موضوعی که قرآن ما را دعوته به اون میکنه، حرکت در مسیر الی اللهه
موضوعی که قرآن ما را دعوته به اون میکنه، حرکت در مسیر الی اللهه ، گام برداشتن در مسیر الی اللهه ، جلو رفتن در مسیر الی اللهه ، منزل به منزل سپری کردن در مسیر الی اللهه . پس ما دعوته به حرکت شدیم ، دعوته به حرکت به سوی قرب به خدا، به سوی لقاء خدا.
یک فرق اصلی همراه شدگان با امام علیه السلام، با اونهایی که در مکه موندند، در اینه؛ اون ها آرزوی لقای خدا را دارند ، اینها به سمت لقای خدا حرکت دارند .
امام حسین علیه السلام وقتی از مکه بیت خدا شروع میکنند به حرکت می فرماند که هر کس آرزوی لقای خدا داره ، آرزوی رفتن به سمته خدا داره ، میل نزدیک شدنه به خدا را داره ، میل حرکت در مسیره الی الله را داره ؛ بسم الله همراه باشه . اون هایی که در مکه بودند بسیاری از انسانها ، خدا را دوست دارند ، در مکه هستند و دعا میکنند به خدا نزدیک بشوند ، دعا میکنند خدایا میشه ما در قربه تو باشیم ، میشه ما در لقاء تو باشیم ؟ در آرزوهاشون در تصوراتشون میل به این موضوع دارند ولی اونهایی که سعی در حرکت به سمت خدا دارند با امام علیه السلام همراه میشوند .
فرق همراه شدگان با امام علیه السلام، با اونهایی که در مکه موندند، یه فرق اصلیشون در اینه . اون ها آرزوی لقای خدا را دارند ، اینها حرکته به سمت لقای خدا را دارند . اونهایی که در مکه به حج مشغولند ، خوباشون ، دعا میکنند برای لقای خدا ، اینهایی که با امام علیه السلام همراه شدند حرکت میکنند به سوی لقاء خدا . پس توجه داشته باشیم بین این دو تا مظلب فرق هست .
امام حسین علیه السلام ما را دعوت به حرکته به سوی لقاء خدا میکنه . شماهایی که میل و آرزوی لقای خدا را دارید، بیاین در مسیری که، در اون مسیر حرکت کنید به سوی خدا، سبیلی داشته باشید الی رب .
امام حسین علیه السلام ما را دعوته به حرکته به سوی لقاء خدا میکنه . شماهایی که میل و آرزوی لقای خدا را دارید، بیاین در مسیری که، در اون مسیر حرکت کنید به سوی خدا، سبیلی داشته باشید الی رب .
پس ما بایستی در بسیاری از اوقات احوال خودمون را بسنجیم . من در آرزوی لقای خدا هستم یا در حرکته به سوی لقای خدا هستم . یک جایی هستم با حالی خوش و دعا و آرزو برای لقای رب یا در سبیلی هستم به سوی لقاء رب ؟؟
