شروع پرداختن به موضوعات از ظاهر آن است و ادامه‌اش یا به سوی ارتفاع و یا عمق می‌باشد
بله ما انسان‌ها باید از ظاهر شروع کنیم، بالاخره اون چیزی که در ابتدا در دست مون هست ظاهر موضوعات، ظاهر اتفاقات، ظاهر مقولات، ظاهر کلام ها هست. همه ابتدا وارد ظاهر موضوع میشیم. بعد از ظاهر دو مسیر وجود داره، حرکت از ظاهر به ارتفاعات و حرکت از ظاهر به اعماق، به دره ها. خیل کثیری از انسان ها اینطوری وارد میشوند، وارد ظاهر میشن به اعماق میرن، به دره ها میرن، کُوتَه بینی ثمره ی، ظاهر بینی میشه. میشه جاهلانه رفتار کردن، برخی انسان ها سعی میکنند وقتی به ظاهر وارد میشن به ارتفاعات بروند، مرتفع ببینند، بزرگ ببینند.
ظاهر ماجراها در دسترس همگان است ولی ثمره این برای برخی ارتفاع گرفتن و برای برخی سقوط است
ببینید آیات خدا ظاهر داره، آیات خدا در آفاق ظاهر داره، خداوند میفرماید" آیات خدا رو در آفاق نمیبینید؟ مگه این آیه ی خدا نیست؟". اینکه خداوند میفرماید چی هست؟ یک اتفاق، یک پدیده در بیرون هست، ظاهر داره، شما ظاهرش رو میبینید، خیلی ها ظاهر این موضوع رو میبینند، تقریبا همه میبینند. ثمره ی این ظاهر برای بعضی ها میشه آیه بودن و آیه دیدن( یعنی به ارتفاعات رفتن ) و برای برخی میشه سقوط، میشه به دره ها رفتن. پس آدم ها ظاهر رو میبینند ولی با سرنخ ظاهر شما کجا میری؟ همینطور در بسیاری از وقایع تاریخی در بسیاری از اتفاقات دوران اهل بیت علیهم السلام ظاهر وجود داره و آنچیزی که ما میبینیم ظاهر هست. شما از این ظاهر کجا میری؟ چی برداشت میکنی؟ ثمره ی دیدن این ظاهر چی میشه؟ آقا! با امیرالمومنین علیه السلام اینجوری رفتار کردند و ایشون اینجوری رفتار کردند. خب اینکه ظاهر هست و همه میبینیم، شما با دیدن این ظاهر به کجا میری؟ آقا! با امام حسین علیه السلام اینطوری رفتار کردند و ایشون اینطوری رفتار کردند. باشه اما شما با دیدن این ظاهر چه برداشتی میکنی؟ کجا میری؟
قیمت انسان‌ها به بهره‌ای است که از ظاهر می‌برند، ارتفاع گرفتن یا سقوط
قیمت آدم ها به بعد از ظاهر موضوع هست، به خطی هست که از ظاهر موضوع آغاز میکنند. قیمت آدم ها به اینجا هست، آدم ها رو میخواهید بشناسید اینجا بشناسید وإلّا همه ی آدم ها که دو تا چشم دارند و ظاهر موضوع رو میبینند.
حالا که ظاهر موضوع رو دیدی حالا چی؟ قیمت آدم ها اینجا معلوم میشه.
بخشی از حرکت کردن به ارتفاعات از ظاهر یک موضوع به شناخت ها اولیه مربوط هست( ممکن هست که اینطور باشه) شما ابتدا یک هدایتی دریافت کنید و توجه ویژه تر بکنید و بخشی هم اینطوری نیست و خداوند ما رو دعوت کرده به این موضوع و شما اصلا خبر ندارید که چی هست ولی وقتی همین ظاهر رو میبینید صحیح تر فکر کنید. شاید این نیاز به توضیح بیشتر داره. خداوند میگه برید و در آفاق آیات خدا رو ببینید. ما چی میبینیم؟ یک سری پدیده هایی که ظاهری دارند رو میبینیم و نمی دانیم هم که این آیه هست ولی گفته میشه که این رو که دیدی چنان نگاه کن که آیه ببینی. خدا لزوما همه آیاتش رو معرفی نمیکنه و اسم نمیبره که فلان موضوع فلان موضوع، فلان موضوع آیه هست، شما میبینید و آیه نتیجه میگیری. شما همون ظاهر رو میبینی و آیه نتیجه میگیری و ممکن هم هست که کسی اصلا به شما نگفته باشه که این آیه هست. شما به یک رفتار از یک فردی میرسی و این فرد رو اصلا نمیشناختی یک رفتار در ظاهر میبینی و در یک صحنه در یک رفتار پی میبری که این فرد باید فرد خاصی باشه.ممکن هست یک فرد دیگری همون رفتار رو از اون فرد ببینه و این رو نتیجه نگیره. بله این یک نوع تربیت میخواد، یک نوع تفکر میخواد برای اینکه در مواجهه با موضوعات و مقولات ظاهر موضوعات و مقولات و پدیده ها و اتفاقات چگونه بیاندیشیم، چگونه فکر کنیم، چگونه رفتار کنیم. این خودش یک مقوله ی جالبی هست.
عبور از ظاهر به سمت ارتفاعات، فرهنگی قیمتی و نیازمند آموزش
بله اینکه خداوند ما رو به دیدن آیات دعوت میکنه این خودش به نوعی این فرهنگ هست. آیات چی هستند؟ یک مقوله، یک پدیده، یک اتفاق، یک موضوع، یک ظاهری داره. آقا! فقط شما میبینی؟ نه همه میبینند اما همه برداشت آیه نمیکنند. پس یک نوع دیدن از نظر خدا مهم هست، یک نوع فکر کردن، یک نوع اندیشیدن، یک نوع خاص پرداختن به ظاهر موضوعات. این خیلی مهم هست، این رو باید در خودمون پررنگ کنیم، تاکید کنیم. در آموزش ها در نظام های آموزشی باید این نوع دیدن آموزش داده بشه، این یک جمله ی کلی هست و باید ذیل اون خیلی بحث بشه، مباحث مختلف باز بشه، یک نوع دیدن مهم هست.
عبور از ظاهر موضوعات در طبیعت به سمت باطن آن: «همه چیز تبدیل به تسبیح خدا میشود»
بعضی ها ظاهر رو میبینند و همونجا متوقف هستند و به مرور با اون ظاهر به دره ها میروند. ببینید خداوند میفرماید که وقتی شما به عالم نگاه میکنید، به آنچه در آسمان ها و زمین هست، به اشیاء، به پرنده ها نگاه میکنید یک ظاهری میبینید، یک اتفاقاتی میبینید ولی از این ظاهر یک چیز رو دنبال نمیکنی و اون این هست که این ظاهر تسبیح میشود، تسبیح خدا میشود. این رو دنبال نمیکنی. این یک قدم بعد هست. عبور از ظاهر به سمت ارتفاع. شما صدای پرنده ها رو میشنوید؟ میگی بله همه میشنویم. این رو دنبال نمیکنید که این تسبیح خدا میشود. موضوع این نیست که اینکه میشنوید تسبیح هست و شما نمیشنوید نه موضوع این نیست بلکه موضوع این هست که این که میشنوید این هست، این ظاهر هست، این رو باید دنبال کنید، این تسبیح میشود. همه ظاهر رو میبینید اما اندکی این رو به مفهوم صحیح تر دنبال میکنند. این که میبینی، این تسبیح میشود.
بله داشتن نگاه صحیح« دغدغه ی عبور از ظاهر به معنای دقیق تر به سمت ارتفاعات ». به ظاهر چه طور نگاه کنیم؟ آقا! ظاهر موضوعات آدرس هست، ظاهر مقولات آدرس هست" شما آدرس کجا رو میگری ؟ ". از اینجا باید قیمت آدم ها رو شناخت، به موضوعات و به مقولات نگاه میکنند. قیمت افراد مختلف، تاریخ نویس ها، کسانی که به پدیده ها میپردازند، به اتفاقات روز، اتفاقات گذشته میپردازند رو اینطور باید شناخت. اینکه چی برداشت میکنی و آدرس کجا رو میگیری مهم هست؟
