مطرح بودن باب برای بیت در قرآن، نشان از اهمیت مسیر رفتن به سوی بیوت
در بحث بیت خوب هست که یک گذر سریع قرانی به مقوله ی بیت بشه. یک سری ویژگی ها از بیت جمع آوری بشه. بیت چی هست؟ شما میفرمایی بیت هرچی هست باب برایش معنا داره پس در داره، باب ورود داره.بیت هر چی هست مسیر ورود براش معنا داره، رفتن به سمت بیت معنا داره. میفرماید « وَ أْتُوا الْبُيُوتَ مِنْ أَبْوابِها »رفتن به سمت بیت معنا داره.
وجود مقوله اذن و نور در بیوت
بیت هرچه هست إذن ورود به اون معنا داره. بیت جایی هست که رفتن در اونجا إذن میخواد. بیت جایی هست که حضور نور در اونجا معنا داره.
بیوت، ظرف پذیرای انوار الهی
طبق آیات سوره نور بیت کجاست؟ انواری هست و اون انوار میخوان بیایند پائین و اگر بخوان پایین بیایند باید در یک جایی به نام بیت بروند. یک جایی به نام بیت ها، انواری درون بیوت. بیت جایی است که اون نور اونجاست. بیت ظرف اون نور هست، ظرف پذیرای اون نور، ظرف پذیرای اون انوار. چرا عرض میکنیم انوار؟ چون میفرماید« نورٌ علی نور ».
رفعت، از ویژگی‌های بیوت
برای اینکه این انوار خدایی جایی برای سکونت داشته باشند محیطی به نام بیت با یک سری ویژگی ها ایجاد میشه. از مهم ترین ویژگی های بیت این هست که بیت جایی هست که رفعت پیدا میکنه. جایی است، محیطی هست که خداوند إذن داده اونجا بالا بره. حتما مکان نیست. میتونه یک فضا باشه. خداوند راه باز کرده اونجا بالا بره. فضاهایی که بالا میروند بیت خدا هستند. ببینید برخی فضاها، برخی مقولات برخی مکانها برخی جمع ها وجود داشته‌اند که سقوط کرده‌اند، بالا نرفته اند، اونجا بیت نیست، جاهایی که بالا بروند، سال به سال، روز به روز، قرن به قرن ارتفاع پیدا میکنند اونجا بیت خدا هست. فضای حسین ع بیت خدا ست. هم کربلا بیت خداست و هم فضای حسینی، مقوله ی حسینیت بیت خدا است. سال به سال ارتقاء و ارتفاع پیدا میکنه.
ذکر، ویژگی دیگر موجود در بیوت خدا
پس خداوند محیط هایی، مکان هایی درست کرده فضاهایی ساخته که انوار خدایی وارد اون مکان ها و فضاها و محیط ها بشوند. شما وقتی وارد اون محیط میشی به ذکر کشیده میشی. اونجایی که خداوند میفرماید« يُذْكَرَ فيهَا اسْمُهُ » یعنی وقتی شما وارد اون محیط میشی ناخودآگاه به ذکر کشیده میشی. چرا خداوند فرموده است که« وَ يُذْكَرَ فيهَا اسْمُهُ»؟ دلیل این هست که اگر شما وارد اونجا بشی حتما به ذکر کشیده میشی. اگر میفرمود ذکر میکنند خدا را یا اسم خدا را، ممکن بود که بشه کسانی هم وارد بشوند و ذکر نکنند ولی اینکه خداوند میفرماید« وَ يُذْكَرَ فيهَا اسْمُهُ » یعنی اینکه اونجا ذکر میشود و شما وارد اونجا بشی به ذکر کشیده میشوی. به تسبیح کشیده میشی.
بیان صفات بیوت در قرآن، برای نشان دادن این موضوع که برای ورود به بیوت باید واجد آن صفات شد
بیت خدا، بیوت خدا اینطور هستند، خداوند بیوت خدایی در قران رو با ویژگی هاشون معرفی کرده است چرا؟ چون وارد شدن به بیوت صفات میخواهد، شما صفات بیوت رو بشناس که صفات در وجودت بیاری،صفاتی در وجودت بسازی. تا توفیق به ورود پیدا کنی.
بیت محل بیتوته نور خدایی
وقتی مطرح میشه« بیت » یعنی بیتوته کردن. کجاست که نور خدایی میآد اونجا و ساکن میشه و بیتوته میکنه و می ماند . پیوسته اونجا هست. در کربلا نور امام حسین علیه السلام پیوسته هست پس اونجا بیت هست ولی ممکن هست که یک فردی یک خانه ای در محلی یک مراسمی بگیره و در یک دوره ای نور اونجا حضور داشته باشه، شعاعی از نور اونجا بتابه ولی یک دوره ای هم ممکن هست نور اونجا نباشه. اونجا بیت نیست، اونجا بهره مند از بیت هست. بهره مند از نور هست.
«مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكاةٍ»، جلوه‌ی ماجرای بیوت و نور در برزخ
بنظر جلوه ی این داستان و ماجرا در بالاتر از دنیا در برزخ مثال آیه 35 سوره نور هست مثال چراغدان، مثال مشکاۀ. « اللَّهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكاةٍ » خداوند در سوره ی نور در این آیات از دو مرحله از جلوه ی نور، از جایگاه نور صحبت میکنه. یک مرحله برزخ و یک مرحله دنیا البته و آثارش در دنیا. مرحله ی دوم در برزخ هم هست. میفرماید « مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكاةٍ فيها مِصْباحٌ » یک مشکاتی با اوصافی رو بیان میکنه، بنظر میآد که این ماجرا بروز داره. در این مثال حرف زیاد هست. هم میشه بحث کرد که این مثل یعنی این چراغ، این مشکاۀ در آسمانها و در برزخ بروز داره و هم میشه از این مثال بحث هایی رو برداشت کرد.
تمثیل نور خدا به مشکاۀ و چراغ، دلیلی بر وجود سرچشمه نور در بیوت خدا، که فاصله گرفتن از بیوت باعث کاهش شدت نور میشود
ببینید در اینجا قاعدتا نباید خداوند میفرمود که« مَثَلُ نُورِهِ » مثل چراغ است. بلکه باید میفرمود" مَثَلُ نُورِهِ " پخش است در آسمانها. اینکه میفرماید « مَثَلُ نُورِهِ » مثل چراغ، چراغ چه جور هست؟ در چراغ یک جایی نور بیشتر هست و هرچقدر به چراغ نزدیکتر نور بیشتر هست و از چراغ دور میشی نور کمتر هست. پس مَثَلِ این نور مثل یک چیزی هست که یک جایی نور بیشتر هست و دور میشی نور کمتر هست، یک چشمه ی نور داره. برخی فکر میکنند اینکه« اللَّهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ » نوری پخش و یکسان در همه جا در آسمان و زمین هست. نه! یک جایی چشمه ی نور داره، یک جایی هست نور از اونجا تولید میشه. چشمه ی نور داره، اونجا نزدیک تر میشی نور بیشتر هست و دورتر میشی نور کمتر هست. از این آیه از این مثال که توضیح بخش اول آیه یعنی« اللَّهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ » هست این برداشت نمیشه که در همه جا بصورت یکسان نور خدا هست بلکه این برمیآد که یک جایی منبع و چشمه ی نور خداست و از اونجا نور خدا پخش میشه مانند چراغ، هرچقدر به چراغ نزدیک تر نور بیشتر و هرچقدر از چراغ فاصله بگیری نور کمتر خواهد بود. این ماجرا رو وقتی خداوند پائینتر میآره میفرماید که« فِی بُیُوتٍ » در بیوت هست. یعنی اینطوری نیست که شما همه به دنبال نور باشی و نور همه جا به صورت یکسان باشی. چشمه ی نور وجود داره.
