یا فاطمه الزهرا


یا فاطمه الزهرا

جمعه 1 جمادی الثانی 1437 –حکیم-جلسات عمومی(دعای ندبه)‌

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم‌

اسماء اهل بیت ع، اسمائی الهی دارای وجه تسمیه

نگاه صحیح به اسماء مبارک اهل بیت(علیهم السلام)؛ اسماء مبارک اهل بیت(علیهم السلام) را قیمتی بدونیم، اسمائی خدایی بدونیم، اسمائی تدبیر شده بدونیم، اسمائی مناسب بدونیم و در خور. خدایی نکرده با نامهای دیگران، سایر انسانها مادون اهل بیت و انبیاء و رسل(علیهم السلام) مقایسه نکنیم. چون فلانی اسمش را همینطوری گذاشته فلان اسم پس نام مبارک اهل بیت(علیهم السلام) هم همینطوری بوده. در روایات هست که نام مبارک اهل بیت(علیهم السلام) را خداوند تعیین می‌کرد، شما از این نشانه نتیجه بگیرید، اسماء مبارک اهل بیت(علیهم السلام) اسمائی خدایی هست، جایگاهش درخور مسمی هست، دارای یک تدبیر هست، اسمائی استثنائی هست، ببینید هیچ کس در طول تاریخ حسین نیست، فقط یک نفر حسین هست، یعنی حسین در دل اهل بیت(علیهم السلام) معنا داره، خارج از اهل بیت(علیهم السلام) معنا نداره، علی در دل اهل بیت(علیهم السلام) معنا داره خارج از این جمع معنا نداره. خارج از جمع اهل بیت(علیهم السلام) اسمی اصطلاحی برای اشاره هست، در درون اهل بیت(علیهم السلام) اسمی درخور مُسمّی هست. فاطمه استثنا هست،هیچ کس فاطمه نیست، هیچ کس نام مبارک فاطمه همراه او نیست که واقعا درخور فاطمه باشه. فاطمه نامی خدایی است و در خور این حضرت است.باید در این نام های تدبیر کرد، خداوند بدون تدبیر نامی رو انتخاب نمیکنه. خدای نکرده کار خداوند لغو نیست، بیهوده نیست، بدون هدف نیست. هم درخور فرد هست و هم دارای هدف هست، باید به این مطلب توجه کنیم.‌

توجه به اسم «فاطمه الزهرا»، کسی که انتخاب نموده و نورانی می‌کند

بله در این ایام به نام مبارک حضرت زهرا سلام الله علیها هر از گاهی توجه کنیم. زیر لب هر از گاهی صدا بزنیم؛« یَا فَاطِمَةُ الزَّهرا ». به این موضوع توجه داشته باشیم، یعنی ای کسی که« تو انتخاب میکنی، گلچین میکنی و بعد نورانی میکنی ». بینید با این معنا هر از گاهی مادر مهربان سلام الله علیها رو صدا کنیم؛« یَا فَاطِمَةُ الزَّهراء » ای کسی که انتخاب میکنی، ای کسی که گلچین میکنی، نگاه میکنی در این اعماق، در این فضاهایی که ما گیر افتاده ایم، غل و زنجیر اطراف مون پرشده، در مسیری که گاهی خدای نکرده سرانجامش خوب نیست. یکی از بارزترین جلوه هایش دَمِ درب جهنم هست وقتی که برخی از محبین دارند میروند که وارد جهنم بشوند اونها رو انتخاب میکنه و میآره بیرون، اونها رو گلچین میکنه. مسیری که اونها دارند میروند کجاست؟ وارد شدن به آتش، وارد شدن به جهنم، اونها رو در میآره، اونها رو از این فضا می کَنه، میآره بیرون.‌

شناختن خود منتهی به شناختن رب، چه بسیار زمانهایی که در لبه جهنم بودیم و او ما را جدا کرده و نورانی نموده

معرفت به نفس داشته باشیم، معرفت به خودمون، اون موقع مولامون رو بشناسیم« مَن عَرَفَ نَفسَه فَقَد عَرَفَ رَبَّه ». بشناسیم که چی هستیم؟ کجا هستیم؟ مسیر مون چه جوری هست؟ چقدر ضعیف هستیم، چقدر پیرامون مون آلوده است، چقدر غل و زنجیر به پام هست، چقدر دستم کوتاه هست، چقدر خطرات پیرامون من هست، چقدر خطرات پیش روی من هست، چه دره ها با چه اعماق بلندی پیش روی من هست، این یعنی« مَن عَرَفَ نَفسَه » حالا« فَقَد عَرَفَ رَبَّه » اینجاست که قیمت رب‌مون برامون معلوم میشه، قیمت مولامون برامون معلوم میشه، اینجا صدا میکنیم« یَا فَاطِمَةُ الزَّهراء » ای کسی که گلچین میکنی، ای کسی که انتخاب میکنی، ای کسی که از این فضاهای منفی بیرون میآری و از این فضاهای منفی جدا میکنی و میبری و نورانی میکنی. بله در این ایام هر از گاهی با این نگاه و از این منظر و با این معنا مادر مهربان رو یاد کنیم؛ « یَا فَاطِمَةُ الزَّهراء ». بارها و بارها این ماجرا در زندگی ما بوده است. بارها و بارها مولای ما« فاطمه ی زهرا » بوده است. بارها وبارها این مولای مهربان برای ما« فاطمه ی زهرا » بوده است. دوستان!« مَن عَرَفَ نَفسَه فَقَد عَرَفَ رَبَّه » خودمون رو، پیرامون مون رو، الان مون رو، گذشته مون رو بشناسیم و به« ربّ » مون پی ببریم. چه زمان ها که ما در موقعیت های خطرناکی بودیم، دَمِ درب جهنم بودیم، یک کسی جدا کرد، نه تنها جدا کرد بلکه به جدا کردن بسنده نکرد و نورانی کرد، بلکه جدا کرد و برد در فضای نور، نور عطا کرد. چه خوش آن کسی که مولایش« فاطمه ی زهرا » است. هم او رو جدا میکنه، هم او رو گلچین میکنه و هم او رو نورانی میکنه. او رو از آلودگی جدا میکنه و به او نور عطا میکنه. هدیه به پیشگاه مادر مهربان حضرت فاطمه ی زهرا سلام الله علیها صلواتی بفرستیم. أللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم.‌

اتصال به فاطمه زهرا س، معیار شیعیان برای صحت مسیر حرکت به سمت نور

بله فاطمه ی زهرا یعنی کسی که اون فردی را که گرفتار نار شده یا به تعبیری مستحق نار شده است رو از نار جدا میکنه و میآره در نور و به او نور عطا میکنه. کسی که مسیری که میرفت سرانجامش بگونه ای بوده که در حلقوم او نار میریختند، در وجودش نار قرار میدادند رو جدا میکنه و میآره بالا. رها نمیکنه، نمیگذاره در بیابان بی آب وعلف و بگه که خب از آتش که بهتر هست که نه! او رو جدا میکنه و میآره در نور و در وجود اون فرد نور قرار میده. « فاطمه ی زهرا » رو بشناسیم ؛ از عمق آتش تا درون نور. یک خط، یک مسیر، یک امتداد از دورن آتش به سوی درون نور. آدم چنین مولایی داشته باشه واقعا چه غمی داره؟ با چنین مولایی کِیف کنه و اینجاست که باید بگه که« ...وَ حَسُنَ أُولئِكَ رَفيقاً ( النساء69) » چه خوش که با« فاطمه ی زهرا » باشم. اگر خدای نکرده،پام بلغزه، سرکشی کنم، به درون آتش برم وقتی با« فاطمه ی زهرا » هستم غمی ندارم. این رو بشناسیم، این رو متوجه باشیم، با« فاطمه ی زهرا » باشیم. حتی موقعی که سرکشی میکنیم، این رو معیار بدانیم. خدای نکرده ماجرایی، مطلبی، موضوعی، معصیتی، تعدّی ای، چیزی ما رو از« فاطمه ی زهرا » جدا نکنه حتی بنا بر یک اتفاق خدای نکرده به درون آتش کشیده میشدیم به« فاطمه ی زهرا » متصل باشیم، اتصال به فاطمه ی زهرا یعنی از درون آتش به نور رفتن و در وجود این فرد نور قرار گرفتن. این برای ما یک معیار و یک شاخص باشه، آیا من به فاطمه ی زهرا متصل هستم. آقا! معصیت میکنی؟ آقا! گناه میکنی؟ آقا! به درون آتش میری؟ آقا! دوست داری بری درون آتش؟ باشه خودت توجه کن؛« مَن عَرَفَ نَفسَه » به نفس ات توجه کن که آیا به« فاطمه ی زهرا » متصل هستی؟ اگر متصل هستی نگران نباش اگر متصل نیستی، به درون آتش نرفته که هیچ، درون بهشت هم که هستی نگران باش، بترس. حضرت آدم ابوالبشر یک لحظه از فاطمه ی زهرا سلام الله علیها یک لحظه از فاطمه ی زهرا سلام الله علیها جدا شد، از بهشت آمد به سمت مشقت ها. یک لحظه آنگونه که باید به« فاطمه ی زهرا » توجه میکرد،توجه نکرد و از بهشت به سمت مشقت ها آمد. آقا! در مشقت ها هستی؟ اگر به« فاطمه ی زهرا » وصل هستی نگران نباش.‌

فاطمه زهرا س نشان از وجود نظامی عالی در نظام عالم و بشریت

یاد کن مادر مهربان رو، با نام مبارک ایشون که درخور ایشون و شایسته ی ایشون هست و فقط و فقط شایسته ی ایشون هست، با« فاطمه ی زهرا » مادر مهربان رو یاد کن. نامی که گویای یک نظام عالی، یک نظام خدایی در نظام عالم و بشریت هست. خدای نکرده در زندگی مسائلی پیش میآد، کدورت، تاریکی، غفلت، بن بست ندانیم، راه رو مسدود ندانیم، یک لحظه یاد کنیم؛ « یَا فَاطِمَةُ الزَّهراء ». این عبارت، این یاد کردن یعنی ای کسی که الان من رو که به دلایلی در این تاریکی ها و کدورت ها گرفتار شدم،کدورت ها به درون وجودم سرازیر شده، ای کسی که همین الان من رو از اینجا بیرون میآری و میبری در سرزمین نور و در وجودم نور قرار میدی. « یَا فَاطِمَةُ الزَّهراء » . حتی اگر میخواهیم برای کسی دعا کنیم، یک عزیزی از دنیا رفته، یک دوستی داره در دنیا زندگی میکنه، در مسائلی گرفتار شده، خدا نکرده حس میکنیم که در پیرامون او تاریکی هست، در وجودش تاریکی داره نفوذ میکنه، اگر میخواهیم برای او دعا کنیم یک کلمه صدا کنیم، به نیت اون فرد« یَا فَاطِمَةُ الزَّهراء ».‌

فاطمیت تنها مسیر به سوی نور زهرایی

بله« فَاطِمَةُ الزَّهراء » ایشون فاطمه است برای اینکه به ما زهرائیت رو بچشاند، وإلّا بسیاری از انسان ها یا به تعبیری کسی از انسان ها زهرائیت رو نمیتونه بچشه، ایشون فاطمه است برای اینکه زهرائیت رو بچشاند، جدا کنه، بیاره در فضای زهرائیت. چه کسی میتونه بره در فضای زهرائیت بجز از مسیر فاطمیت، چه کسی میتونه؟ ‌

«یا مولاتی یا فاطمه اغیثینی» مترادف با «یا فاطمه الزهرا»، برای تبدیل شدن یک سرباز نورانی

این ذکر« یَا مولَاتِی یَا فَاطِمَةُ أغِیثِینی » رو در بخشی از ماجرای« یَا فَاطِمَةُ الزَّهراء » ببینیم. « أغِیثِینِی » یعنی من گرفتار شدم، من به دردسر افتاده ام، نیاز دارم که یک کسی من رو کمک کنه، یک دادرسی بیاد، یک فریاد رسی بیاد، من دادم در آمده، فریادم به آسمان رسیده است، دردم گرفته. یک کسی که میگه« أغِیثِینِی » یعنی دردم گرفته، یعنی فریاد میزنم، از درد دارم فریاد میزنم. دوستان! ما نسبت به« فاطمه » نسبت به مشمول« فاطمیت و زهرائیت » شدن باید درد مون بگیره، آنقدر درد مون بگیره که واقعا این کلام« أغِیثِینِی » وجایگاه داشته باشه. یعنی به فریادم برس. خب این فرد فریاد میزنه؛« أغِیثِینِی ». چه کسی؟« یَا فَاطِمَه ». « یَا فَاطِمَه أغِیثِینِی ». با من چه کار کن؟« مولاتی » من رو ولایت کن. کجا ببر؟ یعنی« یا فاطمه » بیا من رو جدا کن، از این فضا بِکَن، ببر بالا، من رو ولایت کن، ببر در زهرائیت، ببر در نور، ببر در خوشید خودت. ببر در نور خدا. ببر اونجا و من رو مشمول زهرائیت کن، در وجودم نور قرار بده. یک فردی این کنار میپرسه که چرا؟ میگیم مولای ما سرباز نورانی میخواد، سرباز زهرایی میخواد. قیمت سربازها برای مولای ما به میزان نور زهرایی در وجود اونها هست. مولای ما، چشم زهرا بین داره، چشم نور زهرا بین داره. در وجود چه کسی نور زهرایی هست؟ اون رو صدا کنید بیاد ولو حبیب پیرمرد باشه. برای مولای ما برای امام زمان مون نور مادر مهربون قیمت داره، چه کسی در وجودش نور زهرایی هست؟ بلند شه و بیاد، این صدای مولا رو بشنویم و حالا صدا کنیم« یَا فَاطِمَةُ الزَّهراء » من اینجا گیر افتادم« أَغِیثِینِی ». من رو کمک کن، من رو جدا کن و ببر بالا، ببر در نور خودت و در وجودم شعاعی از نور خودتون رو قرار بدید.‌

مطالب مرتبط
تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به بالقرآن است