حواستون باشه این که یک ماهی خدا قرار داده برای شما، مواقیت بر اساس هلال های آن ماه مشخص میشه ، شما را از « مَنِ اتَّقى» غافل نکنه .
خداوند در آیه ی 129 سوره ی بقره ابتدا می فرماد که؛ «يَسْئَلُونَكَ عَنِ الْأَهِلَّةِ» اونها از تو در خصوص هلال ماه و موقعیتهای ماه می پرسند ، هلال ماه چیه ؟ موقعیتهای مختلفش چیه ؟ «قُلْ» بهشون بگو «هِيَ مَواقيتُ لِلنَّاسِ» اینها اون تعیین وقتهایی هست برای مردم «وَ الْحَجِّ» .
خب این یعنی چی ؟ « مَواقيتُ لِلنَّاسِ» برای چی ؟ برای مردم تعیین وقت میکنه ، آیا این جا « مَواقيتُ لِلنَّاسِ» کافی نبود که «وَ الْحَجِّ» را نفرماد ، تعییین وقتهاست برای مردم ، حالا هم برای ماههای مختلفشون و هم برای حجشون ، برای موضوعات مختلفی که دارند ، برای ماه رمضانشون . «وَ الْحَجِّ» دیگه چیه ؟ آیا این دو تا مطلب هست ، یعنی این که « مَواقيتُ لِلنَّاسِ وَ الْحَجِّ» ، تعیین وقتهایی برای مردم و حج .
پس ببینید این جا یه بحث با عنوان تعیین اوقات مطرح هست . کل اوقات مربوط به مردم و ماجرای حج . پس این تعیین شده ، پس با موضوع «أَهِلَّةِ» این موضوع برای مردم تعیین شده و مردم دستشون اومده ، موضوع روشنه و تبیین شده و مردم هم میرند و بر اساس اون رفتارهاشون را انجام میدند . اول ذی الحجه شده ما میریم به کارمون می پردازیم ، میریم به دنبال موضوعات حج . در روز نهم ذی الحجه ، روز مشخص هست دیگه ، میریم و رفتارمون را انجام میدیم ، دهم ذی الحجه هم رفتارهای مربوط را انجام میدیم . چرا ؟ چون مواقیتش بر اساس اهلّه مشخص هست و همه هم می تونند بهش پی ببرند . حالا برخی بر اساس این مواقیت اشراف پیدا میکنند و مطرح میکنند و بقیه هم میرند و بر اساسش رفتار میکنند . الان اتفاقی که هست همینه دیگه ، خداوند کل این را زیر سوال می بره . رفتار صحیح نیست . حواستون باشه که این شما را غافل نکنه ، این که یه ماهی خدا قرار داده برای شما مواقیت بر اساس اهلّه مشخص میشه ، شما را از « مَنِ اتَّقى» غافل نکنه .
حج، صیام و ... اگر شما را از « مَنِ اتَّقى» غافل کنه ، اصلا اینها «برّ» نیست ، اینها یه رفتارهای ظاهری هست .
این جا گفته که «والحج» چرا؟ چون که این جا خداوند ماجرای حج را توضیح میده ، و بعد بحث بیت الله و بحثهای مربوط به حج توضیح داده میشه ، پس بیاییم تا « مَواقيتُ لِلنَّاسِ » یعنی؛ تعیینهایی وقتهایی برای مردم. یکی از تعیین وقتها در کجاست ؟ در حج ، یکی از تعیین وفتهای مهم دیگه در کجاست ؟ صیام ، اونجا هم همین رفتار هست . تعیین وقت شد ، بریم این کارها را انجام بدیم ، دیگه اول ماه رمضان این جوری شد ، وسطش این جوری ، آخرش این جوری هست ، عید فطر این جوری هست ، اینها اگر شما را از « مَنِ اتَّقى» غافل کنه ، اصلا اینها «برّ» نیست ، اینها یه رفتارهای ظاهری هست . خداوند می فرماد که اینها ظاهری هست ، اینها «برّ» نیست .
این که خداوند مسیری باز کرده و مردم از موضوعاتی آگاه میشند ، مثل تعیین وقتها ، این نباید موجب غلفت اونها از « مَنِ اتَّقى» بشه . شما میبینید که در برخی از کتب، بسیاری از این بحثها هست ، در شب فلان این رفتار را بکنید ، در شب فلان این دعا را بخونید ، در شب فلان این رفتار را بکنید ، این ساعت این خوبه ، اون ساعت اون خوبه ، این جوری هست این خوبه ، موقعی که ماه این جوری هست این خوبه ، در شب هفتم ماه این خوبه ، .... . نه ! اینها تعیین وقتهاست . اگر همه ی اینها انجام بشه و غفلت از « مَنِ اتَّقى» باشه «لَيْسَ الْبِرُّ»؛ «برّ» نیست .
«لَيْسَ الْبِرُّ بِأَنْ تَأْتُوا الْبُيُوتَ مِنْ ظُهُورِها» یعنی این که اون افراد دنبال «برّ» بودند و با نگاه به «برّ» و با جست و جوری «برّ» و برای انجام «برّ» به این رفتار می پرداختند اما اونها خودشون فکر میکردند که این کاری که انجام میدادند «برّ» هست . خداوند بهشون میگه که این «برّ» نیست ، این یک ظاهر هست . ظاهر نه به مفهوم ریا ، به مفهوم این که رفتارتون ارتفاع نداره .
ببینید «أَهِلَّةِ» کل سال را پوشش میده که میشه «مَواقيتُ لِلنَّاسِ» ، یعنی تمام تعیین وقتهایی که برای ناس میشه که بر اساس اون تعیین وقتها به اعمالشون بپردازند . به اعمالی که در یک سال جریان داره و یک سال را پوشش میده . برای چیه ؟ برای « وَ اتَّقُوا اللَّهَ» ، « وَ اتَّقُوا اللَّهَ» یعنی چی ؟ یعنی اشبه شدن به «مَنِ اتَّقى» .
یک نکته این که خداوند در این آیه می فرماد «لَيْسَ الْبِرُّ بِأَنْ تَأْتُوا الْبُيُوتَ مِنْ ظُهُورِها» یعنی این که اون افراد دنبال «برّ» بودند و با نگاه به «برّ» و با جست و جوری «برّ» و برای انجام «برّ» به این رفتار می پرداختند و لذا خداوند براشون توضیح میده و روشن میکنه که این «برّ» نیست . خداوند نمی فرماد که از شما قبول نمی کنم . می فرماد که این «برّ» نیست . یعنی چی ؟ یعنی این که اونها دنبال «برّ» بودند . اونها خودشون فکر میکردند که این کاری که انجام میدادند «برّ» هست . خداوند بهشون میگه که این «برّ» نیست ، این یک ظاهر هست . ظاهر نه به مفهوم ریا ، به مفهوم این که رفتارتون ارتفاع نداره .
