شد، دیگه میگیم خب حالا بریم به کارامون بپردازیم تا فردا ببینیم که چه زمانی، مثلا جنگ آغاز میشه؟
نه! « وَ لَا تَعْدُ عَيْنَاك»؛ حتی یک لحظه هم چشم بر نمیداره.« کل شب» رو همراهی میکنه. از نماز ظهر عاشورا صحبت میشه، از چه دیدی هم صحبت میشه؟ اون صحبتی که معروف هست و بیشتر در جامعه صحبت هست، از چه دیدی هست؟ این هست که در صحنه ی جنگ هم، امام علیه السلام ایستاد به نماز.
خب این حالا یک درجه از صحبت هست، یک صحبتهایی در گذشته داشتیم در مورد نماز امام علیه السلام، بخصوص در ظهر عاشورا.
نماز صبح عاشورا چی؟ امام علیه السلام نماز صبح عاشورا داشتند؟ یاران با ایشون بودند در نماز؟ خلاصه ی کلام اینکه نکته ای نگاه نکنیم، به یک ماجرای عظیم مثل ماجرای حسینی نوک نزنیم، اینطور نباشیم که یک نکته از اینجا، یک نکته از اینجا، یک گوشه اینجا رو ببینیم، یک گوشه جای دیگری رو ببینیم. بلکه اینطور باشیم که در تمام لحظات همراهی کنیم.
آیا خداوند به ما این توفیق رو خواهد داد که بتونیم یک شب عاشورا با امام علیه السلام و کاروان حسینی همراه باشیم؟ روز عاشورا رو به شکلی شروع کنیم که، یک شب عاشورا با کاروان حسینی در تمام لحظات همراهی کردیم. آیا این توفیق رو خداوند به ما عطا خواهد کرد؟
آیا خداوند به ما این توفیق رو خواهد داد که بتونیم یک شب عاشورا با امام علیه السلام و کاروان حسینی همراه باشیم؟ از یک جلسه ی امام حسین علیه السلام با یاوران در شب عاشورا، با امام علیه السلام همراه بشیم، اونجایی که امام علیه السلام به کسانی که در اون کاروان هستند میفرمایند که: برید، ما اونجا وارد کاروان بشیم، همراه بشیم، « کل شب» در تمام لحظات کاروان حسینی در شب عاشورا باشیم تا نماز صبح. اونجا بفهمیم، اونجا « قرآن الفجر» رو در معیت امام علیه السلام ببینیم.
روز عاشورا رو به شکلی شروع کنیم که، یک شب عاشورا با کاروان حسینی در تمام لحظات همراهی کردیم. آیا این توفیق رو خداوند به ما عطا خواهد کرد؟
بله! این« وَ لَا تَعْدُ عَيْنَاكَ عَنهُم» (کهف 28) یعنی؛ مدام مترصد اونها باش، در این آیه، موضوع این نیست که مدام به لحاظ فیزیکی در کنار اونها باش، بلکه مدام مترصد باش حتی لحظه ای غفلت نکن.
