قبل از بحث رفتار در قبال باید سطح قرآنی که بدان پرداخته می‌شود مشخص شود: کتاب تفصیل شده یا نشده و یا قرآن عربی و ... هر کدام از این سطوح اسلوب و قاعده های خاص خود را می‌طلبد
یه بحث اینکه وقتی ما رفتارهای مختلف در قبال قرآن رو در آیات جستجو می کنیم و احصا می کنیم یه نکته که باید توجه داشته باشیم این هست که اون رفتارها رو در قبال چه سطحی از قرآن می خوایم دنبال بکنیم به عنوان مثال اگه مطرح میشه تدبّر در آیات تدبّر در آیات کتابی که آیاتش تفصیل شده؟ یعنی در مورد آیات کتاب؟ یعنی در مورد آیات کتاب تفصیل نشده؟ یا تدبّر آیات قران عربی؟ پس شما باید بدونی کجا داری تدبّر میکنی هر کدوم قائده های خودش رو داره وقتی مطرح میشه که تأویل آیات تأویل آیات تفصیل نشده؟ یا تأویل آیات قرآن عربی؟ اگر اون رفتار رو اون موضوع رو در قبال آیات قرآن به لسان عربی بخوای انجام بدی مثلاً تدبّر رو در آیات قرآن به لسان عربی بخوای انجام بدی یه اسلوبی داره یه قاعده هایی داره اگر بخوای در قبال آیات قرآنی تفصیل نشده کتاب تفصیل نشده انجام بدی اونجا یه قائده هایی داره، البته این دو به هم بی ربط نیستند البته این دو در واقع مرتبط به هم هستند اگر اینجا اگر در قرآن لسان عربی شما قاعده های تدبّر بر مبنای قرآن لسان عربی صحیح پیدا بکنید و آیات قرآن لسان عربی رو به درستی تدبّر بکنی در واقع انگار به درستی شما آیات قرآن تفصیل نشده رو تدبّر کردی چرا؟ چون قرآن به لسان عربی در واقع تصویر تفصیلی آیات کتاب تفصیل نشده است .
