توسل به مادر مهربان س برای راهیابی به فضای روحی مابین امام حسین ع و ابالفضل ع
1395/07/15
توسل به مادر مهربان س برای راهیابی به فضای روحی مابین امام حسین ع و ابالفضل ع
پنج‌شنبه چهارم محرم الحرام 1438 نواب
دانستن اینکه در کاروان حسینی ع برخی از موضوعات پنهان هستند خودش معرفت بزرگی است
وقتی با تاریخ به ماجرای کربلا نگاه میکنیم این دید رو پیدا میکنیم که همه چیز رو می دانیم، بسیاری از موضوعات روشن هست، یک واقعه‌ای اتفاق افتاده، یک روابطی وجود داره، حتی به روابط در کاروان امام علیه السلام با نگاه روایات تاریخی نگاه میکنیم. همینکه بدانیم مسائلی از کاروان وجود داره که ما نمیدانیم این خودش یک معرفت هست. همینکه بدانیم مسائلی در کربلا وجود داره این خودش یک معرفت هست. از جمله ی مسئله ها« فضای بین امام حسین و حضرت اباالفضل علیهما السلام » هست.
عدم اثرگیری از حسّ مابین امام حسین ع و اباالفضل ع بوسیله معلومات تاریخی
یک فضایی یک رابطه ای بین امام حسین و حضرت اباالفضل علیهما السلام وجود داره که ما باید از اون فضا برای حسّ‌مون اثر بگیریم. ممکن هست که شما بفرمایی خب باشه میریم اثر میگیریم. چه کار میکنیم؟ میریم برخی از اقوال و معلوماتی که از نوع رابطه ی بین امام حسین و حضرت اباالفضل علیهما السلام وجود داره استفاده میکنیم و اثر میگیریم، میریم و وارد نقل های تاریخی و روایی میشیم. مثلا رفتارهایی که حضرت اباالفضل علیه السلام در هنگامی که به سمت فرات رفت در برخی از مقاتل و کتاب های تاریخی و روایی ثبت هست، اونها رو میخوانیم و اطلاعات پیدا میکنیم، از کلام هایی که بین امام حسین و حضرت اباالفضل علیهما السلام رد و بدل شده اونها رو میخوانیم و مطالعه میکنیم و این رابطه ی بین امام حسین و حضرت اباالفضل علیه السلام رو پیدا میکنیم، میشناسیم بعد سعی میکنیم از اونجا اثر بگیریم، از اونجا حس بگیریم و حتی سعی میکنیم که به این رابطه، به ظرافت هایی که بین امام حسین و حضرت اباالفضل علیهما السلام وجود داشته فکر کنیم و تأمل کنیم برای اینکه بتوانی بیشتر بشناسیم و اثر بگیریم.
روح‌القدس، تنها مسیر قرآنی دستیابی به حسّ ما بین امام حسین ع و اباالفضل ع
عرض میشه که این خوب هست ولی نتیجه نداره، این ماجرا اینطور بدست نمیآد، حس شما از این ماجرا اینطور بدست نمیآد، شما بر اساس این معلومات یک اثراتی میگیری ولی اون حسی که مدنظر قرآن هست اینطور بدست نمیآد، اون حس با روح القدس بدست میآد. فقط با روح القدس بدست میاد. رابطه ی بین حضرت اباالفضل و امام حسین علیهما السلام، رابطه ی بین این دو برادر اونی نیست که در اقوال تاریخی و نقل قول ها مطرح هست، اون بخشی از رابطه ی سطحی و ظاهری هست، داستان یک چیز دیگری هست، اگر اون بود که معلوماتش رو پیدا میکنیم و فهمیدیم دیگه، دیگه این وسط« وَ لا تَيْأَسُوا مِنْ رَوْحِ اللَّهِ » چی هست؟« وَ لا تَيْأَسُوا مِنْ رَوْحِ اللَّهِ » یعنی شما میرید و درب های مختلف رو میزنید، مسیر های مختلف رو بررسی میکنید، سعی میکنید اما نتیجه نمیگیرید، مسیرهای دیگر جواب نمیده، راه راه روح القدس هست. پس معلوم میشه اون رابطه خیلی عالی هست، بیشتر از آنچیز، خیلی فراتر از آنچیز که ما میتوانیم معلومات داشته باشیم و میتوانیم به اون فکر کنیم. یک فضای خیلی اختصاصی و عالی هست. با یک مسئله مواجه شده ایم، آقا! شما اومدی یک مسئله مطرح کردی و گفتی که یک مسئله در کربلا وجود داره، یک فضای بسیار عالی وجود داره، تمام معلومات و اطلاعات و اخبار که از اون فضا مطرح هست همه سطح شون بسیار پائین هست، به گرد پای اون فضا هم نمیرسند و شما هم هیچ معلوماتی از اونجا ندارید، اونجا رو الگو قرار بدید. شما میگی آقا! این چه کاری شد؟ یک مسئله ای مطرح کردی و ما هیچ اطلاعاتی هم از اونجا نداریم، خب چه کار کنیم؟ ما باید چه کار کنیم؟ مطرح کردید که یک فضایی بسیار مرتفع وجود داره و شما هیچ اطلاعاتی از اونجا ندارید، کربلا رو میخواهید بشناسید اون فضا هست، کربلا رو میخواهید بشناسید اون رابطه هست، ماجرای امام حسین علیه السلام رو میخواهید بشناسید اون رابطه هست، اون فضا هست، جای دیگری و دنبال چیز دیگری نگردید. این رابطه، این فضا، به دنبال اینجا باشید. بعد مطرح میکنید که خب شما هیچ معلوماتی هم ندارید و در اقوال تاریخی هم چیز خاصی مطرح نیست و در روایات هم چیز خاصی مطرح نیست و شما هم نمیتوانید معلومات بدست بیارید، اصلا اگر معوماتی هم کم و بیش داشته باشید اون معلومات بدرد تون نمیخوره، خب چه کاریه؟ چرا این مسئله مطرح هست؟ چرا یک مسئله ای که به ظاهر ما نمیتونیم اون رو حل کنیم مطرح هست؟ برای اینکه به درب خانه ی روح القدس کشیده بشیم. این خیلی عجیب هست. کربلا، ماجرای امام حسین صلوات الله علیه یک ظاهر داره و یک سری وقایع داره که خیلی ها دیدند، در خیلی از اقوال نقل و در خیلی از مقاتل نوشته شده، شما اون ظاهر رو میخوانی و حسی میگیری، میخوانی ارتباطی برای شما ایجاد میشه، میشنوی و یک ارتباطی با اون فضا برای شما ایجاد میشه، یک حسی میگیری، یک معرفتی میگیری اما یک لایه ای داره که نه خبری از اونجا داری نه اطلاعاتی از اونجا داری و نه معلوماتی شما رو به اون لایه میکشانه. فقط یک چیز شما رو به اون فضا میبره و اون« روح القدس » هست. شما باید بری و درب خانه ی روح القدس بنشینی و بگی یک جایی از ماجرای امام حسین علیه السلام هست که خیلی پوشیده هست، یک جایی در ماجرای امام حسین علیه السلام هست که خیلی مرتفع و پوشیده هست، میشه ما همراه شما مثل یک رفتار لیلۀالقدری وارد اون فضا بشیم؟
عبور از ظاهر کربلا به سوی ارتفاعات حسینی ع بوسیله فاطمیت س
«القدر : 4 تَنَزَّلُ الْمَلائِكَةُ وَ الرُّوحُ فيها بِإِذْنِ رَبِّهِمْ ...» مانند ملائکه به پر و بال شما بسته بشیم و به سمت اون فضا بریم و اونجا ساکن بشیم. بله در ماجرای کربلا یک« فيها » وجود داره که باید با روح القدس حرکت کرد. کربلا یک ظاهر داره که در اقوال مطرح هست و خیلی ها وارد میشوند و خیلی ها استفاده میبرند اما یک پله بالاتر کسی ورود نمیکنه مگر با روح القدس. کربلا ارتفاعات زیاد داره اما یک پله بالاتر از اینجا کسی وارد نمیشه مگر با روح القدس، مگر با صاحب روح القدس، مگر با نفحه ای از صاحب روح القدس. کربلا یک ظاهر داره که خیلی ها ورود میکنند، به ارتفاع حسینیت چه کسی وارد میشه؟ چه کسی به این ارتفاعات کشیده میشه؟ چه کسی میتونه به ارتفاع این ماجراها بیاد؟ کسی نمیتونه مگر با« فاطمیت ».
ظاهر حرم‌ها در کربلا، حاکی از اهمیت فضای مابین امام حسین ع و اباالفضل ع
بله ازارتفاعات عالی ماجرای امام حسین علیه السلام فضای بین امام حسین و حضرت اباالفضل علیهما السلام هست. چه کسی میتونه از این فضا اثر بگیره؟ به سوی این فضا حرکت کنه، در این فضا ساکن بشه؟ این مسئله آنقدر در ماجرای امام حسین صلوات الله علیه مهم هست که ظاهر حرم ها در کربلا اینجوری چیده شده است. کربلا تنها جایی هست که دو حرم با فاصله از هم داری؛« حسین و اباالفضل » و فضای بین دو حرم« بین الحرمین ». شما وقتی براتون مطرح میشه که« کربلا »، چیزی که به ذهن تون میآد این هست« حرم امام حسین حرم حضرت اباالفضل علیه السلام و فضای بین دو حرم، بین الحرمین ». این حکمت داره، این یعنی اینکه ماجرای کربلا رابطه و فضای بین امام حسین و حضرت اباالفضل علیهما السلام هست. داستان اصلی که وجود داره نمایش فضای بین امام حسین و حضرت اباالفضل علیهما السلام هست، همه از این فضا اثر میگیرند، یاران زمانی که به میدان میروند در این فضا حرکت میکنند.
اهل ذکر محبتهای مادر مهربان س بودن و در مقابل کفران نعمت نکردن «یعنی پوشاندن صاحب نعمت» به خاطر قرار گرفتن در معرض روح القدس برایی بهره بردن از فضای بین امام حسین ع و اباالفضل ع
برای درک این فضا باید به سراغ روح القدس رفت، روح ما تا این فضا خیلی فاصله داره. یک فضای عالی که برای ورود به اون فضا باید به درب خانه ی روح القدس رفت، باید محبت های روح القدس رو یاد کنیم، محبت های صاحب روح القدس رو یاد کنیم، از کافرون نباشیم. کسانی که از کافرون هستند محبت های روح القدس رو یاد نمیکنند. کفر نعمت و محبت نکنیم. کفران نعمت یعنی اینکه کسی نعمت رو یک جوری بپوشانه که معلوم نشه صاحب نعمت چه کسی هست؟ معلوم نشه کسی که نعمت رو عطا کرده است چه کسی هست. این یعنی کفران نعمت میکنه. کسی که کافر هست یعنی داره یک جوری میپوشانه، یک پوشش هایی درست میکنه که معلوم نشه که دست خدا کجاست؟ این کافر هست. کافر به محبت های مادر مهربان سلام الله علیها نباشیم، این محبت ها رو یک جوری نپوشانیم، چه در وجودمون، چه در زندگی مون این محبت ها رو نپوشانیم بطوری که انگار نه انگار دست ایشون بود که این محبت ها رو کرد. بله به محبت های مادر مهربان کافر نباشیم، یاد کنیم، ذکر کنیم، مدام سعی کنیم اون محبت و اون نعمت که در زندگی مون بوده است رو به ایشون وصل کنیم، رابطه ی بین اون محبت و ایشون رو پررنگ کنیم، جلوه بدیم. یک فردی اومد گفت اون نعمت در زندگی شما هست شما یاد کن این نعمت با مادر مهربان بوده و سعی کن نشون بدی، جلوه بدی، آقا! شما که مطرح کردی این در زندگی من هست، نعمت چی هست؟ این رابطه رو نگاه کن، این نعمت رو فلانی به من عطا کرده، این رو نشون بده، این رو جلوه بده، برای کافر نبودن باید اینکار رو انجام داد و به خودمون، بعضی ها یک جوری کفر میره در دلشون، سعی میکنه به خودش نشون نده. بعضی غفلت ها انسان رو به کفر میکشاند. به خودمون تذکر بدیم، برای خودمون ذکر کنیم که این محبت ها از جانب مادر مهربان سلام الله علیها بوده است، ایشون محبت کرده اند، بارها و بارها چشیده ایم، دیده ایم، حالا یک صحنه ای پیش روی ما هست، یک مسئله ای از ماجراهای کربلا برای ما مطرح هست؛« فضای بین امام حسین و حضرت اباالفضل علیهما السلام » و من هیچ راهی به اونجا ندارم، نمیدانم که چه جوری باید وارد بشم؟ نمیدانم که چه جوری باید اثر بگیرم؟ احساس دوری زیادی با اون فضا دارم، باید چه کار کنم؟ خداوند فرموده« وَ لا تَيْأَسُوا مِنْ رَوْحِ اللَّهِ » برو درب خانه ی روح القدس. برو درب خانه ی روح القدس، مطمئن باشیم و بگیم بله همینطور هست، راه فقط و فقط همین هست. هرجا محبت اختصاصی بوده از ایشون بوده است. بله از فرصت ها استفاده کنیم برای ذکر محبت های مادر مهربان. از فرصت ها، از خلوت ها، از دور هم بودن ها استفاده کنیم برای ذکر محبت های مادر مهربان، یاد محبتهای مادر مهربان سلام الله علیها. آقا! چرا شما الان میخواهی محبت های مادر مهربان رو یاد کنی؟ چرا دور هم نشسته اید و محبت های مادر مهربان رو یاد میکنید؟ میفرمایی که یک مسئله پیش پای ما هست و اون« فضای بین امام حسین و حضرت اباالفضل علیهما السلام» هست و راه رسیدن به اون، فقط « مادر مهربان سلام الله علیها » هستند، راه بهره بردن از اون فضا فقط مادرمهربان سلام الله علیها هستند. یک نیم نگاه مادر مهربان، محبت های مادر مهربان رو یاد میکنم که خدای نکرده یک وقت غفلت نکنم که« راه بهره بردن از این فضا فقط مادر مهربان سلام الله علیها » هستند.
ای کاش یک سلام بر امام حسین داشته باشیم با حسّ فضای بین امام حسین ع و اباالفضل ع
هدیه به پیشگاه مادر مهربان سلام الله علیها صلواتی بفرستیم؛ أللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم.
بله با یک فضای عالی مواجه هستیم، محبت های مادر مهربان رو یاد کنیم، یا یک فضای عالی که مسیر ورود «روح القدس» ، «نگاه صاحب روح القدس» هست. یک فضایی هست که روحی عالی میخواد. اینجا جایگاه داره که زمانی که یاد ماجرای کربلا می افتیم، در این ایام بحث ماجرای امام حسین علیه السلام مطرح میشه، جایی میشنویم در ذهن مون بیاریم که یک فضایی عالی مطرح هست، یک فضایی بین امام حسین و حضرت اباالفضل که خیلی مرتفع هست، من چه جوری باید به اون فضا وارد بشم؟ اینجا در وجود مون در قلب مون زمزمه کنیم. یک کسی در کنار شما ممکن هست که حسین حسین بگه، این خیلی خوب هست خیلی قیمت داره اما شما در قلب خودت زمزمه میکنی« مادر مادر روح و روان من تو باش » میخوام با شما وارد این فضا بشم. آیا میشه خداوند توفیق بده و ما در یک زمانی از عمرمون وقتی یک سلام بر امام حسین علیه السلام داریم، یک زیارت عاشورا میخوانیم و یک سلامی عرض میکنیم حس سلام مون حس فضای بین امام حسین و حضرت اباالفضل علیهما السلام باشه. انگار در فضای بین امام حسین و حضرت اباالفضل علیهما السلام نشسته ایم و سلام میکنیم. این ظاهر هست و اونطوری که در کربلا چیده شده یک فضای بین دو حرم هست« فضای بین الحرمین ». ولی اون سلام یک پله بالاتر از اینجا هست چون اونجا شما جسمی وارد میشید و در بین الحرمین شما با جسم تون قدم میزنید.
وجود دو روح در کربلا: روح امام حسین ع و روح اباالفضل ع
جسم تون میره در فضایی بین امام حسین و حضرت اباالفضل علهما السلام. آیا میشه که روح من بین امام حسین و حضرت اباالفضل علیهما السلام قدم بزنه؟ این یعنی چی؟ نمی دانیم، خیلی مقدس هست، خیلی بالا هست، حریم روح القدس هست. احتمالا ماجرای« الارواح التی حلت بفنائک » به اصحاب برمیگرده( اصحاب بجز حضرت اباالفضل علیه السلام ». در ماجرای کربلا دو روح مطرح هست؛« روح امام حسین و روح حضرت اباالفضل علیهما السلام ». ارواح اصحاب در روح امام حسین علیه السلام فانی شده اند، به فنا رسیده اند، یک فضا بین دو روح مطرح هست.
ورود به فضای روحی مابین امام حسین ع و اباالفضل ع فقط در معیت روح القدس
فضای روحی بین امام حسین و حضرت اباالفضل علیهما السلام بسیار مقدس هست، کسی نمیتونه وارد بشه، اونجا حریم، حریم روح القدس هست، کسی نمیتونه در اون فضا قدم بگذاره، روحی نمیتونه به اون فضا کشیده بشه، قدم گذاشتن در اون فضا در معیت روح القدس ممکن هست و باید بر پرو بال روح القدس نشست و به اون فضا رفت. اینجا شما مدام در قلبت زمزمه کن «مادر مادر روح و روان من تو باش ». شما به ماجرای امام حسین علیه السلام رسیده اید، در فضای کربلا هستی اما مدام در قلبت ذکر کن« مادر مادر روح و روان من تو باش ». به فضای عالی و مقدس بین امام حسین و حضرت اباالفضل علیهما السلام نگاه کن و در قلبت زمزمه کن؛ « مادر مادر روح و روان من تو باش / مادر مادر نور سلام من تو باش / مادر مادر حس سلام من تو باش ». میشه من با حسی که شما از فضای بین امام حسین و حضرت اباالفضل علیهما السلام به سمت ما سرازیر میکنید سلامی به امام حسین علیه السلام داشته باشم؟
